Chapter 37

Please VOTE!

Inis na inis pa din siya kay Woodman. Kung puwede lang niya ito pulbusin para maka ganti siya sa pang aasar nito ay kanina pa niya ginawa.

Nasa labas na sila ng kanyang condo at tapat ng California State University ng biglang bumulaga sa kanila ang bulto ng ex boyfriend niya at ang girlfriend nito na si Sandra.

"Belle?" Tila surprised na bulalas nito ng mapansin siya at irip lang naman ang nakuha niyang greeting sa girlfriend nito.

Naka tulala naman siya dito. Napa atras pa siya ng makita ito at tumama ang likod niya sa dibdib ni Woodman. Mabuti na lamang ay nandoon ito ngayon dahil kung hindi ay baka kumaripas na siya ng takbo mula sa mga ito.

Pag lingon naman niya dito ay bakas sa mukha nito ang labis na iritasyon at biglang nag bago ang modd nito. Nakaramdam siya ng tensyon bigla sa paligid. Yinotopak na naman ba ito?

Pawang kala labas lamang ng mga ito galing sa eskwelahan. Magka hilding hands pa ang mag nobyo at tila kay saya.

Kapag nga naman minamalas ka sa araw na ito. Sa laki ng LA ay bakit kaya muli silang pinagtagpo sa ikalawang pagkakataon. Is this some kind of joke?

"Ha... Hi." She awkwardly greet at them. Ngumiti naman agad si Conrad sa kanya.

"I thought you already go back to the Philippines. Why are you still here? He asked at her excitedly na tila na tutuwa na nakita siya muli nito.

"Ah... Actually, we need to go back tomorrow." Simpleng pagtatama niya and she smiles awkwardly.

"Really? So, this is your last day. Let's have a double date!" Yaya nito na ikina laki ng mata niya.

"You are free right? And I will not take a 'No' from you. This is your last day so, join us!" Pangungulit pa nito. Halata naman sa girlfriend nito ang paka dismaya sa mukha nito.

"Sor--

"Of corse, we will join you." Singit ni Woodman at pinandilatan niya ito ng mata.

"Great! So, let's go? Is baseball match, okay for everyone? I know Belle likes baseball but, how about you?" Conrad asked at Woodman but, it looks like he didn't like what he said dahil sumama ang mukha nito.

"Whatever she likes is I love." Sagot naman nito dito at sumama na sila sa mga ito.

"Ano sa tingin mo ang ginagawa mo? Who the hell told you that we will join them?!" Mahinang sermon niya dito habang nagpati huli sa paglalakad.

Basta na lamang itong pumayag sa alok ni Conrad knowing na ex boyfriend niya ito at hindi man lang nito tinanong ang opinyon niya o mararamdaman kung sakali na sumama sila sa mga ito. He really is a selfish jerk.

"What's wrong? Hindi ba naka move on ka na?" He said while walking straight at hindi siya nilinhon nito but, tinignan lang siya sa gilid ng mata. Pakiramdam niya ay mas malamig pa ito ngayon sa yelo dahil sa inaasta nito. Ano ba ang nangyayari sa ungas na ito?

Hindi naman siya naka sagot sa banat nito sa kanya. Is this a challenge from him? Hinahamon ba siya nito? But, she doesn't really want yo join them! At wala siyang dapat pa tunayan kahit kanino.

LA Dogers vs San Fransisco giants in dodgers stadium ang may laban ngayon. Maraming audiences at fans ang nanunuod ngayon may be it is 10, 000 crowd present in the stadium. This is the quarter finals kaya ma igting ang cheering. Walang ibig magpa talo.

At siyempre sa Dogers siya dahil taga LA na siya. Pa tapos na ang ika pitong na inning ng dumating sila. Sa ika apat na line ng bench silang apat naki siksik. May dala silang hotdog sandwich at inumin. Ma ingay sa stadium dahil lamang ang Dogers ng isa.

"We are late." Komento pa habang nang hihinayang ni Conrad.

Ang lahat ay hyper sa saya maging sila ay na tutuwa dahil sila ang lamang ngunit si Woodman ay expressionless. Ang mukha nito ay parang sa tuwing nasa school ito, blangko at wala kang mababasa na kahit na ano. Kanina pa ito ganito at kay tahimik. Bigla tuloy siyang na ilang sa inaakto nito. What's his deal?

