Chapter 24

PAIN

Ilang araw ng hindi umuuwi sina Ina at Tyong kaya tahimik ang bahay. Walang mga tao na nag iinuman at nagsusugal. Walang maingay at nagkakalat sa bahay.

Ang mga sinabi ni Tyong sa akin ay hindi ko na binanggit kay Ina. Dahil hindi rin naman niya ako papaniwalaan. Baka mabaligtad pa ako.

May kanya kanyang lakad ang mga kaibigan ko kaya hindi nila ako nasamahan sa Teahouse. At dahil may kalapitan lang naman sa bahay kaya naglakad na ako pauwi. Sayang sa pamasahe. Kahit pa binibigyan ako ni Ashmere ng allowance ay hindi ko ito ginagalaw. May sarili akong pera.

At kaya din ako nasaktan ni Ina ay dahil pinatigil ko na kay Ashmere ang pagbibigay niya ng sustento dito.

Si Ashmere na nga ang nagpuno sa bigasan namin at nagbayad ng tatlong taong renta sa pwesto namin ay hindi pa rin ito nakokontento. Ultimo mga suki namin ay pawang mga tauhan nina Ashmere at mga kamag anak ng mga ito.

Sobrang dami nang naitulong ni Ashmere sa pamilya ko kaya nahihiya na ako. Nito lang ay inaway ko na siya at sinabihan itigil ang pagbibigay sa pamilya ko. Nang hindi niya itinigil ay hindi ko na siya nireplyan ng ilang araw para malaman niyang seryoso ako.

Tinype ko na ang passcode sa gate namin at pumasok sa bahay.

Bigla akong kinabahan na ewan. I looked around. Nobody was here.

I slowly walked towards our backyard and soon I found my stepfather and his friends drinking again. Laughing with some jokes and talking about their jobs.

Napabuntong hininga na lang ako. Akala ko may ilang araw pa kaming matatahimik sa bahay. Tumalikod na ako at napahinto nang marinig ko si Tyong na ibinibida ang pagtatanan namin!

"Kaya lang nakakahiyang ibahay yon sa kung saan lang mga pre." Nagkatawanan sila.

"Anong balak mong gawin?"tanong nong isa.

"Kailangan kong makakuha ng malakihang pera."natahimik sila at animo nag isip ng paraan.

"Alam ko na. Bakit hindi na lang natin  iparansom yong jowa niya sa mga magulang non? Tiyak limpak limpak ang makukuha nating pera sa kanila. At mababayaran pa natin si Ka Berto sa utang natin."

Nagtanguan ang mga iba pa niyang kaibigan. Pawang may mga mala demonyong ngisi sa mga labi.

Biglang tumibok ang puso ko ng mabilis. Natatakot na ako para sa kaligtasan ni Ashmere.

Halatang desperado sila at patapon ang mga buhay. At anong laban ni Ashmere sa mga sangganong ito? Kahit pa malaki rin ang katawan niya hindi niya makakaya ang pito!

"Pagkatapos nating makuha ang pera, patayin natin. Para wala ka na talagang kaagaw dyan sa anak ni Guia."tawanan ulit.

Napatakbo ako sa kwarto ko at nanginginig ang mga kamay na nagtype ng message kay Megan. Gusto kong umalis muna sa bahay para makaiwas at makapag isip ng mabuti.

Kina Megan na ako natulog ng Friday night. Kinaumagahan ay nag bonding kami ng mga kaibigan ko na nakasanayan na naming gawin at sa bandang hapon ay nakatanggap ako ng tawag mula kay Ina na uuwi siya kasama ang kamag anak nya mula sa Pampanga. At gusto niyang magluto ako at ihanda ang bakanteng kwarto para sa kanila.

Hinatid ako nina Megan sa bahay at tinulungan ako sa pagluluto bago umalis na.

Nang matapos ako sa pag aayos sa kwarto ay napagpasyahan ko ng magshower dahil maya-maya ay tatawag na ang jowa ko. Nasa America pa ata siya. Ayaw niyang sabihin kung nasaan na siya dahil surprise daw ang pag uwi niya.

