webnovel

THE SEARCH: Beryl

Due to the tumultuous event happened in the 2nd District, a young thief with an extrasensory perception got lost in the Palace. A palace where the Monarchs, the phenomenal Prince, and the great echelons live. The place where elites are loved, and homeless people like her are not welcomed. Status is important in the kingdom of Eufrata. Paupers can't even step into the palace. Bad luck or as it is, the Kingdom is looking for the precious stones. So in order to get out safely and save her fellow paupers, she needs to escape. But she only have two options; Sneak out and be killed by the sentries or join the team and look for the stones. She's stuck in a dangerous struggle and grievous mission. She needs to choose. She lives no Queen nor a princess, she doesn't belong to any royalties. She isn't great as the echelons, she ain't elite either. She doesn't live a normal life, she is not just a normal girl. Because she belongs to the lowest group in kingdom. She is a pauper. But she is extraordinary. Her perception is supernatural, and she is more than that. Will she be able to survive in a breathtaking atmosphere between elites and paupers? Is there a chance for a hopeless romantic between a pauper and an elite? How is she going to survive if she finds out that her capabilities are more than of what she expected? Will she survive when THE SEARCH begins?

MyName_IsNoOne · แฟนตาซี
Not enough ratings
53 Chs

36

CHAPTER 36

The mermaid tale and the kiss

Ano ang gagawin mo kung ang mga taong naging dahilan ng paglaban mo ay ang mga taong kakalaban sa iyo?

This situation is so hard for me. Never in my life I'd thought that this situation will happen unknowingly.

I joined the search to feed the homeless people in the first district. And I don't know what I would do anymore when I saw Marcus with the paupers earlier.

Bakit kukunin ni Zandrus ang mga dukha sa Unang Distrito? Maaari kayang alam niyang doon ako nanggaling at ito ang kahinaan ko?

Ngunit isa lang ang pinanghahawakan ko. Naririto si Marcus upang kunin ako at hindi ang ipahamak ang mga kasama ko. I've been with these persons for a short period of time ngunit hindi ko mapapatawad ang sarili ko kapag may nangyaring masama sa kanila.

"Hey naive girl, are you okay?" Tanong ng prinsipe sa akin. Bahagya akong nagulat ng lingunin ko siya dahil tila kanina pa ako nito pinagmamasdan.

"Lahat ba ng kagamitan natin ay may lason?" Sa halip ay tanong ko. Sa gitna ng madilim at malamig na gabi ay naglalakad kami papalayo sa grupo ni Prinsipe Zandrus, papalayo kanila Marcus.

Hindi ko gamit ang aking abilidad ngunit malinaw sa aking paningin ang pagkunot ng noo ni Zavan.

"Yes, deadly poisons." Saad nito.

I stopped walking.

"Oh shit! Lahat ba ng matamaan natin nito ay mamamatay?" Tanong ko. Siya naman ngayon ang nagulat sa bigla kong pagharap sa kanya.

"Depende sa lason na inilagay ng mga echelons. W-what the hell are you doing?" Pag-iiwas ng prinsipe sa akin. Agad akong umatras ng mapansin na masyado na pala akong malapit sa kanya.

You are so out of this world, wake up.

"W-what about Nathalia? Marami ba siyang maglagay ng lason?" Tanong kong muli. Alam kong nalilito siya sa mga ikinikilos at itinatanong ko ngayon ngunit kailangan ko ng kasagutan. Kailangan kong masigurong hindi mamamatay si Marcus nang dahil sa akin.

"I don't know. Ngunit tingin ko'y hindi naman gaano karami ang lason na inilalagay niya sa daggers niya." Sagot ni Zavan. Napabuntong hininga ako.

Sana nga. I silently prayed na sana ay walang masamang mangyari kay Marcus, dahil hindi ko alam kung ano'ng gagawin ko sa sarili ko oras na mapahamak siya dahil sa akin.

"Let's look for the stones. Greyson and Chrysler already found 2 stones, samantalang tayo ay wala pa. We need to keep on moving." Saad ng prinsipe. Doon ay tuluyan akong natauhan. I need to set aside everything and think about this search instead.

Wala kaming orasan kaya naman hindi ko alam kung anong oras na at nakaramdam na rin ako ng pagod. Tahimik kaming naglakad ni Zavan hanggang sa napadpad kami sa isang ilog.

"Maaaring may mga bato rito, maghanap tayo." Wika ni Zavan. Tumango na lamang ako bilang pagtugon. Bahagya kaming naghiwalay, lumusong siya sa malamig na tubig samantalang ako ay sa gilid lamang at naghanap ng kakaibang bato.

I suddenly felt happy dahil hindi na ako awkward sa Prinsipe. Nakakausap ko na rin siya ng maayos.

Lumingon ako sa tubig, bahagya akong nagulat at nag-alala ng walang tao roon. Hinayaan ko lamang ito at inisip na sumisid lamang si Zavan upang maghanap ng bato sa ilalim.

Limang minuto na akong nahahanap sa gilid ng malalim na ilog ngunit wala paring Zavan na umaahon. Nagsimula na akong mag-alala ng todo dahil masyadong tahimik ang tubig, tanging lagaslas lamang niyon ang siyang nagbibigay ingay sa paligid.

"Zavan?" Mahina kong tawag. Makailang ulit pa akong tumawag ngunit wala paring Zavan na umahon. Hanggang sa nagpasya na akong lumusong habang nakasukbit ang pana sa aking likuran.

Dahan-dahan kong nilangoy ang gitna ng ilog kung saan ko huling nakita si Zavan. Halos malunod pa ako ng mapagtantong malalim nga ito, mabuti na lamang at magaling akong lumangoy.

I took a deep breath and dive underwater. Masyadong masakit sa mata dahil madilim at wala akong makita kaya naman muli kong binuksan ang aking abilidad. Sa isang iglap lamang ay maliwanag na ang lahat.

I almost freak out ng mayroong malaking isdang sumagi sa paa ko. Namilog ang mga mata ko ng mapagtantong hindi ito ordinaryong isda lamang.

Mermaids in Eufrata really exists! Mermaids are real!

At sabi pa'y kahinaan raw ng mga kalalakihan ang mga sirena sa Eufarata.

The Prince.. is missing.