From her left ay si Woodman, and then si Conrad at si Sandra. Tatabihan sana siya ni Conrad ngunit umupo agad si Woodman sa bakanteng upuan kaya siya ang naging kayabi nito.

Pag lingon niya sa kanan niya ay may katabi siyang nagha halikan. Na ilang naman siya dahil it is a deep french kiss kaya hindi niya alam kung saan titingin. What the hell? Bakit hindi sa motel pumunta ang mga itoimbis na sa baseball match.

Napa lihis naman ang balikat niya dahil sa mga ito at na dikit sa balikat ni Woodman. Agad naman niya inalis 'yon. But, he didn't react at all parang hindi niya ito na bunggo and as if she's not existing. And his pissing her off. Ano ba ang nangyayari dito? Ang ganda pa naman ng match ngunit hindi siya makapag concentrated dahil dito.

"Here. Aren't you thirsty?" Kalabit niya dito at inalok niya ang soft drink niya dito while, making a face. Wala itong inumin dahil ayaw daw nito maging pagkain ay ayaw din nito. May topak kasi. Na gulat naman ito sa kanya. Sigaw niya dito upang marinig siya nito dahil ma ingay sa stadium.

"Just drink it. Kanina ka pa walang kibo." Sabi niya dito at isinubo pa ang straw sa bibig nito para hindi na ito maka kontra. Sumipsip naman ito pagkatapos ay kinuha niyang muli ang soft drink niya.

"Now eat this. Aah.." She said at hindi na ito pinag salita pa pagkatapos ay agd na sinubo ang sandwich sa bibig nito.

Bahagya naman itong na gulat kaya kumagat na lang din ito ng maliit. Tinignan naman siya nito habang sinusubuan niya ito. Bigla naman siyang nakaramdam ng hiya kaya hindi na niya sinalubong ang mata nito.

"He.. Hey, you have something.." Sabi niya dito dahil oag harap nito ay may ketchup pa itong na iwan sa gilid ng labi nito.

Galing iyon sa sandwich na kinain nito. Nginuso naman niya ang gawi ng may ketchup upang tanggalin nito iyon. Inilapit naman nito ang mukha nito sa kanya at akmang hahalikan siya ng itulak niya ang noo nito palayo gamit ang daliri niya.

"You idiot, you have ketchup besides your lips." Na iinis niyang sabi dito habang tumatawa ito.

"I thought you wanted a kiss dahil na iinggit ka sa katabi mo." Biro nito na bulong sa kanya. Pakiramdam niya ay nakiliti ang tainga niya at kaya pinalo niya ito sa braso na ikina tawa nito. It looks like he is back to his normal self.

"Stay still." Sabi niya dito at nilapitan ito pagkatapos ay pinahid niya ang gilid na bahagi ng kanan na labi nito gamit ang kanyang thumb. Bahagya itong na gulat sa ginawa niya. Naka masid lang ito sa kanya habang ginagawa niya iyon.

"Hayan, wala na. Gutom lang pala 'yang topak mo." Sabi pa niya dito. Pagkatapos ay muli nang nanuod ng match.

"Dodgers! Dodgers! Dodgers!" The audience scream for their team to set a momentum. Nasa ika siyam na inning na pala sila at tabla ang score. Na habol ng giants ang score nila ngunit loaded ang bases ng dalawa at ang star batter ng team nila ang titira kaya may pag asa pa sila.

Seryoso silang lahat sa panunuod maging si Woodman ay na hawa na din sa panunuod. Ang audience ay tahimik dahil 3 balls and 2 strikes na at isang ball pa ay walk ito and he was the last batter kaya zero anh magiging puntos nila kapag pumalpak ito sa pag tama sa bola.

And here is what they're waiting for. Inihagis na ng buong lakas ng pitcher ang bola at sinamahan pa ng puwersa mula sa feet, waist into his arm kaya mabilis at malakas ang bola na paparating sa batter nila. Napa singhap naman sila at napa pikit dahil hindi yata nila kayang makita ang susunod na mangyayari.