I took a shower and went straight to my walk in closet. Matapos magbihis ay nakarinig ako ng katok sa pintuan ko kaya binuksan ko ito sa pag aakalang si Ina na ang dumating pero nagulat ako ng bigla akong itulak ni Tyong papasok sa kwarto ko. Hinawakan niya agad ang bibig ko para takpan at sinuntok ako sa tyan.

Napasinghap ako sa sakit at napayuko.

He then dragged me and pushed me on my bed.

"Alam mo namang sabik na sabik na ako sayo Gia. Pagbigyan mo naman ako ngayon. Hwag kang mag alala, kapag nakakuha na ako ng malaking pera magtatanan pa rin tayo."bulong ni Tyong at hinila ang buhok ko para ipaharap sa kanya.

"W-wag po T-tyong."nanghihina kong pagpigil sa kamay niyang umabot sa laylayan nang Tshirt ko. Mabilis ang tibok ng puso ko.

Ramdam ko ang kilabot sa pagdampi ng mabaho niyang hininga sa pisngi ko.

Kumubabaw na siya sa akin ay pinunit ang damit ko. Napahiyaw ako sa gulat at umiyak na.

"Hwag ka nang magdamot. Nilaspag ka naman na ng Monteverde na yon. Sasaluhin na nga kita eh! Pagbigyan mo na ako ngayon."giit niya at hinila pataas ang mga kamay kong nangangalmot.

Sinubukan kong patuloy na manlaban pero sa bawat paggalaw ko ay sinusuntok niya ang mga hita ko.

Umiiyak na nakiusap na ako. Hinawakan niya ang leeg ko at piniga ito. I screamed so loud to ask for help but he slapped me hard twice. I tasted my own blood. My vision blurred from the slap.

"T-Tyong.. m-maawa na kayo. P-parating na sina Ina."umiiyak ko sabi habang patuloy niyang hinuhuli ang bibig ko para halikan. Nang mainis siya ay sinuntok na naman niya ako sa tyan ko.

I groaned in pain. He then laughed so hard. He was drunk and probably had some drugs in his blood that's why he was acting like this.

"Hindi ako tanga para ipakita sa nanay mo ang gagawin natin."gigil niyang sagot at yumuko na para halikan ako sa pisngi at leeg.

Umiiyak na lumaban ulit ako nang mabitawan niya ang aking mga kamay dahil sa paghila niya ang cotton shorts ko.

"Puta naman Gia! Magugustuhan mo rin ako. Malaki rin ang titi ko!"galit niyang sabi at sinuntok ang dalawa kong braso. Bigla akong nanghina. Umalis na siya sa pagkakakubabaw sa akin at hinila ang shorts ko. Napaiyak ako ng malakas. Buong katawan ko ay hinang hina na at nananakit mula sa mga suntok niya.

Hindi ko akalaing mararanasan ko ang mga ito. Sa sarili naming pamamahay..na dapat ay ligtas ka at malayo sa kapahamakan.

Nanlalabo ang mga mata ko na iniwas ang paningin kay Tyong na naghuhubad na ng pantalon. Nanginginig pa ang mga kamay. Diring diri ako sa kanya. At sa sarili. Dahil hanggang dito na lang ako..

Tumama ang paningin ko sa alarm clock ko na may mukha namin ni Ashmere. Ang nagniningning niyang mga mata at may masaya ngiti sa mga labi.

Ang lalaking patuloy na nagmamahal sa akin kahit punom puno ako ng problema..

Gamit ang natitira kong lakas ay inabot ko ang alarm clock ko at umupo sabay hampas ng ubod ng lakas sa mukha ni Tyong na papakubabaw na sana sa akin.

Bumagsak siya sa isa kong hita. Nawalan ng malay. Hinampas ko ulit siya sa likod ng ulo niya bago sinipa palayo sa akin. Nang hindi na siya kumilos ay nanghihina akong tumayo para manghila ng hoodie ni Ashmere sa closet ko.

I then grabbed my phone and sling bag with my wallet and ran outside our hell house.

I would never want to come back here.

I've totally given up on my family.

Mabilis na tinakbo ko ang nag iisang lugar na pakiramdam ko ay safe ako.

