บทที่ 242 สร้างเขตใหม่
พิธีมอบเหรียญเกียรติยศครั้งแรกดำเนินไปจนถึงเที่ยง โรแลนด์ซึ่งเป็นทั้งคนมอบเหรียญและพิธีกรบรรยายถึงกับเหนื่อยจนหมดแรง โชคดีที่พิธีการทั้งหมดจบลงในตอนเที่ยงพร้อมๆ กับเสียงระฆังและเสียงพลุที่ดังขึ้น เขาพาร่างที่ชุ่มเหงื่อกลับไปจนถึงปราสาท พอขึ้นมาถึงชั้นสาม ก็เห็นอันนากำลังยืนยิ้มพิงประตูห้องทำงานอยู่
“มีอะไรหรือ”
“ท่านเข้าไปดูก็รู้เอง” เธอขยิบตาสีฟ้าคู่สวยให้เขา
คงไม่ได้จะแกล้งอะไรเขาหรอกนะ โรแลนด์ผลักประตูห้องอย่างงุนงง ก่อนจะยืนตะลึงอยู่กับที่...แม่มดสิบสองคนยืนเรียงสองแถวอย่างเป็นระเบียบ สองคนที่ยืนหน้าสุดคือบุ๊กกับเวนดี้ เมื่อเห็นเจ้าชาย ทุกคนก็พากันยกกระโปรงย่อเข่า โค้งตัวถวายบังคมเขาอย่างพร้อมเพรียง
“อะแฮ่ม นี่พวกเจ้า...”
บุ๊กชิงพูดขึ้นก่อน “ฝ่าบาท สิ่งที่ฝ่าบาททรงทำได้พิสูจน์คำพูดของฝ่าบาทแล้วเพคะ พวกหม่อมฉันซาบซึ้งใจเป็นอย่างยิ่ง ถ้อยคำใดก็ไม่อาจบรรยายความรู้สึกซาบซึ้งใจของพวกหม่อมฉันได้ นับแต่นี้ไป ขอให้พวกหม่อมฉันได้รับใช้ฝ่าบาทตลอดไปนะเพคะ”
“อย่างนี้นี่เอง” โรแลนด์โล่งอก “ข้านึกว่าพวกเจ้าจะนัดกันมาบอกลาข้าเสียอีก”
Support your favorite authors and translators in webnovel.com