ความคิดอันน่าเย้ายวน

ตอนที่ 532 ความคิดอันน่าเย้ายวน

หลังงานเลี้ยงตอนเย็นเสร็จสิ้นลง โรแลนด์ก็เรียกโลตัสกับเวนดี้เข้ามาในห้องทำงาน

“เกาะสลีปปิ้งเรียบร้อยดีใช่ไหม” เขายิ้มๆ ถามโลตัส “หวังว่าตอนที่ข้าให้ทิลลีอยู่ที่นี่ คงไม่ได้สร้างปัญหาอะไรให้พวกเจ้านะ”

“เรียบร้อยดีเพคะ” โลตัสพยักหน้า จากนั้นพูดเสียงเบาๆ ว่า “อ่า..คือ ครั้งที่แล้วที่พระองค์ทรงมอบผ้าพันคอให้หม่อมฉัน หม่อมฉันยังไม่ได้ขอบพระทัยพระองค์เลยเพคะ”

“ไม่ต้องเกร็งขนาดนี้ก็ได้” โรแลนด์โบกมือ เขารู้ว่าหลังห่างกันไประยะหนึ่ง ความคุ้นเคยที่เคยมีอยู่ในตอนแรกก็จะลดน้อยลง แต่นี่ไม่ได้ความว่าความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองฝ่ายจะหายไปด้วย แน่นอน ความกระอักกระอ่วนที่มีอยู่ในตอนนี้มันก็แค่ชั่วคราวเท่านั้น...ขอแค่เขายังรักษาความเป็นกันเองเหมือนเมื่อก่อนไว้ เชื่อว่าพวกนางคงกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ในไม่ช้า “ที่นี่ดูเหมือนจะเปลี่ยนแปลงไปมาก แต่ความจริงแล้วมันไม่ได้ต่างไปจากตอนที่พวกเจ้าจากไปเลย พวกเจ้าก็คิดซะว่าเมืองเนเวอร์วินเทอร์เป็นบ้านของพวกเจ้าแล้วกัน”

“ใช่แล้ว” เวนดี้ลูบหัวของเธอ “เจ้ายังคงเป็นพี่น้องของพวกเรานะ”