I dialed Megan and on the third ring, she answered.

With my inaudible voice, I asked her to come and help me. Her voice was panicky and worried when I told her that I'm already at school.

Pinatay ko na ang tawag at naupo sa gilid ng gate. I felt so tired and broken and hurt. I felt like I wanna die and just disappear.

After ten minutes, I saw a Range Rover parked in front of me, then Megan came out rushing. I could see the worry etched on her face. I stood up with my trembling body and hugged her with all my strength. It would always be other people who makes me feel good. Not my family.. not my mother..I cried so hard. Yumakap din siya ng mahigpit at binulungan ako ng mga salitang makakapanatag sa kalooban ko.

Sa nanlalabo kong mga mata ay nakita ko si Coles na hawak ang cellphone at may kausap habang binubuksan ang backseat.

"I don't wanna go home. Please not there!" Pahisterya kong sabi. Umiling si Megan at inalalayan na ako papasok sa kotse ni Coles.

"Hindi bestie.. hindi ka na namin iuuwi sa inyo. Pangako." Bulong ni Megan at hinila ako para sumandal sa dibdib niya.

I cried like a child on her chest and soon I blackened out.

I woke up and found myself in a dark room. Napabalikwas ako agad ng upo at naramdaman na may brasong nakadagan sa may tyan ko at binti sa hita ko.

Umiiyak na tinulak ko ang mga ito at tumakbo palayo.

Nang buksan ko ang pintuan ay agad kong nakilala ang bathroom ni Ashmere.

So sa bahay ng mga Monteverde ako dinala nina Megan..

Lumingon ako sa kama nang lumiwanag ang buong kwarto. Nakatayo na si Ashmere sa gilid ng kama at nag iigtingan ang mga panga. His hair was disheveled and topless. He looked tired and had a sleepless night.

Tumakbo ako papasok at inilock ang pinto ng banyo. Hindi ko alam kung anong pwede kong sabihin.. kung paano ko sisimulan.

Wala akong sinabi kay Megan.. nakatulugan ko ang pagod at sakit ng buo kong katawan.

"Baby..please let me in."pakiusap ni Ashmere. Tinakpan ko ang mga tainga ko at humarap sa salamin.

I looked awful. With my swollen face, busted lips and a bruise around my neck.

Umiiyak na itinaas ko ang tshirt ni Ashmere at nakita ko ang marami pang pasa sa buo kong katawan.

Malamang ay nakita na nila ang mga pasa ko kagabi pa lang.

I bit my lip and sat on the corner and hugged my knees. I didn't know what to do.. my mother would never believe me. Kahit pa punong puno na ako ng pasa..

I felt helpless and dirty.

Nang bumukas ang pinto sa closet ni Ashmere ay mas siniksik ko ang mukha sa tuhod ko. Hindi na ako karapat dapat kay Ashmere. I was violated. I was nothing but a dirty girl.

"Baby.. please. Let me help you.."garagal na pakiusap ni Ashmere.

Tumingala ako at nakita ang lumuluha niyang mga mata.

"Please baby."lumuhod na siya at ngumiti nang malungkot. He then spread his arms waiting for me to come to him.

I was so grateful that he didn't just touch me without my consent..

I sobbed and crawled to him. Back in his arms.

For the last time.

When we went down to have some breakfast, we found all our friends waiting downstairs. Kahit na ang mga parents nina Megan at Arana.

After breakfast ay napagdesisyunan ko nang ikwento ang nangyari sa akin nang tanungin ako ni Chief Ruiz.

Mabilisan ang aksyon na ginawa ng mga Monteverde at Ruiz. That morning, we got the warrant of arrest for my stepfather.

Nang nasa presinto na kami ay harap-harapang pinagtanggol ni Ina si Tyong at inutusan akong iatras ang demanda. When I didn't follow her order, she tried to hurt me and Tito Santi and Ashmere had to block her attack and threatened her that they'll put her to jail if she tried to hurt me again. I just stood there and watched her fume in rage. She kept saying abusive words to me, like I gave my stepfather a heads on and that I'm always flirting with men. I just couldn't take it so I asked my friends to leave the place with me. It was too much for me.

