Chapter LIII

His tongue started seeking for entrance which caused Maymay to open her eyes.

Nanlaki ang mata ni Maymay ng makitang nasa harapan nya si Dodong.

In her bed!

His arms wrapped around her!

Their legs entangled!

"Oh my God! It wasn't just a dream!" sigaw ng isip nya.

Bigla nyang tinulak ang binata.

"What are you doing here?!?"

Dali-dali nyang hinila ang kumot at itinalukbong ito.

Wala rin sa sariling umayos ng upo sa kama si Dodong.

Pupungas-pungas pa ang binata.

"He should have known that it was too good to be true!" he thought to himself.

Nang mapagtantong nakatalukbong sa dalaga ang kumot ay gusto nyang matawa sa itsura nito.

Pero pinigilan nya ang sariling gawin yon dahil baka ibalibag sya ng dalaga.

Naalala na naman nya tuloy yung nangyari kagabi at hindi nya maiwasang makaramdam na naman ng init sa katawan.

Napahawak tuloy sya sa batok nya.

"Edward! Ang sabi ko anong ginagawa mo dito sa kama ko?" pukaw ng dalaga sa atensyon nya.

"This is all your fault!"

"Ha? Bakit ako?" pagtataka ng dalaga.

"Bigla mo akong hinila at umibabaw ka sa akin! Sinubukan kong magpumiglas kaya lang ang higpit ng pagkakahawak mo sa mga kamay ko (with matching demo pa ang Dodong) at inipit mo rin ang mga binti ko!"

Nanlalaki ang mga mata ng dalaga sa sinasabi ng binata.

"She dreamt of someone attacking her last night! So it wasn't a dream!" she thought.

"Tapos bigla kang bumagsak sa dibdib ko at nagpatuloy sa paghilik este pagtulog pala!"

"Oh my God this is so embarrassing!" ramdam ni Maymay ang pag-init ng pisngi nya.

"Eh bakit hindi ka umalis sa....(napapalunok sya sa itatanong nya) sa ilalim ko!"

"Why would I, eh nag-eenjoy ako!" sigaw ng isip ng binata.

"Natakot lang naman kasi ako na baka tuluyan mo akong balian ng buto katulad ng sabi ni Marco!" pagdadahilan na lang nya.

Pinaningkitan sya ng mata ng dalaga.

"Kung talagang takot kang mabalian ng buto, eh bakit nanghahalik ka?!?"

Pinamulahan naman sya ng pisngi sa tanong ng dalaga.

"I dreamt of kissing you." nahihiya nyang pag-amin.

Hindi tuloy alam ni Maymay kung matatawa sya sa itsura ng binata o kikiligin sa sinabi nito.

"Focus Maymay! Focus!" saway nya sa sarili.

"Eh pero teka paano ka napunta dito sa kwarto ko? Sinong nagpapasok sa'yo?"

Tumayo na si Maymay mula sa kama na nakatalukbong pa rin sa kanya ang kumot.

"Sila Marco at Juliana!" tumayo na rin si Dodong mula sa kama.

"You mean hinayaan ka nilang pumasok sa kwarto ko?!?"

"They were worried about you! And I am worried about you too!"

Naalala ni Maymay ang nangyari kagabi.

Napaupo syang muli sa gilid ng kama.

Sinabi ng Nanay Remedios nya at ng Atty tito nya ang tungkol sa nawawalang parte ng ala-ala nya.

Napahawak sya sa sentido nya.

Nakita ito ng binata kaya dali-dali syang lumapit sa dalaga at hinawakan ang pisngi nito.

He can see confusion all over her face.

"Are you okay, Yamyam?"

Upon hearing him call her Yamyam, her tears started to fall without her realizing it.

Nataranta naman tuloy ang binata.

Niyakap nya ang dalaga at hinaplos-haplos ang buhok nito.

"Shhh...don't cry. Please don't cry!" parang pinupunit ang puso nya sa pag-iyak ng dalaga.

"Dodong..." tawag sa kanya ng dalaga sa gitna ng pag-iyak nito.

"It's okay Yamyam, I'm here now! And I promise from now on that I will always be!"

Sa sinabi nya ay mas lalong lumakas ang paghikbi ng dalaga.

"Dodong, I'm sorry!"

"Why are you saying sorry?"

"I'm sorry because I forgot you!"

"Shhh... hindi ka dapat humingi ng tawad sa akin Yamyam! I should be the one saying sorry for not coming back!"

Pilit na pinigilan ng dalaga ang pag-iyak nya.

"Para sa akin hindi na importante yung pangako mo sa tatlong taong gulang na Yamyam. Hindi ko naman na maalala yun. Ang mahalaga sa akin yung nandito ka na ngayon!"

Naantig naman ang puso nya sa sinabi ng dalaga.

"Kahit na hindi na ako maalala nito (sabay turo sa ulo ng dalaga), ramdam kong dito (tinuro nya ang puso ng dalaga)...gusto kong paniwalaan na naaalala ako ng puso mo! Katulad ng pag-alala ng puso ko sa'yo!" at itinuro nya rin ang puso nya.

"This heart that remembers you wants to fulfill the promise that it once made to you!"

"Salamat Dodong! Pero hindi mo na kailangang gawin yon! Gusto kong malaman kung matatanggap mo ba ang Yamyam ngayon?"

"Why wouldn't I?" hinawakan nya ang magkabilang pisngi ng dalaga at tinitigan ito sa mata.

"Yung Yamyam na nasa harap ko ang dahilan kung bakit ako masaya ngayon! At alam kong ang Yamyam na nasa harap ko rin ngayon ang magiging dahilan pa ng kasiyahan ko sa mga darating na araw!"

Pinunasan nya ang luha ng dalaga.

"Hindi ka na ulit iiyak tuwing Pasko at Bagong Taon dahil nandito na ako ngayon!"

At ginawaran nya ng masuyong halik sa noo ang dalaga.

"I promise to kiss all your tears away!"

at hinalikan nya ang bawat isang matang nakapikit ng dalaga.

Hahalikan na sana nya sa labi ang dalaga ng marinig nilang may kumakatok.

"Maymay!" si Juliana.

"Bro!" si Marco.

Edward groaned in frustration.

Nagmulat ng mata si Maymay at napangiti sya sa reaksyon ng binata.

"Buksan mo na yung pinto, magbibihis lang ako!" and she gave Edward a quick kiss on the lips.

Nagulat naman si Edward sa ginawa ng dalaga at napangiti na rin sya.

"Bro!" si Marco ulit.

"Mary Dale!" si Juliana na halata ang pag-aalala sa boses.

Pinagbuksan na sila ni Edward ng pinto.

Dire-diretso sa loob ang dalawa.

Nakita nilang wala sa kama ang dalaga.

"Okay na ba si Maymay?" tanong ni Marco.

"Okay na sya! Nagbibihis lang!"

Pinaningkitan sya ng mata ni Marco.

"Bakit nagbibihis sya? Siguro may ginawa kang kamanyakan kay Maymay noh!"

"Sira-ulo! Nagbihis sya dahil nakapantulog lang sya kanina!"

"And besides ako kaya ang minanyak nya kagabi!" nangingiting pag-alala ni Edward sa isip.

"Hindi daw! Eh bakit ganyan ka makangiti?"