Chapter 7: PEY MORALES

[Airish Laxamana]

"Class, I know that it's already 3:30 PM. But, I would like to introduce you, Your new classmate. One of the new models here in Laxamana University." I'm not inform about these.

A girl with a twin tail look and a joyful personality enters the room. "HI EVERYONE! I AM PEY MORALES! HIHI! NICE TO MEET YOU ALL!(•u^)" Damn... She has a loud mouth like Venice...

But as expected walang pakialam ang mga estudyante sa pagdating niya. "KAIJIN! PLEASE LEND YOUR SEAT TO MS. PEY," Napatingin ako kay Kaijin at napatingin siya sakin. Sinenyasan ko lang siya na umalis na.

Simula ng ikasal kami kahapon ay Hindi ko maintindihan kung anong nangyari sa nararamdaman ko kahapon...

Flashback:

"I know pronounce you as husband and Wife you may kiss the bride." Tumingin siya sakin na para bang nandidiri kung nandidiri siya mas nandidiri ako.

Napabuntong hininga siya. Napatingin sakin si Mama at sumenyas kaya hinigit ko ang kwelyo ni Kaijin. Itinakip ko ang kamay kong may gloves sa bibig niya tsaka ko hinalikan.

He was shocked yet he smirks. Ginaya niya rin kasi ang ginawa ko. "You like to copy me that much?" Natatawa kong tanong.

"Dummy, I didn't copy you because I like too. I copy you because I respect you." He smiles as my heart beats fast. Ano bang kabaliwang sinabi niya? He what? He respect who? Me? Maybe I'm just mishearing things.

Yeah, maybe I'm just mishearing it...

Natapos ang kasal ng payapa. He wears a tuxedo as I wear my white dress with a top white coat to cover my shoulders.

Nothing totally and special things happen at the end of the wedding... But after the wedding...

"Both of you," Napatingin ako sa Daddy ni Kaijin. He was looking at me with a devilish face. At alam ko na kung saan tutungo ang usapan na ito... Walang iba kundi..

"Nakapagdecide kami na titira si Kaijin sa mansyon na tinitirhan mo Airish!" Palakpak ni Mama. Kaijin doesn't look shock. Well, same as mine.

"You're not surprised?" Nakangusong tanong ni Mama habang nagcross-arms. What a childish mom I have...

"No/No" We answer in chorus.

"Ayiie sabay sila! Isa pa bilis!" Is she really my mom? Mukhang mas kaugali ko pa ang dad ni Kaijin -,-

"Sabi ko nga hindi,"

"At isa pa pala, me and Mr. Del Mundo agreed to have a grandchild na since kasal na kayo para naman may tagapagmana ang both Del Mundo and Laxamana Corp. gusto namin lalaki para may tagagawa pa ng baby search nalang kayo sa google kung anong posisyon 'yong dapat kapag gagawa kayo ng baby." Napahawak ako sa sentido ng ulo ko. Naaalala ko sa kanya si Althea... Walang preno ang bibig. Hindi niya ba alam na mas gugustuhin ko nalang mag-adopt ng bata kaysa manganak?

It'll take me 9 EFFIN MONTHS kung magbubuntis ako and it's actually annoying.

Kita ko ang pagtawa ni Kaijin kaya siniko ko ang tiyan niya ng papalihim na ikinahawak niya dito.

Did I allowed him to laugh? Tell me if I allowed him to laugh at a serious matter.

Pregnancy? Ako? Manganganak? I'll never think of myself having an effin baby to protect and to love unless galing 'yon kay Althea.

"That's all?" Napasimangot si Mama at tumango. "Then, we'll take our leave." Tsaka ako naunang maglakad.

Habang sinusundan ako ni Kaijin sa likod ay rinig ko ang bungisngis niya. "Astig ng mama mo." She's different right?

"It's innocence." Ani ko. "Bakit ikaw ba hindi ka inosente?" Tumingin ako sa kanya at hinigit ko ang kwelyo niya.

"Wag mokong umpisahan." Lumawak ang ngisi niya. "Isang hinga mo pa hahalikan na kita." Marahas ko siyang pinakawalan. Kita ko ang pag-ayos niya ng tuxedo niya.

"Tsk. Fuckboy," Hinawakan niya ang kamay ko habang nakatingin sakin. "Don't dare to repeat that if you don't want to get pregnant." Lumapit ang mukha niya sa akin kaya tinakpan ko ang bibig niya. Is he trying to...

Pagkalayo niya ay tinakpan niya ang mukha niya. Tila nahihiya sa ginawa niya kaya ako naman ang napangisi.

"Embarassed?"

"Nagpipigil ako kaya tumahimik ka muna." What? Is he...

"I get it." Hindi na ako nagsalita at tumuloy na sa paglalakad. Napatakip ako sa pisnge kong nakakaramdam ng init.

I knew it... He's trying to kiss me...

-

Pero ngayon ay parang wala namang nangyari bukod sa sabay lang kaming kumain sa rooftop. Sinubukan ko ring magtago kay Venice dahil maraming tanong ang babaeng 'yon pag nagkataon. Narinig ko pa nga na tinarayan niya ang mga kaklase ko dahil lang sa hindi nila alam kung saan ako nagpunta. I can say that was the sweetest thing yet embarrassing thing to do.

"Sabi ko Hi." Naramdaman ko ang pagdutdot sakin nang daliri sa braso ko.

Who allowed her to touch me?