Hanggang sa pag pikit niya ay narinig na lamang niya ang maraming hiyawan at pag dilat niya ay may malakas na bola na tumama sa kanya. Iyon pala ang bola na tinamaan nito and it is a home run! Tumayo siya at nagtatalon in excitement.

"Home run! Home run!" Sigaw niya habang nagtatalon kaya lalong lumakas ang hiyawan ng makita ang bola na itinaas niya. And their team score three points in an instant! It's so, great! Lamang na sila ng tatlo!

And final inning na. Napaka laki ng tiyansa nilang manalo sa kalaban. Sa wakas ay makakabawi na sila sa pagkatalo nila noong nakaraang taon. At kapag pinalad sila ay baka maaari ng matupad ang lahat ng pangarap ng mga taga LA. Ang ma iuwi ang MLB championship trophy.

"Wooo!" Sigaw pa niya maging sila Woodman ay napa tayo na din sa tuwa. Hindi naman niya ma i- alis ang labis na ngiti sa kanyang labi. She got the home run ball! The ball of the game! Ang suwerte niya!

"I got the ball! Rey, look! I got it!" Sabi pa niya dito in excitement. This is the best day ever.

"Yeah, I can see it." Naka ngiti din na sabi nito.

Natulala naman siya sa ngiti nito. Bigla yata itong lalong gumawapo sa paningin niya all of the sudden. What the hell? Bakit ang guwapo nito ngayon? Matagal naman na ito ng nagpa gupit and he is just wearing a sneaker, sport shirt and jeans kaya wala namang nag bago dito.

"Can you sit your ass in the bench?!" Singhal sa kanya mula sa likuran niya dahil naka harang siya sa pinapanuod ng mga ito na game. Busy kasi siya pag titig ng mariin dito. Nakaramdam naman siya ng pagka pa hiya kaya na upo siya agad.

"Damn!" She said in irritation.

Ang last inning ay naging mapusok para sa lahat ng baseball players sa stadium dahil desperado ang giants na malamangan ang dodgers dahil this is the last part of the game. Samantalang ang dodgers naman ay buwis buhay sa pagde defend ng score nila.

Pigil hininga ang laban lalo na ng maka score ng isa ang giants. Hindi talaga nila masasabi ang mangyayari hangga't hindi pa tapos ang laban. Maaari pang bumaligtad ang pangyayari. Giants are so damn full of surprises. Hindi sila maaaring maliitin.

"God!" She said in anger when the bases got two bases loaded at may isang batter pa na natitira. Iisa ang pakiramdam nilang lahat na taga suporta ng dodgers.

"Booo!" She said loudly booing the batter. Distraction ay kailangan nilang gawin para sumablay ito. Halos lahat naman ay naki gaya sa kanya.

"Strike one!" Hatol ng umpire na ikina sigaw nila.

"Ball!" Hatol naman ng umpire na ikina bahala nila.

"Ball!" Hayol muli na ikina kunot na ng noo nila.

"Damn! Just said it a strike!" He heard him said frustratedly abang seryosong seryoso sa panunuod sa laro. And she was amazed. He can curse too? That's new. May emotion pala ito. Ang akala niya ay tuod ito but, she was amazed. He seems to have emotions too.

"Strike two!" Hatol ng umpire.

"Oh, yeah. Isa na lang.." She said with full of joy. It is only one step ahead to their victory. But, her eyes and heart drop in what happens next. All of them curse at the same time when the last batter hits the ball and it bounces at the left side of the ground.

"Kunin niyo! Kunin niyo! Bilis!" She said habang labis na natataranta. Lumabas tuloy ang pagiging Filipino niya and as if naman naiintindihan siya ng lahat ng nandoon bukod kay Woodman.

Mabilis na hinabol naman ng short stopper, left fielder, third stopper at maging ng pitcher ang bola upang ma out ang kalaban. Ngunit ang nasa second baser ay hindi nila na pigilang maka home run kaya naka score ang kalaban.

"Shit!" she said when the catcher missed to catch the ball na hinagis ng stopper dito.

Ano ba sa tingin ng mga ito ang ginagawa ng mga ito? This is the last inning and there is no room for any mistake! Pakiramdam naman niya ay mamamatay na siya sa mga pangyayari dahil sa stress.

