Chapter 006

"Phrix" tumayo naman ako sa kinauupuan ko at pumunta sa long table kung saan ang mga baril na nasa harap.

I assembled the gun but I make it looks like that I don't know how to do it so it won't look so suspicious.

Tinulungan pako nung trainer kung pano daw iyon gawin step by step.

Nasa training room kami ngayon.

We're performing our archery , shooting and combat fighting for this week.

I'm a nerd kaya kailangan kong magpanggap na di marunong sa mga ganitong bagay.

Its been 3days Simula ng dumating ako dito.

And I'm living a hell life here dahil mainit ang dugo sakin ng lahat.

I don't know why.

But Calyyn's always there para pigilan sila , at nalaman ko din na mataas ang pamilyang kinabibilangan nya so that's why maraming natatakot na lumapit sa kanya.

Except kay Lian dahil magkaaway talaga silang dalawa.

And Lian knows that Calyyn makes friend with me kaya mas pinag iinitan nya ako.

I pointed the gun on the target , I closed my one eye , and pulled the trigger.

Wala itong tinamaan sa kahit ano mang numero na nasa target, ang tanging puting espasyo lang na nasa gilid nito ang tinamaan.

I looked straight on my work and looked at the trainer that looks so disappointed on me.

He tsked and called for the next performer.

At sa tatlong training na yon, mukhang mapuputuhan ako sa isa.

Its the combat fighting.

Lian smirked at me when she knew that I will be her duel.

"Ready to die?" She said while smirking.

This is bad , sa lahat sya ang pinaka iniiwasan ko dahil mukhang madali syang makabasa ng kilos.

I didn't fight , I couldn't.

Sinasalag ko lang at iniiwasan ang mga tira nya.

I'm more faster that her. At yun ang kinaiinisan nya kaya ng makakita sya ng butas ay agad nya akong tinira don.

Pinilipit nito ang kamay ko at nilagay sa likod.

"You're fast but , not enough" she's telling it with a smirk.

Narinig namin ang tunog ng pito galing sa trainer.

Pabagsak akong binitawan ni Lian , but I manage to balance myself para di tuluyang matumba.

She smirked before she walked out on the room.

***

"Kung ipagpapatuloy mo yang ginagawa mo , dika magtatagal dito" napatigil ako sa pagsubo ng magsalita si Calyyn.

We're in the cafeteria dahil tapos na ang training at lunch break na din.

Di naman ako nagsalita at pinagpatuloy ang pagkain.

I heard her sigh "I'm worried on you Sav , ayokong matulad ka sa kanya" dun nako napatingin sa kanya.

"What do you mean?" Nagtatakhang tanong ko.

Matagal lang kaming nagtitigan saka ito ngumiti sakin.

"Just take care of yourself" nag aalangan naman ay ngumiti na lang din ako at pinagpatuloy ang pagkain.

Habang nagsasalita ang teacher sa harap ay nakatunganga lang ako sa bintana.

I'm thinking about the person that Calyyn mentioned earlier.

Hindi ito mawala sa isip ko. Marami ng namatay sa eskwelahang ito , pero may iba sa sinabi ni Calyyn.

I heard the bell rang kaya nagsitayuan naman ang buong klase , niligpit ko na rin ang gamit ko ng makarinig ng ingay sa labas.

I saw the students running on the hallway , at yung iba at nakadungaw sa railings.

Lumabas ako ng room at dumungaw din para makita ang pinagkakaguluhan sa baba.

Kumunot ang noo ko ng makita kung ano ito.

Sitting on a mono block chair is a man na naliligo sa sarili nitong dugo.

But the worst is , ang mga laman loob nitong nakakalat sa grass field.

"They're back" rinig kong bulungan ng dalawang estudyanteng malapit saken.

"At mas naging brutal pa sila"

I know who are they talking about , but what makes me curious is that 'they' dahil sa pagkakaalam ko ay 'sya' lang mag isa maliban sa kanang kamay nito.

"Seems not surprise" kahit na diko lingunin at kilala ko na kung kaninong boses ito nanggaling.

"They are back , pero mukhang di nya magugustuhan ang dadatnan nya" napatingin ako dahil sa sinabi nito.

Matamis naman nyang binaling sakin ang tingin at ngumiti.

"So be ready" saka ito naglakad palayo.

Napakunot naman ang noo ko.

At the same time ay naiinis.

Bakit ba binibitin nila ko sa mga pinagsasabi nila? Sa tingin ba nila madaling mag isip buong magdamag?

Ughhhh!!! This making me insane , darn it. I'm starting to feel curious about this school. Ang alam ko lang ay para talaga sa mga anak ng mafia ang school na toh.

And my identity, nagpapanggap ako bilang ampon na anak ni tito Michael, daddy jhon's brother.

Tinuturing din akong anak ni Tito Michael ng mamatay ang anak nitong babae, nakausap ko na rin sya sa dapat na paggamit ko ng apelyedo nya, he doen't have any problem about it.

And the reason why I didn't use daddy jhon's surname ay dahil masyadong malapit silang dalawa ni mom sa Herris at alam ng lahat thar mom is papa's Ex wife.

My daddy jhon is mom's second husband, I'm just 7years old ng maghiwalay si mama and papa, mom took me at dinalang states kung saan nya nakilala si daddy jhon. And I'm 15 ng malaman ko ang totoo, mom let me go back to the Philippines after that, pero mukhang di nagustuhan ni papa ang ginawa ko, he avoided me, di nagtagal ay nakakaya na nya akong kausapin pero tungkol lang lahat sa misyon na binibigay nya, I once disappointed him but I don't feel regret dahil ginusto ko rin namang pumunta dito na ikina-disappoint nya.

Saveena.