Chapter 12: Amusement Park

[Kaijin Del Mundo]

"Chief? Chief, wake up~" Pinisil ko ang pisngi niya habang may malaking ngiti sa labi ko. Her cheeks are so soft and fluffy...

Pero hindi parin siya nagigising. Tinataboy niya lang ang kamay ko kaya pinindot ko naman ang tagiliran niya pero hindi siya nakiliti.

Hanggang sa napag-isipan kong hipan ang tenga niya pero tinakpan niya lang ito.

I bit my lower lip as I laugh mildly. She's cute...

"Chief~ Wake up." I said as I hug her. Naramdaman ko ang paggalaw niya at nakita ko ang pagbukas ng mata niya.

"You like harassment are you?" She said in a hoarse voice. "You won't wake up." Natatawa kong sambit. She pushed me away to the bed that's why I fell.

"YOU LIKE HUGS ARE YOU?" Pang-aasar ko kaya lumipad ang mga unan papuntang mukha ko.

"Very funny." Inalis niya ang kumot sa katawan niya tsaka siya umalis sa kama at umunat. Sinundan ko siya papuntang bathroom at nakita ko ang pag-alis niya ng gloves at ang paghilamos niya ng mukha. I see her reddish hands which makes my chest hurts... She needs to take a surgery..

Nagpunas siya ng towel at nagsuot ng gloves tsaka niya ako tinignan. "Pervert." Natawa naman ako ng bahagya.

"I'm your slave, I should check every movements you make." Inirapan niya ako pagkatapos ay sabay na kaming bumaba.

"Gusto mo ako magluto ng agahan?" Tumawa siya ng bahagya at tinakpan ang bibig niya. "What's funny?" Tanong ko sa kanya dahilan para tumingin siya sakin.

"What dishes can you cook?" Nginisian ko siya tsaka ako sumagot. "Fried egg, Boiled egg, Sunny side up, Medium cooked egg, Basted, and Hard cooked egg." Taas noo kong sagot na kinahulgapakan niya ng tawa. Ano bang problema ng babaeng ito? Ang mahalaga kaya kong magluto ng itlog.

"Just sit and watch dumbass." Pinatunog niya ang kamay niya bago inihanda ang gamit. "Miss Airish," Napatingin ako kay Miss Nadia. "It's fine, I can manage it." Airish's smiles suddenly sparkles in my vision.

"Do you need help?" Iritado siyang tumingin sakin. "Don't bother me." Pinaikot niya ang kutsilyo sa kamay niya na ikinailing ko. This girl is fucking talented.

I look at Ms. Nadia as she smiles and nods before she leaves. Bumalik ang tingin ko kay Airish na binuksan ang stove at nilagyan ng niya ng mantika.

She gets an onion and quickly chops it like a professional chef before she placed it on a pan. She cuts the carrots in diced form as she placed it on the pan. She scoops the cooked rice as she placed it on a pan and mix it with the other ingredients.

Ngumiti siya sakin na ikinabilis ng tibok ng puso ko. Tangina Kaijin... Ano bang nangyayari sayo?

Nang matapos siya ay gumawa naman siya ng omelet tsaka niya isinerve. She kiss her spatula as she looks at me.

Napalunok ako. Tinignan ko ang omelet na napakaganda ng texture at ang Fried Rice na may halong pagkaorange na kulay.

Kinuha ko ang kutsara habang napapatingin sa pagkain. Kumuha ako ng omelet at ipinatong ito sa kanin tsaka ko isinubo.

This is insane...

"Anong hinalo mo dito?" She just shrugged. "Nagustuhan mo?" I nods as I smile. "Bakit hindi ka kumain?" Tanong ko sa kanya.

"Para sayo lang 'yan."

"Ikaw lang para sakin." Tinaas niya ang kilay niya habang nakatingin sakin. "Are you hitting on me?"

"Just teasing." Nang bumukas ang bibig niya ay kaagad ko siyang sinubuan ng kanin na may Omelet.

She stops for a while. Tinakpan niya ang bibig niya habang nginunguya ang pagkain.

At ako naman ay sumubo ulit ng niluto niya. Nang malunok niya ito ay pinabukas ko ulit ang bibig niya pero iniirapan niya lang ako.

