ช่วยเหลือ

บทที่ 337 ช่วยเหลือ

อันนาพยักหน้าก่อนจะยืดไฟสีดำออกเป็นเส้นยาว แล้วนำไปจ่อกับเสาผลึก

พวกแม่มดต่างกลั้นหายใจโดยไม่รู้ตัว ควันสีเขียวผุดขึ้นมาจากตำแหน่งที่ไฟและเสาผลึกสัมผัสกัน...นั่นไม่ใช่สีของควันจริงๆ แต่เป็นสีที่เกิดขึ้นจากแสงสะท้อนของไฟสีเขียวซึ่งมีความเข้มสว่างไม่เท่ากัน

ไฟสีดำตัดเข้าเนื้อเสาผลึกแล้ว

“เป็นอย่างไรบ้าง” ทิลลีถาม

“ผลาญพลังมากอยู่เพคะ แต่ยังพอตัดได้” อันนาตอบ

ทันใดนั้นก็เกิดความเปลี่ยนแปลงขึ้นกับ ‘โลงศพน้ำแข็ง’ เสียงใสๆ ดังเปรี๊ยะปร๊ะลอยมา รอยร้าวมากมายวิ่งกระจายออกจากตำแหน่งที่ไฟสีดำตัดผ่าน ประดุจใยแมงมุมที่แผ่คลุมเสาทั้งต้นภายในเวลาเพียงพริบตา ซาวีเรียกฉากกำบังออกมาบังเหล่าแม่มดแทบจะในเวลาเดียวกัน

ทว่าเสาผลึกไม่ได้แตกกระจายอย่างที่คิด เศษผลึกที่ปริแตกค่อยๆ ร่วงลงพื้นราวกับเศษดินที่หลุดร่อน เผยให้เห็นแกนในที่กำลังปล่อยไอเย็นออกมา...เสาผลึกโปร่งใสต้นนี้มีสองชั้น ชั้นในเป็นผลึกน้ำแข็งจริงๆ เพียงพริบตาเดียว ทุกคนก็รู้สึกถึงไอเย็นที่แผ่ซ่านออกมา อุณหภูมิรอบด้านพลันลดลงอย่างกะทันหัน