บทที่ 470 นักรบกับนักปราชญ์
ภายหลังจากที่ได้ยินคำเชิญ เกาเผิงได้สั่งให้โครงกระดูกมังกรลงจอดที่ใต้ต้นซากุระแห่งท้องนภา
รากของต้นซากุระเกาะบริเวณยอดภูเขาอย่างแน่นหนา โดยใต้ต้นซากุระนั้นมีวิหารสีแดง ผนังสีขาวตั้งอยู่
ที่นั่นมีพระสงฆ์ในชุคลุมสีเทากำลังกวาดใบไม้อยู่ลานหน้าวัดอย่างเงียบงัน เมื่อเห็นเกาเผิงกำลังลงมา เขาก็เก็บไม้กวาดอย่างใจเย็นและโค้งคำนับให้กับเกาเผิง
“กรุณารอสักครู่”
หลังจากนั้นไม่นานก็มีพระสงฆ์อีกรูปในชุดคลุมสีแดงปรากฏออกมาต้อนรับเกาเผิง
เกาเผิงได้พาดัมมี่กับเดโซไลอ้อนตามพระสงฆ์เข้าไปในวิหาร ที่นี่มีสวนอันวิจิตรงดงามและเงียบสงบ มีลาดก้อนกรวดสีขาวที่ได้รับการตกแต่งอย่างดี ที่แห่งนี้ช่างยอดเยี่ยมมาก
พระสงฆ์มองไปที่เกาเผิงด้วยรอยยิ้ม เขาประกบมือเข้าหากันและก้มศีรษะให้เขา
“ยินดีต้อนรับท่านเข้าสู่ภูมิภาคนิฮง”
เกาเผิงได้ทักทายพระสงฆ์ด้วยท่าทางแบบด้วยกัน “ต้องขอโทษด้วยนะครับที่ต้องรบกวนท่าน”
“หยวนยี่ กลับไปทำความสะอาดของท่านต่อไป”
พระชุดแดงกล่าวกับพระชุดเทา จากนั้นหยวนยี่ได้พยักหน้าและออกจากวิหารได้อย่างรวดเร็ว
Support your favorite authors and translators in webnovel.com