กลับมา

บทที่ 61 กลับมา

ในขณะที่โรแลนด์กำลังนั่งยองๆ ประกอบฐานเครื่องจักรนั้น ร่างของคนสามคนก็พลันปรากฏขึ้นกลางอากาศ พอร่วงลงพื้นมาก็ทรงตัวไม่อยู่ ล้มลงกับพื้นทั้งสามคน

อันนาสะดุ้งโหยง เปลวไฟสีเขียวลุกโชนขึ้นเป็นกำแพงไฟบังหน้าตัวเองและโรแลนด์ไว้

โรแลนด์เงยหน้ามองไปก็เห็นว่าหนึ่งในสามคนนั้นคือไนติงเกลที่จากไปหลายวัน สภาพเธอดูย่ำแย่มาก แก้มของเธอแดงผิดปกติ ทั้งๆ ที่ลมหนาวกำลังพัด แต่หน้าผากของเธอกลับผุดเหงื่อขึ้นมาหนาแน่น

“ฝ่าบาท ทรงเรียกมานาน่ามาทีเพคะ เร็วเข้า!”

เธอเงยหน้าตะโกน น้ำเสียงเจือแววร้อนรน

โรแลนด์สังเกตเห็นว่าผู้หญิงที่ถูกมัดติดกับหลังเธอหน้าซีดขาว ดวงตาทั้งสองปิดสนิท แขนหายไปครึ่งหนึ่ง ผ้าที่พันปิดปลายแผลถูกเลือดที่ซึมออกมาย้อมจนเป็นสีแดงเข้ม

“การ์แดง ไปพานาน่ามาจากหน่วยพยาบาล!” เขาหวั่นใจ รีบตะโกนไปที่หน้าประตูทันที

“พ่ะย่ะค่ะ ฝ่าบาท!”

นอกจากสองคนนี้แล้ว ยังมีเด็กสาวอีกคนที่ไนติงเกลพามาด้วย ดูเหมือนเธอจะไม่ได้รับบาดเจ็บอะไร ดวงตาคู่นั้นกำลังกวาดมองไปรอบด้านอย่างสงสัยใคร่รู้

“เจ้าไม่ได้รับบาดเจ็บกระมัง” โรแลนด์แกะผ้าที่รัดหลังไนติงเกลแล้วอุ้มหญิงแขนด้วนลงมา