0347-จุดสิ้นสุด

บทที่ 347 จุดสิ้นสุด

ยามเมื่อความตายมาถึง สำหรับบางคนอาจเป็นจุดสิ้นสุด แต่บางคน นี่อาจเป็นจุดเริ่มต้น

หยางกู่เห็นซากศพของสัตว์อสูรที่นอนตายเรียงรายอยู่ตามพื้นชายหาด พวกมันเริ่มมีอาการอย่างรุนแรง เลือดไหลออกมาจากบาดแผลของพวกมัน ผิวหนังได้แตกออกและกระดูกได้แหวกร่างเนื้อของมันออกมาโดยเส้นเอ็นยังยึดอยู่ที่กระดูกอยู่เลย

โครงกระดูกค่อยๆ ลุกออกมาจากร่างเก่าของมันทีละตัวๆ ฟันของพวกมันส่งเสียงกระทบกันไปมา ในเบ้าตาที่ว่างเปล่าของพวกมันถูกแทนที่ด้วยได้สีขาว

ตอนนี้ทั่วทั้งชายหาดเต็มไปด้วยโครงกระดูก

“นี่…นี่มันเกิดอะไรขึ้น” ผู้ฝึกสอนคนหนึ่งพูดขึ้นมา เขาที่กำลังเศร้าโศกกับการจากไปที่ไม่วันกลับมาของสัตว์อสูรของเขาแต่อยู่ๆ มันก็ได้คืนชีพขึ้นมาต่อหน้าต่อตาเขา

กองทัพโครงกระดูกที่คืนชีพขึ้นมาได้หันปประจันหน้ากับผู้บุกรุกที่มาจากท้องทะเล

“โฮก!”

พวกมันเริ่มเปิดฉากโจมตีสัตว์สูรทะเลทันที พวกสัตว์อสูรทะเลที่ไม่ได้ทันระวังตัวได้ถูกกองทัพโครงกระดูกสังหารในพริบตาทันที

สภาพของสนามรบในตอนนี้น่าสยดสยองอย่างมาก กองทัพโครงกระดูกได้บุกโจมตีอย่างบ้าคลั่ง พวกมันให้ฟันฉีกร่างเนื้อ เลือดสาดกระจายไปทั่วบริเวณ