ทิลลี วิมเบิลดัน

บทที่ 204 ทิลลี วิมเบิลดัน

หลังจากทั้งสองคนแสดงความห่วงใยกันสักพัก แอชเชสก็สังเกตเห็นกองหินคล้ายอัญมณีวางอยู่ตรงหน้าอีกฝ่าย จึงถามอย่างสงสัย “ของพวกนี้คืออะไรหรือเพคะ”

“มานี่สิ” ทิลลีตบที่นั่งข้างๆ “ข้าจะให้เจ้าดูอะไรสนุกๆ”

แอชเชสนั่งขัดสมาธิลงข้างเธอ ดูเธอสวมถุงมือไหมสีขาวหนึ่งข้าง บริเวณหลังมือฝังทับทิมระยิบระยับ

“นี่คือ...หินสะกดรอยหรือเพคะ”

ทิลลีไม่ตอบ เพียงแต่ยิ้มพลางยื่นมือไปยังที่ว่าง ทันใดนั้น สายฟ้าก็พุ่งออกมาจากนิ้วเธอ กระแทกลงกับพื้น ส่งเสียงดังเปรี้ยงปร้าง ควันดำผุดขึ้นมาจากพื้น ตำแหน่งที่ถูกสายฟ้าฟาดปรากฏรอยไหม้สีดำขนาดเท่าฝ่ามือ

แอชเชสแทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง “ฝ่าบาท...ทรงมีพลังใหม่หรือเพคะ”

ทิลลี วิมเบิลดันเป็นอมนุษย์ พลังของเธอใช้ได้แค่กับตัวเอง โดยจะแสดงออกในรูปของปัญญาที่เฉียบคม เธอไม่สามารถปล่อยพลังออกมาข้างนอกเหมือนแม่มดทั่วๆ ไปได้ แต่สายฟ้าเมื่อครู่นี้แสดงให้เห็นแล้วว่า เธอได้พลังใหม่เพิ่มขึ้นมา...ทว่า แม่มดไม่สามารถครอบครองพลังหลักได้สองชนิด เรื่องนี้แม่มดทุกคนต่างรู้ดี