Wala naman ng lumabas sa bibig niya bagkus ay tigalgal na lamang siya dahil naka home run na din ang second baser at pa sunod na dito ang batter kanina. Ang mga tao naman ay naghihiyawan dahil sa mga nangyayari at kagaya niya anb nararamdan na kinakabahan yet excited sa mga nangyayari. Isang puntos na lang ang laman nila.

May tie pa ba ito? Holy Christ! She can't take it anymore kaya pumikit na lamang siya. Hindi na niya makakaya pa ang mga susunod na mangyayari. Hanggang sa makarinig na lamang siya ng naghi hiyawan.

Bakit kaya? Ano'ng nangyari? Bakit ba kasi siya pumikit? So, she opened her eyes in curiosity. Yakap naman ang sinalubong sa kanya ni Woodman at binuhat pa siya habang mahigpit ang pagkakayakap nito sa kanya.

"W..why? What happened?" She asked at him.

"We won! We won! Rence! We won!" He said habang malawak ang ngiti sa labi nito. Napa kapit naman siya ng mahigpit dito at gumanti ng yakap dito.

"Really?! Oh my God! I'm so freaking happy!" Nagagalak niyang sabi habang labis ang kanyang ngiti.

Ang nangyari kasi ay before the last runner made his home run ay na out ito ng pitcher ng ma isalat nito sa katawan nito ang bola. And that's it! They enter into the semi finals and they have a great chance for the championship!

Nag diwang ang lahat ng mga taga suporta ng LA Dodgers at na tahimik naman ang mga supporter ng SF Giants sa naging resulta ng laro. Ngunit lahat ay nagpalakpakan din noong huli. Because, it was a really so great memorable game that everyone will remember. It's been a while since makapasok sila sa semi finals and this is a great year for LA.

Hindi niya alam kung kailan sila nag hiwalay ni Woodman sa pagkakayakap. Naramdaman na lamang niya ang mga mata ni Conrad na naka tingin sa kanila. What the hell is that? Eh kung dukutin kaya niya ang mata nito? Nang bumaling siya kay Woodman ay naka titig ito sa kanya.

"What?" She said while still laughing.

"Nothing. It's just that you are so, beautiful when you smile." He said to her and smiles at her gently.

Bigla naman nawala ang ngiti sa kanyang mga labi dahil na gulat siya sa sinabi nito at tila tambol na naman ang tibok ng kanyang puso. That smile can melt her heart. Ano ba ang nangyayari sa kanya?

Palala na yata ng palala ang puso niya. Napa titig naman siya sa kaliwang kamay niya na yumakap ng mahigpit kay Woodman. Did she really do that? And, why? Napa kamot naman siya bigla ng ulo.

"Ahm... So, this is a goodbye? We still need to pack our things for our flight." She said to Conrad. He seems depressed and sad. Hindi naman niya alam ang dahilan and she's not interested at all. Hindi naman na siya nag hintay pa ng sagot at tumalikod na ngunit hinabol sila nito.

"We are planning to...to...go.. Ahm..to.. to the disneyland. Do you mind joining us?" Bigla ay yaya muli nito na ikina laki ng mata ng girlfriend niya. It looks like it is the first time she heard that idea.

"Huh?" Iyon na lamang ang na ibulalas niya dito. Actually, gusto na talaga niyang umuwi papra mag pahinha dahil pagod na siya.

"Ahm.. May I ask Rey, if it will be okay. I'm sure he is already tired. Right, Rey?" Hingi naman niya ng saklolo dito at bumaling dito.

"No, not at all Sweetheart. Of corse, we will join you." Sagot naman ng Hudyo na ikina bagsak ng kanyang balikat at inakbayan pa siya nito.

"Oh! Great! So, let's go?" Sabi ni Conrad na tila umaliwalas ang langit para dito. Sinimangutan naman niya si Woodman at pinalo ang kamay nito pagkatapos ay nag pati una na sa pag sunod kila Conrad.

"What the hell?! Sino may sabi na sasama tayo sa kanila? Bakit ba ikaw lagi ang na susunod? Nakaka inis ka na!" She said angrily while lowering her tone para hindi siya marinig nila Conrad.

"It will gonna be an enjoying day. Sayang nama--

"I'm really gonna kill you.." Pa habol pa niya dito bago umalis.

