0335-เสียงที่อยู่ใต้คลื่น

บทที่ 335 เสียงที่อยู่ใต้คลื่น

“ปลา ไม่เอาปลา ฮือๆ” ซิลลี่พูดไปสะอื้นไป หยาดน้ำตาไหลลงมาที่หนวดของมัน

เกาเผิงเช็ดน้ำตาที่หยดมาโดนใบหน้าของเขา “เจ้าแมงกะพรุนโง่ หยุดร้องไห้ได้แล้ว”

ซิลลี่รู้สึกโกรธเล็กน้อยเมื่อได้ยินสิ่งที่เกาเผิงพูด

‘ถึงฉันไม่ว่าอะไรที่เจ้านายตั้งชื่อฉันว่า ‘โง่’ แต่เจ้านายอย่ามาว่าฉันว่า ‘โง่’ นะ’ ซิลลี่คิด

ซิลลี่จะใช้หนวดตีไปที่ศีรษะของเกาเผิง แต่พอมันคิดถึงผลที่ตามมาว่าเกาเผิงจะลดน้ำผลไม้ของมัน หนวดของมันก็อ่อนแรงและยอมแพ้ไปในที่สุด

“ฉันเกลียดเกาเผิง ฮึ่ม!”

เกาเผิงไม่สนใจซิลลี่ เขามองไปที่มหาสมุทรและสั่งเฟลมมี่

“เฟลมมี่ยิงลูกไฟลงไปในน้ำเลย”

เฟลมมี่ที่เพิ่งรอดตายจากปลากระเบนราหูสายัณห์สมุทร ตัวมันยังไม่หายตื่นตกใจเลยแต่ด้วยความที่มันรู้สึกเสียหน้ามันจึงพ่นลูกไฟลงไปด้วยความโมโห

บูม บูม บูม!

เสียงระเบิดดังก้อง สายน้ำได้พุ่งขึ้นไปในอากาศ ด้วยความร้อนแรงของลูกไฟทำให้เกิดไอน้ำลอยกระจายไปทั่วอากาศ

ลูกไฟของเฟลมมี่ได้ดึงดูดความสนใจของสิ่งมีชีวิตใต้น้ำจำนวนมาก

เงาหลายเงาได้ว่ายมาตรงที่ที่มีระเบิดเกิดขึ้น