ตอนที่ 101 หน้าที่พลเมือง
“พวกเราโตๆ กันแล้ว อย่ามีเรื่องกันเลยดีกว่า” เกาเผิงพยายามเกลี้ยกล่อมพวกเขา
“ไม่ต้องกลัวไป พวกเราไม่ทำอะไรรุนแรงหรอก ก็แค่จะหักกระดูกสักสองสามท่อนเท่านั้นเอง” ชายหนุ่มแจ็คเก็ตแดงที่กำลังเคี้ยวหมากฝรั่งกล่าวพร้อมหัวเราะอย่างเย็นชา
“ลูกพี่...สัตว์อสูรใส่ฮู้ดตัวนั้นดูน่ากลัวนะครับ” คนในกลุ่มชี้นิ้วไปที่ดัมมี่
“เออ มันเป็นสัตว์อสูรที่พวกเราไม่เคยเห็นมาก่อน” ชายแจ็คเก็ตแดงกล่าวอย่างเคร่งเครียด “แต่พวกเรามีจำนวนมากกว่า...จะไปกลัวอะไร”
คนพวกนี้ไม่สามารถประเมินความสามารถของสัตว์อสูรได้อย่างเกาเผิง จึงคิดว่าตนจะชนะได้หากเอาจำนวนเข้าสู้
‘หึ! ช่างอ่อนหัดเสียจริง’
“มันมีสัตว์อสูรสองตัวเหมือนในการ์ตูนเรื่องคู่หูประจัญบานเลย!” ชายทรงผมครูว์คัตกล่าว
“ฉันบอกให้แกเลิกดูการ์ตูนเรื่องนั้น! มันแค่มีสัตว์อสูรสองตัวไม่ได้เกี่ยวอะไรกับคู่หูประจัญบานเสียหน่อย” ชายแจ็คเก็ตแดงเริ่มหัวเสีย “จัดการมันซะ...วานรนิลทมิฬ”
วานรนิลทมิฬผู้แข็งแกร่งเดินออกมาจากด้านหลังชายแจ็คเก็ตแดงอย่างเงียบๆ
เมื่อเห็นวานรนิลทมิฬเกาเผิงก็นึกถึงสัตว์อสูรของไห่หลานหยูที่เขาได้ซื้อมาเมื่อก่อนหน้านี้
Support your favorite authors and translators in webnovel.com