"Kakain mo 'to o ikaw ang kakainin ko?" Sabay ngisi ko sa kanya. Dahan-dahan niyang binuksan ang bibig niya kaya natawa ako. Pinalapit ko siya tsaka ko siya sinubuan.

Hanggang sa maubos ang niluto niya ay ganoon ang ginawa namin.

"I enjoyed that." Natatawa kong sambit pero lagi niya akong iniirapan. "Where do you want to go?" She looks at me.

"May gagawin pa ako. Naalala mo yung proposal for Students Holiday and four subject policy?"

"Kailan mo ba ipapatupad 'yon?" Tanong ko sa kanya. Umupo siya bago niya ako tinignan.

"Shorten period lang tayo bukas dahil puro announcements lang ang magaganap. Get ready for your speech. Tulungan mokong magsalita." Ako lang ba o talagang walang kwentang buhay ang mayroon si Airish? She only cares about her 'WORK AND TASK' hindi niya ba alam ang salitang pahinga?

"Can you just rest and have some fun?" Iritado kong tanong 5 days na nga siyang abala hanggang ngayong walang pasok nag-aalala parin siya sa putanginang trabaho niya?

"I don't have enough time Kaijin." Sabay higab niya. "Kailangan ko nang gumawa ng speech, aakyat—" I cut her words.

"YOU ARE NOT GOING TO WORK." Napaamang ang bibig niya habang tumitingin sakin.

"KAIJIN CAN'T YOU SEE THAT I'M—"

"Kahit ngayon lang, PLEASE." Madiin kong sambit habang hawak ko ang kamay niya. She sigh. "Pero may gagawin ako."

"5 days ka nang busy Airish. Ni hindi nga kita macontact. Masama bang makihati naman ako sa oras mo?"

-

[Airish Laxamana]

Napatigil ako sa sinabi niya. I was frozen and shock at the same time. Ano bang problema ng lalaking 'to? Hindi pa ba sapat na nandito ako ngayon?

Naramdaman ko ang pagbitaw niya sa kamay ko at ang pagtalikod niya. "Magpapahangin lang ako." Sambit niya tsaka siya umalis.

"Finish your work." Sabay kalabog ng pintuan. Napatingin ako sa mga maids. "Just call me when he came back." Sabay akyat ko sa kwarto.

Inilatag ko ang mga kailangan kong gamit sa study table. Tinignan ko lahat ng proposals at binasa ang bawat content.

Tinapos ko ang paggawa ng schedules para mailahad ko na bukas. Naghanda na rin ako ng speech sa akin at para kay Kaijin dahil nakatitiyak akong magmumukha siyang tanga bukas.

3:30 narin ako natapos. Ni hindi ako kumain ng tanghalian dahil sa speech. Mabilis akong napalingon ng bumukas ang pinto.

"Bakit hindi kapa kumakain?" Hindi ako kumibo at inayos ko ang mga papeles. "I'm asking you CHIEF." Huminga ako ng malalim tsaka ko siya tinignan.

"I'm already finish, kakain na ako." As soon as I stands up, he gets my hands. "Kakain TAYO." Hindi na ako kumibo dahil naaalala ko ang sinabi niya kanina.

"5 days ka nang busy Airish. Ni hindi nga kita macontact. Masama bang makihati naman ako sa oras mo?"

When he said that words.... Is he lonely without me?

Nakalabas kami ng mansyon at ipinasuot niya sakin ang helmet. "I thought—"

"Please, just wear this, GODDAMN IT." Gusto ko man siyang awayin dahil sa inaasta niya ay halata ko ang irita niya.

Nang masuot ko ito ay agad niyang binuksan ang makina.

"Hop in." Pagkasakay ko ay hinawakan niya ang dalawang kamay ko at inilagay sa beywang niya.

San ba kami pupunta?

-

My eyes widened as I smile. FUDGE! WE'RE ON AN AMUSEMENT PARK!

Agad akong bumaba sa motor nang maiparada niya na ito.

I look at the amusement park as I smiles. Dito ako unang dinala ni Papa noong bata pa ako. Ngayon nalang ulit ako nakapunta dito.

"Tara," He said coldly while he left me. Ano bang problema ng lalaking 'to? Bakit ba ganito ang ugali niya ngayon? I DON'T GET HIS FUCKING ABNORMALITY AND HIS BIPOLAR SIDE!

