บิดาและบุตร

บทที่ 122 บิดาและบุตร

คุกในปราสาทไม่ได้มืดและอับชื้นเหมือนคุกที่เมืองชายแดน ดยุกเองก็คงไม่อยากให้ห้องใต้ดินตัวเองกลายเป็นบ้านผีสิง หรือส่งกลิ่นเหม็นชวนสะอิดสะเอียนมาถึงบันได ดังนั้นคุกใต้ดินแห่งนี้จึงค่อนข้างสะอาดน่ามอง

นอกจากนี้ห้องขังแต่ละห้องยังตกแต่งแตกต่างกันไป บางห้องก็ว่างเปล่าไม่มีเครื่องเรือนสักชิ้น ในขณะที่บางห้องมีทั้งเตียง ตู้เสื้อผ้า โต๊ะหนังสือ และโคมไฟแขวน ดยุกคงสร้างที่นี่ไว้เผื่อขังขุนนางบางคน จึงยังต้องมีอุปกรณ์อำนวยสะดวกพื้นฐานอยู่

โรแลนด์เจอห้องขังพิเศษที่มุมหนึ่ง ภายในห้องขังมีเตียงขนาดใหญ่วางกินที่ไปกว่าครึ่ง บนเพดานมีโซ่เหล็กห้อยลงมา ห่วงที่ปลายโซ่ถูกหุ้มด้วยหนังแกะอีกชั้น บนกำแพงมีแส้ชนิดต่างๆ มากมาย ดูเหมือนดยุกไรอันจะมีรสนิยมพิเศษบางอย่าง เขาคิด เสียดายที่อีกไม่กี่วันเขาก็ต้องไปจากที่นี่แล้ว เลยไม่มีเวลามานั่งวิเคราะห์เรื่องนี้