บทที่ 340 ประกาศนียบัตรของเกาเผิง
หลังจากที่จัดแจงเรื่องของกลุ่มคนที่มาลอบสังหารเขาเสร็จ เขาได้ครุ่นคิดไปมาในเรื่องนี้
‘จะเป็นไปได้ไหมว่าคนที่คิดจะปองร้ายเขาจะมีมากกว่านี้?’
เขาเกรงกว่ารอบต่อไปอาจจะไม่ได้มีแค่กระสุนไรเฟิลอย่างเดียวอย่างแน่นอน...
เกาเผิงได้ทำป้ายแขวนคอเล็ก ๆ ไปให้เฟลมมี่ โกลดี้ ต้าซื่อและดัมมี่
โดยแต่ละป้ายจะมีข้อความที่แตกต่างกัน ของต้าซื่อเป็น ‘สามพันห้าร้อย’ เฟลมมี่ ‘สองพันแปดร้อย’ และของโกลดี้ ‘สองพัน’
ต้าซื่อที่มักจะนอนราบอยู่กับพื้น ทำให้ป้ายนั้นต้องวางราบบนศีรษะของมันราวกับว่ามันสวมหมวกกันน็อกอยู่
ต้าซื่อได้กระเด้งป้ายของมันมาดูและได้หรี่ตาหันไปมองป้ายของโกลดี้ ด้วยทักษะทางคณิตศาสตร์ของมันอยู่ในระดับประถม จึงสามารถคำนวณได้บางส่วนเท่านั้น
‘ของฉันมีสามและก็ห้า งั้นก็ สามบวกห้า เท่ากับแปด แต่ของโกลดี้มีแค่สองเท่านั้น’
“โถ่ๆ โกลดี้ผู้น่าสงสารมีแค่สองเท่านั้น” ต้าซื่อหัวเราะเยาะเบา ๆ “ไม่ว่าอย่างไร ฉันก็ยังเป็นคนโปรดของเกาเผิงอยู่เสมอไม่เปลี่ยนแปลง”
จากนั้นต้าซื่อก็หันไปมองตัวเลขของเฟลมมี่ทันที
‘สอง…แปด...’
Support your favorite authors and translators in webnovel.com