บทที่ 349 ก้าวสู่ระดับสมบูรณ์
จำนวนน้ำยาต่างๆ ที่เกาเผิงเคยทำก่อนหน้านั้นมีเป็นพันๆ ขวดดังนั้นน้ำยาธรรมดาๆ แค่นี้ เขาสามารถทำได้สบายๆ
มือของขยับไปมาอย่างรวดเร็วและแม่นยำ หากให้ความสำคัญกับปริมาณมากกว่าคุณภาพ ความเร็วของเขาจะเพิ่มขึ้นอีกหลายเท่า
ผ่านสิบเอ็ดนาที ห้าสิบห้าวินาที เกาเผิงก็ทำน้ำยาเสร็จในที่สุด
เขามองไปยังน้ำยาสีเทาในมือของเขา เขาแกว่งมันเบาๆ กลิ่นหอมจางๆ ก็ลอยขึ้นมาจากหลอดทดลอง
เกาเผิงนำหลอดฉีดยาดูดเอาน้ำยาสีเทาเข้าไป จากนั้นก็เดินมาหาดอกดาวเรืองหม้อหยินหยาง
“เอาล่ะ ได้เวลาฉีดยาแล้ว”
เจ้าดอกดาวเรืองยื่นใบไม้ของตัวไปใกล้ๆ เกาเผิง มันได้กลิ่นหอมของน้ำยาที่ออกมาเข็มฉีดยา
มันได้โอบกิ่งก้านของมันไว้รอบๆ มือของเกาเผิงและถูมือเขาเบาๆ
ฉึก!
เกาเผิงแทงเข็มฉีดยาเข้าไปในกิ่งก้านของมัน เขาฉีดน้ำยาเข้าไป ใช้เวลาอย่างน้อยสิบสองวินาที
หลังจากฉีดไปดอกดาวเรืองได้มีอาการง่วงนอนทันที กลีบดอกของมันได้ร่วงกราวลงพื้นเล็กน้อย ขณะเดียวกันใบไม้ก็ได้ม้วนตัวขึ้นมา
การวิวัฒนาการไม่ได้เกินขึ้นทันที นี่แค่จุดเริ่มต้นเท่านั้น
เกาเผิงได้นำเจ้าดอกไม้ใส่กล่องแก้วเล็กติดตัวไปด้วย
Support your favorite authors and translators in webnovel.com