Dumiretso ang mga kaibigan ko para hakutin lahat ng mga gamit ko sa pamamahay ni Guia. I was disowned by my own mother unfortunately.

At sa mga Relano kami umuwi. Dahil pinagbantaan ako ni Ina. Tita Chel also offered but I refused. I couldn't let Ashmere get near me. I didn't want him to be involved with my pathetic life.

I locked myself in my room and never wanted to talk to anyone. Especially my boyfriend. Tiniis ko ang lahat. Kahit nasasaktan ako.

Nang mawala na ang mga pasa ko ay pumasok na ako sa school. I became quiet and aloof. Nobody knew what happened to me at home but they still they respected my distance. My friends tried to make me laugh and make me feel good, but with my state of mind, I just couldn't bring myself to be the same again.

I was too broken.. and lost..

I've been thinking a lot these past few day.. my life.. my family and especially my relationship with Ashmere. Since I'm a wreck, it would be unfair for Ashmere to be with a girl like me.. he deserved everything but not me. A girl who's complete. A girl who doesn't have any baggage. A girl who can love him with all her heart.. and that girl was clearly not me.

But I couldn't bring myself to tell him that. I rather make him leave on his own than tell it directly. I'm a coward. A big one.

Sa mga nagdaang araw ay patuloy na naghihintay si Ashmere sa labas ng school. Walang mintis. Walang kapaguran.

At palagi ko rin siyang iniiwasan, tinatakbuhan at tinataguan.

Gusto kong siya na mismo ang magsawa at iwan ako. Pero hanggang ngayon.. nandito pa rin siya.

Isang araw ay narinig kong pinag uusapan nina Shanelle si Ashmere. Kung gaano sila naaawa sa kanya. And to my horror, Shanelle told them that he didn't accept his dream project in Spain. I felt bad. Dahil kahit hindi man manggaling sa bibig ni Shanelle ay parang ako ang may kasalanan. I wanted so bad to cry for him. How could he do this to himself? Was I destroying him too?

Marahil masyado ko ng pinapatagal ang walang kwenta naming relasyon ni Ashmere.

Lumabas ako ng school pagkatapos ng uwian. And before I knew it, Ashmere was in front of me crying.. my heart was twisting in pain. How could I be so cruel? Sa lalaking nagmamahal sa akin? Halos hindi ko na siya makilala. He lost weight. He became rugged but still handsome. His eyes were dull and no life. I could see his pain. His sorrow..

I couldn't look at him anymore. I hate myself more. I'm fucked up. I'm bad for him. I don't deserve him.

And even if we overcome my situation, something bad would come up again. That's how my life works. Too many dramas. Fucking dramas..

Nang ibaling ko ang tingin sa malayo ay natigilan ako. Biglang nanghina.

Anim na naglalakihang mga lalaki ang nakatayo sa malayo at pinagtitinginan kami.

I remembered what my stepfather said.. what my mother said..

"Baby.." paos na tawag niya sa akin. Nanghihina.. nananantya.

I stared back at him with my cruel eyes. I saw him swallow hard and stepped forward.

His tears fell when I stepped back.

I had to do this otherwise he'll be in danger. And I would never forgive myself if something bad happened to him.

"Bakit ka pa rin nandito Ashmere? Kulang pa ba na hindi na ako nagpapakita sayo? Na hindi ko sinasagot ang mga tawag at text mo?"malamig kong tanong.

He swallowed hard and stepped forward again. When I didn't move, he saw that as a good sign so he stepped some more and embraced me. My heart was painfully thudding inside my chest. How I missed his touch and embrace.

"Baby.."he sobbed. And tightened his arms around me.

"Ashmere! Sagutin mo ako!"Galit kong sigaw at pinilit siyang itulak.

Nang humiwalay siya ay nangangati ang mga kamay kong punasan ang mga luha niya.

Napalingon ulit ako sa anim na lalaki na ngayon ay nasa malapit na.

Mas lalo akong kinabahan. Marahil ay tinatandaan nila ang itsura ni Ashmere.

"Tigilan mo na ako! Sawang sawa na ako sayo naiintindihan mo ba?"dinuro-duro ko siya sa dibdib.