"Yoohoo~" Sabay dutdot niya sa pisnge ko. I irritatedly looked at her as she formed a sad face.

"Sungit mo naman." Itinigil niya ang pagpindot sa pisngi ko kaya ibinaling ko ang tingin ko sa board. Rinig ko ang pagtambol-tambol niya sa desk na parang badjao kaya inalis ko ang braso ko sa upuan.

"Ang laki ng Laxamana noh?" But still, hindi ko siya kinibo. "Lakambibig?" Hindi niya ba halatang nakikinig ako? Gusto ba talaga niya akong guluhin? Ano bang problema ng kikay na ito?

"Patayin kita?" Dito na ako tumingin sa kanya. What did she say? "Joke lang." As she said those words, I faced at her with a non-expressive look.

"Labas." Napatingin lahat ng estudyante sa akin sa biglaang pagsasalita ko. "Ms. Laxamana, may problema?" Tanong ng professor.

"I'm annoyed."

"Ms. Morales," Napatingin siya sakin. Kung hindi ako nagkakamali ay umirap siya bago tumayo. "Sungit." She showed her half tongue while she stomped her feet as she walks away. At dahil mabait ako ay bibigyan ko lang ng babala ang babaeng 'yon. Because first of all, Did I allowed her to touch me? Did I allowed her to rolled her eyes on me? She should know where she belongs. Because she's just a lowlife that doesn't match my standards.

I'm harsh isn't it?

Hours past and it's already time to go home. Pinuntahan ako ni Kaijin so I smirks as I gave him my bag.

"Move." He glares at me as he get my bag. "Mauna ka na." Dahilan para umalis siya.

Umupo pa ako sa upuan para kunin ang cellphone ko. Chinat ko ang isa sa mga imbestigador na hinire ko para mahanap si Althea.

Pero ilang minuto pa at nakita kong wala paring balita sa kanya kaya sinara ko na ang cellphone ko.

Ilang oras din akong nagtagal sa room mga 2 o 3 siguro dahil nakatulog ako.

"Ang tagal namang lumabas no'n nilalamok na ako dito." Napakunot ang noo ko. Hindi ako nagkakamali, kay Pey ang boses na 'yon. Anong ginagawa niya? Gabi na.

Napatayo ako at napalabas. Nagtama ang mata namin at nginitian niya ako. "Hi! Kilala mo ako? Ako si Pey Morales." Hindi ako kumibo. May gusto ba siyang sabihin sakin?

"You have 1 minute." Kinuha ko ang cellphone ko at in-orasan ko siya. Time is important anyway.

"1 minute? Para saan 'yon bakit may oras? Maaga pa ahh." Tumingin ako sa cellphone ko.

"55 seconds." Kita ko ang paglunok niya. "53 seconds."

"Ikaw pala may-ari ng school di ka nagsasabi. Laxamana ka diba? My family also own a business. Gusto mo ba silang makilala? I'm sure matutuwa sila lalo na hinahangaan namin 'yong negosyo niyo. Anong secret para umunlad? May gayuma ba kayo? Char lang. Friends na tayo diba? Gusto ko makita bahay niyo. Malaki ba? May swimming pool tulad no'ng akin? Gusto mo punta ka nalang sa bahay ko? Sabi ni mommy pag nakita kita ipakilala na kita sa kanila gusto nilang mag-usap about sa business thing pero ako gusto kita maging friend pero kasi diba friends naman na tayo? Edi gawin ko nang Bestfriend forever. Kaano-ano mo nga pala si Kaijin? Alam mo ba may ex 'yong lalaki? Fvckboy naman kasi 'yon ehh alipin mo ba siya? Kita ko hawak niya bag mo kanina pero let's forget about that ano gusto mong pumunta sa bahay para mag-usap?" Tumingin ako sa cellphone ko.

"And.... that's one minute." Ngumiti ako ng bahagya tsaka ko siya tinalikuran. Sa totoo lang nonsense and lumalabas sa bibig ng babaeng 'yon. Hindi ko alam kung anong gusto niyang ipunto dahil sa kadaldalan niya.

Her family? Business? Kaijin? Swimming pool? Usap? Bahay?

She's more talkative and nonsense than Venice.

But part of me create a slight smile. Even if she talk nonsense things... I knew that she's the type of person who can be trusted for some reasons.

Pagkababa ko ay galit na tumitig sakin si Kaijin by I ignored him at nagpatuloy ako sa paglalakad.

"Airish!" Napahinto ako at tumingin sa kanya.

"Answer your fucking phone when I'm calling you." Naalala ko nga palang nilagay ko sa do not disturb ang setting kanina dahil sa pag-ooras ko kay Pey.

"Are you allowed to cuss on me?" Pero hindi siya nagpatinag at pumunta siya sa lugar ko. I see his fist clenched as his eyes were directly looking in my eyes.

"I don't care about that rules when I'm pissed, Airish, it took you an hour. CAN'T YOU FEEL THAT I'M WORRIED? MANHID KA BA PARA HINDI MO MAHALATANG NAG-AALALA AKO SA 'YO?" Hindi ako nakipagtalo. I just sigh but that doesn't mean that I lose to him. It's just.. I'm not in the mood to be sarcastic or to be a bad-ass... Lalo na sa sinabi niya.

"Natulog ako 'yon lang." He stares at me like a long period of time. "Then sleep in my lap while we're riding on your effin car damn it." Sambit niya habang hinawakan ang braso ko.

No one ever tries to touch me... But this guy... He's different...