Season 2: Chapter 19

Chapter 19: Just The 2 of Us

Sharia's PoV

Nakahinga ako ng naluwag nang maramdaman kong buhay pa siya.Napatingin ako kay Alexa na natulala at parang sinisi ang sarili niya.Inalalayan ko si Miguel na makatayo.Parang baliw na si Alexa dahil hindi siya gumagalaw sa kinatatayuan niya.

Dahan dahan kaming umalis palabas sa opisina ni Miguel.

"I love you Sharia!"sambit niya kahit nahihirapan na siya dahil sa saksak sa kaliwang balikat.

"I love you too!"i smiled at him

"Hindi ko hahayaang maging masaya kayo!!!!You will suffer!!!"sigaw ni Alexa na nagpakaba sa akin

Nagmadali kaming umalis sa kompanya ng mga Lee dahil naramdaman naming may mga tauhan ni Alexa na sumusunod sa amin.Nang makalabas na kami dali dali kaming pumunta sa kotse ni Miguel.

"Kaya mo bang magdrive Miguel?"nag aaalala kong tanong sa kanya.

"Yes kaya ko dont worry..I dont want to be tired.I want you to be treated as my queen"sabi niya at Kinindatan ako

"Naku tumigil ka Miguel nasa bingit tayo ng kamatayan!"pagsasaway ko sa kanya pero yung totoo kinikiLig ako!!!kyah~~~

"I dont care even i die right now atleast i had the chance to be with you for the last time!"

"Tumahimik ka wag mong sabihin yan!We will be together for the rest of our lives"sabi ko sa kanya namula naman yong loko ang kyut

≧∇≦

"Naku tigil na natin tong landian natin maabutan tayo ng kalaban!"natatawa kong saway sa kanya

"Yes maam!!"masigla niyang sabi na sumaludo pa.Loko loko!!

Mabilis niyang pinaharurot ang sasakyan na sinasakyan namin.Makalipas ang ilang oras huminto kami sa gilid ng dagat.Diko alam kong nasaan kami.Bumaba si Miguel kaya sinundan ko nalang siya.

"Asan tayo!?"nagtataka kong tanong sa kanya

"Basta"nakangiti niyang sabi at inilahad niya ang kamay niya sa akin.Anong pakolo ng lokong toh hinahabol na nga kami ng mga masasamang tao tas may paganito ganito pa tong lokong toh.

Naglakad kami papunta sa may...wait parang isang maliit na barko..Diko alam kong speed boat eh sowie bobo >_<...Sumakay kami don at siya yung nagpaandar.Ang sarap ng simoy ng hangin at ang ganda ng langit.Sobramg ganda ng mga bituin na kumikinang sa kalawakan.Mas lalong gumanda yung paligid ngayon kasama ko ang taong pinakamamahal ko.Everything is different when were with the people we love.Simple things seems to be fantastic when we are with them.And thats what im feeling right now.Everything seems to be different the way it should be.Everything is special.

"Sabi nila

Balang araw darating

Ang i'yong tanging hinihiling

At nung dumating

Ang aking panalangin

Ay hindi na maikubli"

Bigla akong napalingon kay Miguel ng kumanta siya.Di ko alam pero kinikilig ako.His voice was music to my ears.Napapakalma nito ang puso ko.Parang diko na nararamdaman ang lahat ng sakit na naramdaman ko noon.

"Ang pag-asang nahanap ko

Sayong mga mata

At ang takot kong sakali mang

Ika'y mawawala"

Pagpapatuloy ko sa kanta habang tinitingnan si Miguel na napalingon din nang bigla akong kumanta.Nginitian ko siya ng pagkatamis tamis na sinuklian din niya ng ngiti na nagpatunaw sa puso ko.

