0175-ปลาคาร์ฟทรายแดงสายเลือดมังกร

บทที่ 175 ปลาคาร์ฟทรายแดงสายเลือดมังกร

หมายเหตุจากผู้แต่ง (ฟังมุมมองของนางหน่อย) : ตัวหลักอย่างเกาเผิงนั้น เขาไม่ได้เข้าทางพวกสัตว์อสูรหรือต่อต้านพวกมนุษย์ที่เขาทำแบบนี้ก็เพราะดัมมี่เท่านั้นเอง ตัวเขาไม่ได้ซับซ้อนอะไรขนาดนั้น

ถ้าหากฉันได้เขียนให้เกาเผิงปล่อยพวกนักล่าไป ฉันเกรงว่าฉันอาจจะโดนผู้อ่านก่นด่าก็เป็นได้

พวกเขาชื่นชอบตัวละครหลักที่จัดการศัตรูอย่างเด็ดขาดซึ่งฉันก็ชอบเหมือนกัน แต่ฉันให้เกาเผิงลงมือโดยตรงไม่ได้ก็เพราะว่าตัวของเกาเผิงในตอนนี้ เขาไม่จำเป็นต้องทำถึงขนาดนั้น เขาไม่ใช่คนเลือดเย็นที่จะฆ่าใครได้ง่ายๆ ซึ่งในเรื่องนี้มันต้องใช้เวลาและจะทำอย่างฉับพลันไม่ได้

มันจะทำให้มุมมองของเขาต่อรอบข้างและโลกใบนี้เปลี่ยนทันที

เพื่อไม่ให้เรื่องมันบานปลายไปแบบนี้ ต่อไปฉันจะต้องใจในดีที่สุดเพื่อเลี่ยงพล็อตแนวนั้นและจะตั้งใจเขียนเรื่องราวที่เรียบง่ายของสัตว์อสูรตัวน้อยของฉันต่อไป

...

ขณะที่เกาเผิงยืนรอดัมมี่ที่ริมฝั่งแม่น้ำ เกาเผิงได้ยินกรีดร้องอันโหยหวนจากข้างในป่า เกาเผิงได้แต่กอดอกและหลับตา ใบหน้าของเขาดูสงบแต่หัวใจของเขากลับเต้นรัวและกระวนกระวายผิดกับภายนอกเป็นอย่างมาก