Mabilis siyang lumakad. Kasabay nito ang pagtunog ng cellphone ko kaya napatingin ako dito.

From: Venice

'Airish, nasa'n ka?'

Bakit naman niya natanong?

To: Venice

'Amusement Park.'

Ilang segundo pa at nagchat nanaman si Venice.

From: Venice

'What are you doing in that place?'

To: Venice

'Kaijin takes me here.'

From: Venice

'Kaijin? So it means nagdadate kayo?'

Is it a date?

To: Venice

'Just a simple food trip I guess?'

From: Venice

'Amusement Park tapos food trip?'

To: Venice

'Hindi pa ako naglulunch.'

From: Venice

'Then it's a date lunch.'

To: Venice

'It's just a simple lunch'

From: Venice

'Ayoko nang makaistorbo so I'll gotta go. Enjoy!'

Magrereply na sana ako ng higitin ni Kaijin ang cellphone ko. "Naririnig mo ba ako?" Umiling naman ako. May sinasabi ba siya?

"KAIJIN, HAND ME MY PHONE!" Sinamaan ko siya ng tingin nang ilagay niya 'yon sa itaas nang isang posteng may nakalagay na glass-light.

Hindi niya ba nakikita na hindi ko maabot ang gano'ng kataas na poste?!

"I warned you Airish, AYOKO NG MAY KAHATI."

"FINE! JUST... JUST GET MY PHONE!" Kinuha niya ang cellphone ko pero ibinulsa niya 'yon. "Aba't—" Nakita ko ang pagngisi niya sakin.

"Ang sabi mo kunin ko pero hindi mo sinabing ibigay ko sayo." Napamaang ang bibig ko at hindi makapaniwalang tinignan siya.

"Makukuha mo 'to kapag nakauwi na tayo." Teka, tangina, ako ang amo niya diba?

"Kung may reklamo, kiss moko." WHAT THE FUCK?! Is he serious about that?!

Inaasar ba ako ng lalaking ito?

"Now, where do you want to eat?" Tinalikuran ko siya. "Uuwi na ako." Lalakad na sana ako ng papalayo ng magsalita siya.

"ISANG TAPAK MO PA, HAHALIKAN NA KITA." Talaga bang INAASAR NIYA AKO?! Naiinis akong bumalik. Tuwang-tuwa pa ang hayop na Ito EH KUNG SAPAKIN KO SIYA NGAYON?!

"WEAK." Sabay tawa niya kaya sinikmuraan ko siya. "Violence is not the answer." Natatawa niyang sambit habang hawak ang tiyan niya kaya nauna na ako sa kanya.

"Nagugutom na ako kanya tigilan moko dahil baka ikaw ang kainin ko." Napatigil ako sa paglalakad. Anong sinabi ko? I looked at him as heard him laughs loudly. THIS IS EMBARASSING...

"SO WILD CHIEF." Malakas na sambit niya na ikinasama ko ng tingin sa kanya.

"SHUT UP." Matigas kong sambit sa kanya habang inaambaan ko siya ng kamao. He raised his hands as a sign of defeat.

Pagkapunta namin sa isang restaurant ay agad kaming umorder.

Ilang minuto pa at ibinigay na samin ang pagkain kaya kumain na kami. Sa gitna ng pagkain namin ay nagsalita ako.

"Are you angry?" Napatingin siya sakin tsaka nilunok ang pagkain niya.

"I am." Sabay inom niya ng tubig kaya mas pinili ko nalang ubusin ang kinakain ko.

"Pero hindi sayo." Uminom ako ng tubig tsaka ako tumingin sa kanya. "Then, kanino?"

"Sakin."

"Bakit?"

"Because I miss you so bad. 5 days for you feels like a year to me." Wag mong sabihing....

"I just missed you. No deep meanings." Napatango ako tsaka tumingin sa Ferris wheel.

"Wanna ride in that Ferris wheel?"

"Mas masaya kapag gabi." Wait what? Ano naman kahit hindi gabi? I can still ride a fucking Ferris wheel even if it's day.

"I agree, it's more romantic in that way." Pang-aasar niya pero ngumisi ako. "Naaalala mo si Xerxes?" Sumama ang timpla ng mukha niya. Did I hit his guts?

