KABANATA 5

KABANATA 5: Welcome home

We've been waiting for 30minutes for the flight. Joyce is with me, at kitang-kita sa mukha niya ang excitement. Hindi niya mapigilang ngumiti habang iginagala ang kanyang paningin sa buong paligid. We're already here at International United States of America Airport, at hindi ko rin ipagkukubli kong gano ako kasaya.  Iba talaga ang dala ng excitement pag-umuwi ka sa bansang kinagisnan mo. Three years ako sa State, pero hindi ko nagawang umuwi sa Pinas dahil wala akong balak noon. Hindi ko alam kong sinong tumulak sakin umuwi, kong pwede naman akong manahimik nalang at huwag mag-pakita sa kanila. But I can't. My heart really says, go home and face them with you're humble words. Don't take it seriously Mary. Just relax and just give them a paper of shit, where did they found what is you now. Yan ang lagi kong isina'saulo araw-araw. Hindi sa pagmamayabang pero gusto ko lang harapin ang mga taong nanakit sakin. Hindi nyo naman ako masisisi diba? dahil nasaktan ako ng lubosan.

Napasinghap ako at tila nawala sa sarili. I missed you Rocky, and i can't wait to see you right now.

Sumulyap ako kay Joyce at nahuli ko itong nagsi'selfie and i remember Ivony, naninikip ang dibdib ko at naalala ko ang apat. Sila ang una kong pupuntahan, and i wan't to surprise them.

Natigilan si Joyce ng mahuli niyang nakatitig ako sa kanya. Dali-dali syang umayos ng upo.

"I'm sorry Ma'am," Agaran niyang paumanhin na ikinangisi ko.

"No it's okay...baka nagugutom kana? may 30minutes pa tayo. Gusto mong kumain?" Agad syang umiling sa tanong ko.

"H-indi pa po ako gutom Ma'am, kayo po? baka gutom na kayo." Tanong niya pabalik. Nah, I'm not, and beside im on diet.

Hindi ako napagod sa byahe, napagod ako sa kakahintay.

We're waited the announced of the plane more than 20minutes already, at hindi ko alam kong bakit natagalan ng ganito. Sa pagkakaalam ko ay may bagyo sa Pinas. Should I scared? NO, once you have faith, you're safe.

Hindi na muling sumagot si Joyce pag-katapos naming mag-usap, dahil nag announced na ang departure area.

Bagsak ang katawan ko sa byahe dahil sa pagod. Maging si Joyce ay ganon din. Hindi ko na namalayan ang oras dahil mahaba-haba ang tulog, until we arrived.

Hinintay muna naming lumabas ang lahat bago namin napagdesyonang lumabas ng plane.

Calling the attention to all passengers bound to Philippines please proceed to Gate 4 of this terminal.

Sobrang bilis ng tibok ng puso ko. Hindi ko alam kong bakit. Siguro ay na miss ko lang ang klima ng Pililipinas. Napahinto ako sa exit ng Airport ng masilayan ko ang init mula sa labas. Sobrang gusto ko ng mag babad sa dagat.

Dahan-dahan akong lumabas habang nakatuon ang titig sa mainit na araw. This is what i really miss for. The hot reddish gold shone at the horizon and faded out to orange, pink about third of the way up the the arc of the sky. Wispy stray clouds drifted across the western sky, ay ang mga nag-sisiliparang mga ibon mula sa palubog na araw pero medyo may init na dala sa paligid. Ito ay nakakasilaw!

Luminga-linga ako sa paligid at tumambad sakin ang mga taong nakangiti. They waiting their love ones, maybe. The crowd of the people of the Airport are hurried. Some are arriving, some leaving, some meeting and parting.

"Mary," A low tone of voice overhead my rang. Dahan-dahan akong lumingon sa likod at bumungad sakin si Rocky at ang katabi nito ay si Joyce. *Dug dug dug* Sobrang bilis ng tibok ng puso ko ng lumapit sya sakin. Ang kanyang tindig at kakisigan ay lagi kong pinag-aaralan. His arms wrapped around me and I could feel he's hand on my back. Niyakap niya ako agad ng mahigpit. Hindi ito ang unang pag-kakataon na niyakap ako ni Rocky, pero feeling ko ay nang-hihina ang tuhod ko. Hes flowery scent flowed around me, and I know this men perfume.

Kumalas sya sa yakap at hinarap ako. Nanatili akong nakatulala dahil sa totoo lang ay na mi'miss ko sya ng sobra. Ang gwapo yata ng bestfriend ko.

"Welcome back to the Philippines, so are you gonna look at me? Aren't you going to kiss me? Haven't you missed me? Aren't you going to hug me tight?" Natawa ako sa sinabi niya.  The sound of his voice, honey sweet with its lazy. Para akong nalalasing sa boses niya.

