แม่มดเมซี

บทที่ 163 แม่มดเมซี

แอชเชสนั่งอยู่เหนือยอดปราสาท รอคอยวันประลองที่กำลังจะมาถึง

สองสามวันมานี้ เธอยังเกลี้ยกล่อมใครไม่ได้สักคน แม่มดสมาคมดื้อกว่าที่เธอคิดไว้มาก ไม่ว่าจะเป็นบุ๊กที่มีอายุแล้วก็ดี หรือลิลลี่ที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะก็ดี ทุกคนปฏิเสธเธอเหมือนกันหมด จะต่างกันแค่เหตุผลที่ใช้ปฏิเสธเท่านั้น

บางคนก็เลือกที่จะอยู่ที่นี่เพราะเจ้าชาย บางคนก็ไม่อยากจากพี่น้องในสมาคมไป แม่มดทั้งสิบคนร่วมใจกันเป็นหนึ่ง ส่วนอันนาและนาน่าที่อยู่เมืองชายแดนมาตั้งแต่แรกนั้น เธอไม่คิดจะลองเกลี้ยกล่อมเลยด้วยซ้ำ

โดยเฉพาะอย่างยิ่งคนแรก เวลาที่ยืนอยู่ต่อหน้าเธอ แอชเชสจะรู้สึกถึงพลังวิเศษที่ต่างจากแม่มดคนอื่นๆ อย่างสิ้นเชิง...พลังวิเศษในตัวอันนาราวกับเหล็กกล้าที่แข็งแกร่ง ทั้งเนียนเรียบและละเอียดประณีต ประดุจกำแพงเหล็กที่กั้นกลางระหว่างคนทั้งสอง

ในบรรดาแม่มดที่ทิลลีรวบรวมมาได้ ไม่เคยมีใครทำให้เธอรู้สึกแบบนี้มาก่อน เธอสืบจากแม่มดคนอื่นๆ จนรู้ว่า อันนามีพลังควบคุมเปลวไฟซึ่งเป็นพลังที่พบเห็นได้โดยทั่วไป แต่ทำไมพลังเปลวไฟที่ไร้รูปของอันนาถึงทำให้เธอรู้สึกราวกับมีสิ่งกำบังจริงๆ ได้ แอชเชสคิดอย่างไรก็ไม่ได้คำตอบ