"He's just my past Airish, YOU'RE MY FUTURE NOW." Tumayo ako dahil pakiramdam ko ay bumalik sakin ang pang-aasar na ginawa ko. Pakiramdam ko din ay umakyat ang init papuntang pisngi ko. Naramdaman ko ang pagtayo niya kasabay nito ang paghawak niya sa kamay ko.

"Let's ride." Pagkatapos no'n ay hinila niya na ako kung saan-saan.

Sumakay kami sa iba't-ibang rides katulad ng horror roller coaster, octoride na halos pagpawisan ang kamay ko dahil sa galaw ng upuan, sa Ark na halos gusto ko nang bumaba dahil sa lula, at kung saan-saang rides pa kami sumakay.

"Airish?" Hindi ko siya kinibo at tuloy-tuloy parin ako sa paglalakad.

"AIRISH?" Pinindot niya ang pisnge ko pero hinampas ko ang kamay niya.

"CHIEF, TALK TO ME." Hinarap ko siya at pairap na tinignan.

"What? You want to laugh at me again?" Asar kong tanong.

"Gabi na." He said then point out the sky. "So?" He points the Ferris wheel and then smiles.

"Wanna ride on that one?"

"AYOKO."

"Sige na?"

"A-YO-KO."

"Please?"

"NO."

"I'll hold your hands."

"NO."

"I'll hug you."

"HUGE NO."

"PAPAYAG KA O HAHALIKAN KITA?"

"Papayag na nga, Ito na." He smiles as he holds my hands.

Bumili kami ng ticket at pumila. Ilang minuto pa at nakasakay narin kami sa Ferris wheel kaya nagsimula na akong kabahan.

Kaijin Del Mundo's Pov

Nakatalumbaba ko siyang tinignan habang pinagsama niya ang dalawang kamay niya.

Magkaiba sila ng reaksyon ni Xerxes. Airish was scared while Xerxes is excited.

Aaminin kong naaalala ko si Xerxes sa panahong ito dahil sumakay narin kami sa ferris wheel pero...

Mas nananaig ngayon sakin ang babaeng kaharap ko ngayon.

"Open your eyes." Sabay hawak ko sa kamay niya.

"WAG MOKONG HAHAWAKAN PAPATAYIN KITA." Mangiyak-ngiyak niyang sambit.

"Open your eyes."

"NO."

"You'll miss the scenery." I see her eyes opens as she looks at the buildings and flashes of lights around the area.

Ngumiti siya at hinawakan ang bakal. Nakita ko ang paglingon niya sa baba na ikinabalik niya sa pwesto niya.

"BAKIT BA ANG BAGAL GUMALAW?!" Naiiyak niya nang sambit na ikinakatuwa ko. Even a tough girl like her have a fear of rides.

"Don't look at the ground." Simple kong sambit. "I want to get out of here..." Mapait niyang sambit. Napaiwas siya ng tingin sakin kaya hinigit ko ang kamay niya at inilagay sa tabi ko dahilan para gumalaw ang upuan.

Napakapit siya sa braso ko habang nakapikit. Is she really this scared?

"I want to get out of here..." Naramdaman ko ang panginginig ng kamay niya na ngayon ko lang nakita.

"Open your eyes and just look at the sky, Chief." Nakita ko ang pagtingin niya sa langit habang nakahawak sa braso ko. "I wish it's always peaceful." Ramdam ko ang pait sa bawat salita niya kaya inilagay ko ang ulo niya sa balikat ko.

Pagkaraan ng ilang minuto ay nakababa na kami.

Habang naglalakad kami ay napatingin ako sa kanya. Inilagay niya ang kanang kamay niya sa loob bulsa niya na para bang nilalamig.

And without speaking, Itinabi ko ang gilid ng katawan niya sa katawan ko at inilagay ang kamay ko sa braso niya na sinlamig ng yelo.

"Tell me if you're cold." Nagulat ako ng ilagay niya ang mga braso niya sa bewang ko at inilagay ang ulo niya sa balikat ko. Nakaramdam ako ng init papuntang pisngi ko habang nararamdaman ko ang hininga niya sa leeg ko dahilan para makaramdam ng kiliti ang sistema ko.

"Chief?" Hinigpitan niya ang kapit sa bewang ko. "Take responsibility." Napailing nalang ako at napangiti.

She has this attitude that can make me smile at the same time is she?