Agad kong tinakpan ang mukha niya sa isa kong palad. Nakakahiya! Hindi na ba ako nasanay sa titig niya? Hinawi niya ang kamay ko.

"What?" Usal niya sa natatawang tono.

"Sira ka talaga," Halakhak ko na ikinanguso niya. Ang cute niyang tignan habang ginagawa 'yon. Mas lalong umaapaw ang mapupula niyang labi. Ang kanyang long sleeve na kulay puti ay nakatupi hanggang siko, at ang kulay upos niyang jeans ay nakikita ang kulay itim niyang belt.  Pinilig ko ang utak ko at mukhang nawala na ako sa sarili.

"So..are you gonna stare at me like this?" Bumalik ang diwa ko ng napagtanto kong nakatayo parin kami. Natawa ako bago sulyapan si Joyce.

"Hmhmh Joyce, saan ka nakatira? pwede ka naming ihatid," Anyaya ko.

"Naku Ma'am..malapit lang naman ang bahay ng ante ko dito. Kaya ko na pong umuwi. Tsaka po baka madisturbo ko kayo ni Sir Rocky," Parang kinikilig ang boses niya ngayon. Nahuli ko ang pagtawa ni Rocky.

"Okay magtatag lang ako ng taxi driver, wait a seconds," Suhestyon ni Rocky at agad itong naghanap ng taxi driver.

Nag-usap kami saglit ni Joyce at binigyan ko sya ng dalawang linggo para bumakasyon sa probinsya nila. Then, after that babalik sya dito sa Manila para sa ipagagawa ko sa kanya. Napapangiti ako habang tinitignan si Rocky na tinutulongan si Joyce sa mga bagahe nito. Napaka gentlemen at sigurado akong napakaswerte ng babaeng mamahalin niya.

Bumalik sya sakin at tinulongan ako sa mga dala kong gamit. Nagulat ako sa pulang Chevrolet Camaro ZL1 niyang kotse. Nanatili akong nakatayo at nag-dadalawang isip pang pumasok.

"Nice car huh," Sumulyap sya sakin na nakangiti. Pinagbuksan niya ako ng pintoan.

"Can you ride with me," His husky voice touch my entire system. Nakakapangilabot. Siguro ang daming babaeng nabihag nito habang nandito sya sa pinas.

Tinaasan ko sya ng kilay.

"So ilan na kayang mga babae ang nakasakay sa kotse mo Rocky Boy?" Pang-aasar kong tono. Dahan-dahan syang tumuwid ng tayo habang nakakapit sa dulo ng pintoan ng kotse. Nagmumukha syang model ngayon.

"Ang dami," Parang kinurot ang puso ko sa sinabi niya. Biglaan akong natahimik! Madami na pala, mabuti pang huwag nalang akong sumakay. "Ang daming gustong sumakay, then, i refuse them all. I want you to ride with me, Mary. No one else only you!" Biglaang gumaan ang dibdib ko sa sinabi niya. Dahan-dahang gumuhit ang ngiti ko sa mga labi. May karapatan ba akong kiligin? Hayy ewan, kong sa lalakeng 'to. Lagi niya lang akong pinapahina.

"Nakabawi ka don ah," Tapik ko sa kanyang braso. "Okay..maniniwala na ako," Kindat ko saka tuluyang pumasok sa loob. Tawang-tawa sya habang umiiling.

Pinapanunuod ko syang umikot hanggang sa pagpasok niya sa kotse. Hindi ko mapigilang tumawa. Ang swerte ko dahil naging kaibigan ko sya.

Hinatid niya ako sa condo na binili ko para sa pag stay ko dito sa pinas. Malaki ang nakuha ko at sakto lang ito para sakin, kontento nga ako noon kahit kahoy lang ang ilalim ng kama ko at gawa sa kawayan lang ang upoan ko. I never count my blessing, eventhough my problems. I just count the month and years how often, I am older right now. 25 na ako, pero ito still single. I don't need a man to be completed, all I need is friend like someone never leave me and that is Rocky.

Hindi ko maiwasang hindi sya titigan kada segundo. Parang ayaw ko na syang maglaho sa paningin ko. Kong may girlfriend man sya ay ako dapat ang unang makakaalam. Kundi, magtatampo talaga ako sa kanya.

"So how's the condo? Okay na ba ito sayo?" Naputol ang imahinasyon ko sa biglaan niyang pag-hawak sa likod ng bewang ko. Nag-kunwari akong luminga-linga sa paligid. Tumungo ako sa malaking bintana at gawa ito sa mamahaling salamin. Sobrang laki ng condo ko at mukhang hindi ko kayang linisin ito.

Bahagya akong lumingon sa kanya. Napadpad ang mata ko sa makapal na pilik mata ni Rocky.

"Beautiful," Sagot ko na wala sa sarili. Beautiful? ang house?

"You're beautiful," Rocky said. His voice croaked a little. Natawa ulit ako!

