0141-การลอกคราบ

บทที่ 141 การลอกคราบ

นกอัลบาทรอสสีขาวพุ่งไปยังที่หมายตามได้รับคำสั่งอย่างรวดเร็ว

แรงลมที่พัดผ่านรุนแรงเหมือนกันพายุที่โหมกระหน่ำ

เกาเผิงเงยหน้าขึ้นไป เขาได้เห็นเงาสีขาวขนาดใหญ่พุ่งลงตรงที่เขาอยู่

ตั๊กแตนกิ่งไม้มายาได้รู้ตัวว่ามีผู้มาเยือนรายใหม่ มีส่งเสียงคำรามพร้อมกับแทงขาของมันพุ่งขึ้นไปในอากาศ

นกอัลบาทรอสได้สร้างโล่จากลมขึ้นเพื่อป้องกันการโจมตีจากขาของตั๊กแตนกิ่งไม้มายา

ตั๊กแตนกิ่งไม้มายายังคงระดมแทงขาขึ้นไปอย่างต่อเนื่อง แต่นกอัลบาทรอสได้หลบหอกที่พุ่งขึ้นมาอย่างคล่องแคล่ว จากนั้นมันก็ได้เปรียบทิศทาง บินอ้อมมาที่ด้านหลังของตั๊กแตนกิ่งไม้มายา

กรงเล็บสีของนกอัลบาทรอสได้จิกไปที่หลังของตั๊กแตนกิ่งไม้มายา จนหลังของตั๊กแตนมีแผลเหวอะหวะ

หลังจากที่นกอัลบาทรอสจิกหลังของตั๊กแตนกิ่งไม้มายา มันก็ได้กำกรงเล็บไว้แน่นจากนั้นก็ได้กระพือปีกขนาดใหญ่บินขึ้นไปบนอากาศพร้อมกับตั๊กแตนกิ่งไม้มายา

เจ้าตั๊กแตนพยายามดิ้นออกอย่างสุดชีวิต แต่มันก็ไม่สามารถหลุดออกจากกรงเล็บมรณะนี้ได้

‘บินไปดื้อๆ เลยหรือ’

เกาเผิงทึ่งจนพูดไม่ออก