บทที่ 334 ปลากระเบนราหูสายัณห์สมุทร
สัตว์อสูรชนชั้นนักรบส่วนใหญ่จะมีความฉลาดเทียบเท่าเด็กวัยรุ่น ในขณะเดียวกัน สัตว์อสูรชนชั้นราชวงศ์มักจะมีความฉลาดเทียบเท่าผู้ใหญ่
...
“ต้าซื่อปล่อยมันไป” เกาเผิงกล่าว
ต้าซื่อที่จะรับคำสั่งก็คลายขากรรไกรของมันออกช้าๆ และปล่อยกุ้งลายพรางผืนดินลงกับพื้น
มันมองไปรอบๆ อย่างระมัดระวัง มันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
เจ้ากุ้งค่อยๆ ย่องออกจากที่ตรงนั้นอย่างช้าๆ ก่อนที่จะแอบชำเลืองมองไปข้างหลังว่าพวกเขาสนใจมันรึเปล่า
พอแน่ใจแล้วว่าพวกเกาเผิงไม่สนใจมัน มันจึงเดินต่อไป
ทันใดนั้นเฟลมมี่เหลีอบมองไปที่มอง ทำให้สะดุ้งตกใจและล้มลงไปทั้งอย่างนั้น จากนั้นกุ้งลายพรางผืนดินก็นอนนิ่งโดยแสร้งทำเป็นตาย
เฟลมมี่มองมันอย่างเหยียดๆ มันคงจะไม่ลดตัวไปทำอะไรกุ้งน้อยที่อ่อนแอเช่นนี้หรอก ถ้าหากเกาเผิงไม่สั่งให้มันทำ
และอีกอย่างเนื้อของมันก็ดูไม่น่าอร่อยด้วย ถ้าเป็นเนื้อของชนชั้นขุนนางก็ว่าไปอย่าง
เกาเผิงได้ปืนขึ้นมาที่หลังของเฟลมมี่ จากนั้นก็บินขึ้นไปบนท้องฟ้าสำรวจบริเวณอื่นๆ ส่วนต้าซื่อก็เข้าไปที่ป่าด้านหลังของหมู่บ้าน
Support your favorite authors and translators in webnovel.com