Sumakay sila sa kanyang kotse at si Woodman ang kanyang pinag drive. And she is so, uncomfortable kung sa likod siya uupo kaya sa passenger's seat siya sa harap na upo. 45 min ang aabutin ng biyahe pa punta mula doon. Mahaba haba iyon kaya hindi niya alam kung paano iyon papa lipasin.

How the hell did she got into that situation? Kung bakit ba kasi oo ng oo si Woodman kay Conrad. Nananadya ba ito? Bakit ba lagi siyang ini lalaglag nito? She let a deep sigh dahil sa inis.

"Ah... So, tell me how did the two of you meet?" Basag naman ni Conrad sa katahimikan. What the hell? Bakit ba nagtatanong pa ito?

"Ahm.. We m--

"We met at school. She is a transfer student of our section." Sagot nito sa kanya na hinarang ang sinasabi niya. Bakit ba ang ekstramitido nito? Hindi naman ito ang tinatanong bakit nakikita ekstar ito?

"To tell you the truth, I fall in love at her with the first time I laid my eyes on her. And it is so, freakin' hard to not show it to her.." Dagdag pa nito na ikina bigla niya kaya napa lingon siya sa gawi nito.

Hinawakan pa nito ang kanyang kamay and smiles at her warmly na tila totoo ang sinasabi nito. Is he messing with her again? At sa tingin ba nito na niniwala siya sa mga pinagsasabi nito? Never!

"Is that true, Belle?" Pagku kumpirma pa nito.

"Yup. At first, I thought he was a boring toad man who is emotionless and annoying. But, it seems I am wrong because he is a man full of humor and surprises. You cannot expect from him what he'll do next.." She said to Conrad na mukhang hindi ini- expect na sa sabihin niya iyon kaya ito naman ang napa lingon sa kanya.

"I'll take that sweetheart as a compliment." He said in a great mood and gives her a hand a kiss. Pinandilatan naman niya ito ng mata at binawi iyon.

"What? It is just a kiss. We already slee--

"Shut up!" Singhal niya dito upang putulin ang sinasabi nito. Mamaya niyan ay kung ano ang isipin nila Conrad sa pinagsa sabi nito. Sinto sinto talaga itong si Woodman kahit kailan. And she is so irritated when she hear his chuckled. Tuwang tuwa talaga ito kapag na aasar siya nito.

"I... I see." That's all Conrad said to them at hindi na nag tanong pa. Tahimik ang kanilang biyahe at wala siyang balak mag tanong ng kahit ano kila Conrad. She is so not damn interested at him at all.

"Here we are." Sabi ni Woodman at pumasok na sila sa Disney California Adventure upang bumili ng ticket.

"Ticket for four." Sabi niya sa cashier at dinukot sa wallet ang credit card niya.

"This is my treat for the last time." She said meaningful to Conrad at magba bayad na sana ngunit hinarang siya ni Woodman.

"Na- a- a." He said with a pause and pay the cashier with a buck of cash. At inakbayan siya nito pagkatapos ay ngumiti sa dalawang kasama nila.

"As a man, of corse I will not let my beautiful wife to pay." He said sweetly and kissed her hair. Alangan naman siyang napa ngiti.

"This is our official first date kaya hindi ako papayag na ikaw ang taya." He softly whispers at her ear na ikina bilis ng kanyang heart beat.

"Oh, how sweet." Komento pa ni Sandra ay yumakap sa halatang na iirita na si Conrad. Nag pati una ito tuloy pumasok sa loob. Sumunod naman si Sandra dito na nagtataka.

"Hands off." She said coldly while controlling her emotions at pumasok na agad sa theme park.

It is a public place kaya madaming mga tao at dahil sinabayan pa ng baseball game ay dumoble ang bilang ng mga nandoon dahil may kalapitan din naman ang stadium dito. Bata, matanda, babae at mapa lalaki ay halatang nag e- enjoy sa theme park.

Siya lang yata ang na iirita dahil sa ingay at dami ng tao na kanyang nakikita ngayon. Hindi niya alam kung kailan siya naging allergic sa madaming tao but, she knows na hindi na talaga siya sanay sa ingay sa labas.