"At ngayon, nandyan ka na

'Di mapaliwanag ang nadarama

Handa ako sa walang hanggan

'Di paaasahin

'Di ka sasaktan

Mula noon

Hanggang ngayon

Ikaw At Ako"

Sabay kaming kumanta sobrang saya ko ngayon na hindi alintana lahat ng nangyari sa amin ngayong araw.We were just looking at each others eyes.Puno ng pagmamahal ang bawat mata namin.Gusto kong tumigil ang oras at sulitin ang ganitong oras na walang hadlang at kami lang dalawa.Masaya at magkasama.

Ilang oras ang lumipas hininto ni Miguel ang sinasakyan namin sa isang isla.Mabuti nalang maliwanag ang buwan ngayon kaya medyo naaninag namin ang daan sa islang napuntahan namin.

"Sayo bato?"tanong ko kay Miguel

"Oo..Ito sana ang regalo ko kay Alexa..I mean samin kung natuloy lang sana yung kasal"biglang uminit ang ulo ko sa sinabi niya

"So gusto mo matuloy?tssk"inis kong sabi

"Wala naman akong sinabi ah!"pagpapalusot niya

"Yun naman talaga ibig sabihin mo eh...Di naman kita pinilit na sumama sa akin noh...Bumalik ka sa kanya wala akong paki!!!tsskk!!"mahaba kong lintaya at nauna na akong naglakad sa kanya...Naiinis ako!!!!Argh!!!!!

"Haha selos!!!Sharia!!!Wait!!!haha"natatawa niyang sigaw....Loko loko talaga yung lalaking yun nakuha pang tumawa kita na ngang naiinis ako.

Bigla akong tumigil sa paglalakad ko ng mapagtanto kong di ko pala alam kung saan kami pupunta kaya wala akong choice kundi hintayin ang kumag nayun.

"Oh napahinto ka?Pauna una pa di naman alam kong saan kami pupunta!"pang iinis sa akin ni Miguel.

"Tssk dami sinabi bilisan mo inaantok na ako!!"inis kong sabi sa kanya

Nauna nang naglakad si Miguel kaya sinundan ko siya.Napapangiti ako sa mga alitaptap na nakikita ko na nagbibigay liwanag sa daan namin.Ang sarap lang isipin na kami lang dalawa at walang ibang taong huhusga at pipilitin kaming paghiwalayin.Napapikit ako at huminga ng malalim pagdilat ko nagulat ako ng makita kong malapit na ang mukha ni Miguel sa mukha ko!....Kyahhhh~~~

"Umalis kanga!"pagpapalayo ko sa kanya.Lumayo naman siya pero nagulat ako nang bigla niya akong hinalikan sa pisngi mas mabilis pa sa alas dose na tumakbo yung loko habang tumatawa.Napangiti naman ako at namula ang mukha ko.

Hinabol ko naman siya at huminto kami sa harap ng isang magandang bahay.My ghasssss ang ganda ng bahay.Ang simple niya pero ang ganda!!!kyah~~~~Dali dali akong pumasok sa bahay at binuksan ang ilaw.Nanlaki ang mata ko ng makita ko ang mga litrato kong nakasabit sa pader ng bahay.

Napalingon ako kay Miguel na namumula na sa hiya at napakamot sa ulo niya.Nakapameywang ako habang tinitingnan siya ng anong-ibig-sabihin-nito-look.

"Okey magpapaliwanag ako..Hindi ko rin maexplain kong bakit nang naging secretary kita palagi na kitang napapanaginipan at palagi mong binabagabag ang puso't isipan ko.Kaya ayan nilagay ko nalang yung litrato sa pader para pagmamiss kita titingnan ko nalang yung mga litrato sa pader...But i guess i dont need them anymore..Cause your here...I can look at your beautiful face forever.."nakangiti niyang sabi na nagpabaliw sa tibok ng puso ko.

⚛

"Everything is different when were with the people we love.Simple things seems to be fantastic when were with them.And that's im feeling right now.Everything seems to be different the way it should be.Everything is special"

-Sharia Pedredo

"But i guess i dont need them anymore...Cause your here..I can look at your beautiful face forever.."

-Miguel Lieght

Dont forget to VOMMENT(VOTE AND COMMENT)

-mysteriousobet