Chapter 1

#Secret

"We all have stories we won't ever tell." -Pins

☜☆☞

Monica's POV

Nasa labas ako ngayon ng dorm building at mag u-umaga narin.

Habang nag la-lakad ako sa labas naka rinig ako ng mga kaluskos.

May hindi normal na bampirang nandito.

"Sino 'yan?" tanong ko at pinunta ang gawi kung saan ko naririnig ang kaluskos.

Maya maya no'ng nag la-lakad ako naka kita ako ng dalawang anino ng bampira.

Kaya lumapit ako ng kaunti at nag tago sa damo. Kaya narinig ko rin ang kanilang pinag usapan.

"Kailangan na natin s'ya makuha at ang kan'yang kapatid baka magalit na sa'tin si master." Sabi ng isang lalaking bampira.

"Sigurado ba si master na ang mag kapatid ang may hawak ng gamot?" tanong ng isang babae na bampira.

"Hindi natin alam, pero baka sakanila iniwan ang gamot dahil sila nalang ang natitira na garcia dito sa pilipinas no'ng namatay si Don Edward." sagot ng lalaki.

"Pero ano bang klase ng gamot ang hawak nila?" tanong ng babae.

"Gamot na kayang mag pagaling ng kahit anong sakit." sagot ng lalaki na kina gulat ng isang bampira maski ako.

Umalis na ako sa damo na tinataguan ko at mabilis na pumunta sa dorm room ko.

Ang 'GarXia Chemical' na gawa ni Edward Xavier Garcia... My grandfather.

Karen's POV

"Okay, class. Meron kayong bagong makakasama na estudyante, bampira, Sa klaseng ito. Miss, introduce yourself." sabi ng prof namin at tumayo ang isang babae na gu-gulo sa buhay namin.

"Hi! I'm janesell perez!" masiglang sabi nito at umupo.

"I hope na maging kaibigan n'yo si janesell. And she's a sensitive vampire so please be gentle. Okay?" sabi ng prof namin at lahat kami ay tumango nalang.

Maya maya lumakad sa gawi ko si janesell at umupo sa harapan ko.

Wow! Kung minamalas ka nga naman.... Sa harapan ko pa.

Maxreen's POV

"Sis, nakita mo ba 'yung boyfriend ko?" tanong sa'kin ni monica.

"Si Joshua?" sagot ko.

"Yes, s'ya lang naman boyfriend ko, ate." sabi n'ya na naiirita pa.

"Uhmmm.... Nakita ko s'ya kasama 'yung baguhan nasi janesell sa garden." sagot ko.

"Sige, pupuntahan ko lang." sabi nito at umalis na.

Maya maya pag ka-alis n'ya. Kinuha ko 'yung libro na binabasa ko at hinanap ang pahina kung saan ako tumigil.

===

Monica's POV

Nag lalakad ako papunta sa garden pero bago ako makarating roon. Kitang kita ko na ang dalawang tao na gumagawa ng milagro. Rinig na rinig ko rin ang mga ungol nito.

My heart...

Broke into many pieces.

Then everything wents black.

===

Cassandra's POV

Nandito ako ngayon sa vampire hospital habang pinag mamasdan ang natutulog na si monica.

"Ano ang sabi ng doctor, Maxreen?" tanong ko sa bagong pasok na si maxreen.

"Sumama ka saakin sa labas." maotoridad na sabi nito na sinunod ko nalang.

Nakarating na kami sa labas ng ospital. Nasa likod kami ng ospital.

"So ano sabi ng doctor?" tanong ko rito.

"Monica... Has a b-brain cancer." naiiyak na sabi nito.

"What do you mean?" sabi ko.

Tell me that i'm only dreaming...

"Alam ko na nasa lahi na namin ang mag karoon nito. I and my sister, monica. Has a brain cancer. Pero dahil nga bampira kami hindi ito madali kumalat. 50% na mabuhay siya at 51% ang 'di na siya mabuhay ng matagal. 100 percent is for the brain cancer. Then ang natira na isang porsyento ay sa amnesia. As of now, Stage 2 na si monica. Then me may natitira pa akong 70% while monica has only 51%." sagot nito saakin na kinaiyak ko rin.

"A-Ano ang pwedeng gawin?" tanong ko pa uli.

"I don't know... Wala saakin o saamin ang chemical!" sigaw nito na alam ko dahilan ng pag aalala niya.

"What kind of chemical are you talking about, Maxreen?" tanong ko.

"The GarXia chemical na ginawa ng grandpa namin ni monica. Ang chemical o ang gamot na kayang mag bigay lunas sa kahit anong sakit." sabi nito.

Maxreen's POV

"The GarXia chemical na ginawa ng grandpa namin ni monica. Ang chemical o ang gamot na kayang mag bigay lunas sa kahit anong sakit." sabi ko.

Hindi lang 'yon ang kayang gawin ng chemical ni grandpa. Baka pag sinabi ko ang buong detalye sa gamot na ito baka lalong lumala ang lahat. Baka tangkain na patayin kami para lang makuha ang chemical na iyon.

"Ano ang kinalaman ng chemical sa tanong ko? I said, kung ano ang pwedeng gawin—" i cut her words.

"Kaya niyang pagalingin si monica." sabi ko.

"Alam mo ba ang formula ng chemical?" She asked.

"No. And that's my fcking fault! Dapat inalam ko bago namin tinapon! Fck." sabi ko na kinalaki ng mga mata niya

"Tinapon niyo?!" sigaw nito saakin.

"Yes." sagot ko.

Then once again, I fcking lied.

To be continued...