ผู้บุกรุก

ตอนที่ 785 ผู้บุกรุก

หลังบุ๊กออกไปแล้ว ภายในห้องทำงานก็เหลือเพียงเขากับอันนา

โรแลนด์กางหนังสือที่เขียนไปแล้วครึ่งหนึ่งออก เขายกปากกาขนนกเตรียมจะเขียนมันต่อให้จบ แต่ปากกากลับค้างอยู่อย่างนั้นไม่ยอมจรดลงไปบนหนังสือเสียที

เขาพบว่าตัวเองมักจะมองไปที่อันนาโดยไม่รู้ตัว เหมือนกับว่าสายตาของเขาถูกร่างกายของเธอดึงดูดเอาไว้อย่างไรอย่างนั้น

“มีอะไรหรือเปล่าเพคะ?” อันนาเองก็สังเกตเห็นถึงสายตาของเขา เธอวางชิ้นส่วนในมือลงแล้วเงยหน้าขึ้นมาถามยิ้มๆ

“เปล่า ไม่มีอะไร” โรแลนด์ส่ายหน้าเบาๆ “ถ้าเจ้าคิดว่าอยู่ที่นี่แล้วน่าเบื่อ พวกเราไปสวนหลังเนินเขาทิศเหนือก็ได้นะ”

เธอเม้มปากพูดว่า “ไม่น่าเบื่อเลยเพคะ หม่อมฉันอยู่ที่นี่ก็สามารถทำงานได้เหมือนกัน ที่สำคัญกว่านั้นก็คือขอเพียงพระองค์อยู่กับหม่อมฉัน หม่อมฉันอยู่ที่ไหนก็เหมือนกันเพคะ”

คำพูดที่ทำให้คนรู้สึกเขินอายแบบนี้ มีแต่เธอเท่านั้นถึงจะพูดแล้วดูเหมาะสมที่สุด

“อื้อ” โรแลนด์ยิ้มๆ แล้วก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ

เขารู้ว่าอันนาไม่มีทางที่จะพูดในสิ่งที่ฝืนใจแน่นอน