สะกดรอย(1)

บทที่ 145 สะกดรอย (1)

ทาซาเดินเข้ามาในร้านเหล้า กลิ่นหอมของเหล้าโชยเข้าจมูกเขาพร้อมอุณหภูมิร้อนชื้นที่น่าอึดอัด

ใต้แสงโคมมืดสลัว พวกผู้ชายพากันถอดเสื้อ เผยให้เห็นแผ่นหลังที่เปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ พวกเขานั่งอยู่ที่โต๊ะตรงกลาง กำลังดื่มเบียร์ชั้นเลวพลางหยอกล้อกับผองเพื่อนเสียงดัง บริกรสาวนุ่งน้อยห่มน้อยเดินแทรกตัวไปมาระหว่างโต๊ะแต่ละตัว คอยเติมเหล้าให้แขกเป็นระยะ

เขามองไปรอบๆ ตัว จนกระทั่งเห็นเป้าหมายของตัวเอง....ชายร่างเล็กคนหนึ่งนั่งอยู่ในมุมลับตา บนโต๊ะของเขามีกุหลาบป่าเฉาๆ วางอยู่หนึ่งดอก

ทาซาเดินไปสั่งเบียร์ที่โต๊ะขายเครื่องดื่ม ค่อยๆ ละเลียดรสชาติขมฝาดอย่างช้าๆ ขณะเดียวกันก็แอบมองไปรอบตัว เพื่อดูว่ามีใครจับตามองชายร่างเล็กคนนี้หรือไม่ ผลลัพธ์ที่ได้น่าพอใจมาก แม้จะมีคนมองไปที่มุมนั้นบ้าง แต่ส่วนมากก็แค่มองผ่านๆ ยกเว้นชายคนที่นั่งโต๊ะใหญ่ตรงกลาง เขามักมองไปที่มุมนั้นโดยแสร้งทำท่าดื่มเหล้ากลบเกลื่อนตลอดเวลา

คนหนึ่งติดต่อลูกค้า อีกคนดูแลความปลอดภัย นี่ล่ะวิธีทำงานของขบวนการใต้ดิน ตรงกับข้อมูลที่ทาซาเคยรู้มา

“เอามาอีกแก้ว” เขาตะโกนบอกบริกร “เย็นนะ”