Napaatras siya habang patuloy na pumapatak ang mga luha niya.

Ang dating malakas at punom puno ng awtoridad ay biglang naglaho. Nagmukhang kaawa awa at mahina.

"I can't do that baby.."

"Pwes gawin mo! Nakikita mo ba ang sarili mo sa salamin? You look pathetic! Sa palagay mo ba patuloy kitang gugustuhin sa itsura mo ngayon?"sarcastiko kong tanong. Napaatras ulit siya. Halatang nasaktan sa talas ng salita ko.

I stepped forward too eager for him to leave. Kapag nasaktan ko siya, for sure iiwan na rin niya ako. Nang mapatingin ako sa mga lalaki ay nasa tapat na namin sila.

"Para maliwanag sayo, I'm breaking up with you Ashmere."seryoso kong sabi kay Ashmere na balak sanang lumingon sa tinitignan ko. Napahinto siya, lumapit at lumuhod sa harapan ko. Itinaas niya ang mga kamay at pinagkiskis ang mga ito. Nagmamakaawa. His watch glistened under the afternoon sun while he was down on his bended knees. Begging.

"P-please baby.. I-I can't live without you. I-I'll d-do what you want. I-I'll return to my old self. J-just please.. baby..please.."pakiusap niyang habang umiiyak at pinagkikiskis ang mga kamay sa harapan ko. Napaluha na ako.

Napahinto siya sa ginagawa at dahan dahang tumayo.

"Ashmere.."umiiyak kong tawag sa kamya.

"I'm not good enough. I always bring trouble to you. At ngayon, pati yong dream project mo.. tinanggihan mo!"

I saw him swallow hard and wiped his tears.

"You're perfect for me baby. You're everything to me.. please don't think otherwise."pilit niyang pinapatatag ang boses.

"I still value you as an old friend of mine and I'm hurting now Ashmere. Dahil nakikita kitang nawawalan ng direksyon ang buhay. Why don't you chase your dream instead?" I asked.

"O-old friend? I'm still your boyfriend! I didn't accept what you said. You're still mine baby."he said crying and went down on his knees once again.

"Chase your dream Ashmere. Not me."nanghihina kong utos.

"Baby.. I'm in front of my dream. Begging for her to come back to me.." lumuluhang tumingala siya at pinagkiskis ulit ang mga kamay.

Umiling ako. At tumawa ng sarkastiko.

"Awa na lang Ashmere.. Awa nalang ang nararamdaman ko sayo." Tumingin ako sa kanya gamit ang mabagsik kong mga mata at tinalikuran siya.

He hugged me from behind. I felt his tears wetting my uniform.

"B-baby.. I-I'll take a-anything you give me. I-I'll start from there a-again. Please.. i love you so much."He begged and hugged me tight.

Lumakad ako sa kaliwa para mapatalikod kami sa mga nanonood sa aming mga lalaki.

"I'm sorry Ashmere. Pero ginamit lang kita para makakuha ng pera sayo. At ngayong  nagkasira na kami ni Ina, wala na ring rason para gamitin pa kita. Nakahinga nga ako ng maluwag dahil wala nang mamimilit na-"

"Then use me all you want. I'll give you everything. I don't care!"

Napakagat ako ng labi. Ayoko sanang sabihin ito..

"Hindi kita minahal Ashmere. Si T-Tran talaga ang nasa puso ko. Kaya sana.. hayaan mo na ako. Kung mahal mo talaga ako. Palayain mo ako."umiiyak kong sagot.

Nabitawan niya ako at paluhod na bumagsak sa likuran ko.

Patawad..

"S-Salamat sa lahat A-Ashmere. At s-sana.. p-pag nagkita tayo ulit, maayos ka na, masaya at mas matagumpay. I wish you all the best.. as my old friend." And I walked away without looking back.

Napahinto ako ng sumigaw siya. Like a wounded animal. In pain.. in agony. His pain.. his agony were all in there.

Lumuluhang pinagpatuloy ko ang paglalakad.

I cried for my fucked up life. For the happiness I let go. For the love I would never experience again.

Fuck you my life.