Nang lingunin niya si Woodman ay hindi niya alam kung tama ba ang kanyang nakikita sa mga mata nito. Is it amazement? His eyes look likes it is twinkling like a young boy stepping his foot for the first time in a theme park. Tila bago sa paningin nito ang buong lugar. Palinga linga ito at naka tulala sa mga nakikita nito. What the hell? Bigla ito tuloy nag mukhang inosente.

"What's with the face? Don't tell me it's your first time in disneyland? You are the second son of Woodman Telecom so, imposibleng hi-- At nang lingunin niya ito ay hindi man lang ito nag paliwanag o komontra. So, his silence is a yes?

"Seriously?! Is it your first time here?!" She said in shock to him. And he nods at her looking innocently.

"It's my first time to theme park, to be exact." Paliwanag pa nito. She just look at him in disbelief. Kaya pala ganoon na lamang ang pagka mangha nito sa mga nakikita nito. He becomes like a kid.

"It's my first time dahil maagang namatay sila Mommy at Daddy. Hindi ko na nga maalala ang mga mukha nila." He shared at her. Oo nga pala, ulila na din ito kagaya niya.

"So, I never had no memories of any family day at all. And my brother is so, busy about taking all the responsibility in our company kaya technically wala din sasama sa akin kahit gustuhin ko man.." Paliwanag pa nito na blangko ang expression sa mukha nito. She doesn't know if that's how he show his sadness. Bigla naman siya nakaramdam ng pity para dito. He is a genius, handsome, rich and almost perfect. But, Lord really create everyone equally dahil he seems perfect ngunit hindi pala.

"Hanggang sa masanay na ako na lumilipas ang mga araw na mag isa na tila natural iyon. And one day on my own I realized that I matured on my own without any guidance of anyone else. And now, that I think of it. I really never had a childhood memories as if I missed it." Now, she feels his sadness.

Naaawa siya dito dahil at least siya kahit pa paano ay nakasama niya ang kanyang mga magulang and they really had happy memories and funny conversation. Pero siya, ni isa man lang ay wala. Hindi na nga nito maalala ang mukha ng mga magulang nito o maging ang mga boses ng mga ito.

(How did he live like that?)

How painful is that? It is like as if he was alone all over his life. Is that even possible? Kawawa naman ito, wala namang sino man ang tao sa mundo ang gusto maging mag isa. But, under his circumstances he is really alone. No happy memories, funny moments and no important memories to talk about nor share at all. As in blank.

"Don't look me like that as if you are pitying me. I am fine." Saway nito sa kanya nang mapansin ang emotion sa kanyang mukha. Ginulo nito ang buhok niya para umakto na ayos lang talaga ito.

"Common and enjoy it with all your heart contents." Sabi niya dito at hinawakan ang kamay nito saka ito hinila pa punta sa mga rides. Halata ang pagka gulat sa mukha nito ng hawakan niya ang kamay nito. At iniwan na nila sila Conrad.

"Now, choose kung ano gusto mo unahin para maka pila na tayo." She said at him. He looks confused maaari ay dahil sa nagtataka ito kung bakit ang bait niya.

"What? We are running out of time. Ang haba kaya ng pila." Na iinip niyang sabi dito.

"Why are you doing this? Kinaaawan mo ba ako?" Tanong nito sa kanya.

"You idiot! Of corse not! Ang sabi mo kasi hindi ka pa nakaka punta dito.. So... Let's say that, I'll gi..give this day as a gift to...to you because, you've been a great help from the last couple of days.." She said while controlling her emotions. Tinitigan lang naman siya nito halatang hindi inaasahan na sa sabihin niya iyon.

"What? Tutulala ka na lang ba diyan. Sige ka baka ma expired ang offer ko.." Na iinip niyang sabi muli dito. Bigla naman hinawakan nito ang kamay niya at hinila sa pilahan.

"Let's go. Time is gold." Hila nito na ikina ngiti niya. Mukhang ayaw din nito na masayang ang unang pagkakataon nito sa theme park.

-----

Abangan ang theme park date!

Ha- ha!

Kilig moments for everyone next week.

A lots, lots, lots!

And that's a little revelation for Woodman's childhood madami pa 'yan!

Abangan sa susunod

Nasa kalahati na tayo ng story just, to inform you guys.

*****

They say that being talented at all crafts is good because you are versatile. But, sometimes I rather be contented being good at a one craft that you can focus and be yours.