"Nambobola ka na naman noh?" Iwas tingin ko at iginala ang mata sa buong paligid. Nag-simula akong maglakad habang hinahawakan ang bawat nadadaanang gamit sa condo.

Naramdaman kong nakasunod sya sakin hanggang sa kitchen. Lumapit ako sa sink at sinubukang buksan ang gripo.

"Ang ganda ng pag-kagawa nila sa sink,

Lumingon ako sa kanya at laking gulat ko ay sobrang lapit niya sakin. Napasandal ako sa sink at ramdam ko ang lamig ng simento. Dahan-dahang lumapit sakin si Rocky at itinukod ang kanyang mag-kabilang kamay sa drained sa magkabilang gilid ko.

Napalunok ako!

"Rocky," Usal ko sa paos na boses. Tila nanginig ang tuhod ko sa sobrang lapit ng kanyang mukha sakin. Yumuko sya ng kaunti para magka-level kami.

"I have something to asks you," Tumango ako bilang sagot, dahil sa pagkakataong ito ay hindi ko kayang ibuka ang bibig ko sa sobrang lapit ng mukha niya. Ang kanyang titig ay puno ng pag-alala."May balak ka bang makipagkita kay Matteo?" Nagulat ako sa tanong niya. Parang may bumara sa lalamunan ko. Hindi niya pa alam ang plano ko at wala akong balak sabihin sa kanya 'yon. Hindi ako makasagot. Yumuko sya bago nag-buntong hininga. Nagtama ang ilong ko at ulo niya kaya amoy na amoy ko ang expensive gel na gamit niya.

"Rocky," Tawag ko. Dahan-dahan niyang inangat ang kanyang ulo. "Wala akong balak makipagkita sa kanya." Sagot kong marahan na ikinagiti niya. This time ay nagawa kong mag-sinungaling sa kanya. I'm sorry Rocky, alam kong magagalit ka sa gagawin ko. Hindi ko naman itatago sayo 'to eh. Sasabihin ko sayo ang lahat, pero hindi pa ngayon.

"Good to hear that," Ngisi niya bago lumayo sakin. Para akong nakawala sa hawla. "Kalimutan muna sila lahat. Huwag ka ng mag pakita sa kanila." Ma awtordidad niyang saad. Dahan-dahan akong tumango, dahil pag sumagot pa ako ay mas lalong madag-dagan ang pag-sisinungaling ko.

Inayos ko ang sarili ko bago sya nilagpasan.

"Kumain muna tayo, nagugutom na ako eh." Iba ko usapan saka nagtungo sa refregirator. Nilibang ko ang sarili ko sa pamimili ng lulutoin. Naramdaman ko si Rocky mula sa likuran ko. Dahan-dahan akong lumingon sa kanya. "Gusto mong maupo muna sa sala habang nag-luluto ako? baka kasi mabagot ka lang sa kakasunod sakin." Suhestyon ko na ikinangisi niya. Hinila niya ako at ipinuwesto sa kabilang gilid at sya ang kumuha ng mga lulutoin sa ref.

"Ako na ang mag-luluto," Komento niya na ikinanguso ko.

"Sigurado ka ba?" Taas kilay ko. Nakipaglabanan sya ng titig sakin.

"Yes, beside. I want you to taste my secret recipe," Mukhang sa pagkakataong ito ay nahamon niya ako.

"Sige," Hamon ko. "Make sure it taste so good huh.." Napatuwid sya ng tayo saka ako sinulyapan. Ang kanyang titig sakin ay nakikipag kompetensya. Wala akong magagawa kundi sumuko sa gusto niyang mang-yari.

"Trust me, you gonna like it!" Kindat niya saka ako itinulak palabas ng kitchen. Tawang-tawa ako sa ginawa niya.

While he's cooking, it's my time to clean up my room and arrange all my things to the condo. Believe me or not, my old luge is still alive. Kong ano 'yong pinaglumaan ko noon ay nanatiling buhay. Ang lumang dollshoes na ibinigay ni tatay sakin nong 18th birthday ko, at ang lumang maleta ni nanay na itinago ko dahil 'yon nalang ang ala-alang naiwan nila sakin. Simula nong nasunog ang bahay namin ay wala ng natira sakin. Hanggang ngayon ay hindi ko parin nalalaman kong sino man ang may kapakanan non. But im still working on it, hindi ko pwedeng isuko basta-basta nalang ang dahilan ng pagkasunog ng bahay.

Pagkatapos kong maligo at magbihis ay ang pagkatok ni Rocky sa kwarto ng pintoan ko. Wearing my red sphagetti strap and blue sexy short, ay mas lalo kong napagkitaan ang kaputian ko at ang haba ng hita ko.

Pinagbuksan ko si Rocky at bumungad sakin ang madilim niyang awra. His looking at me, and staring at me, na para bang hindi ka aya-aya sa kanyang mata. Nag-iwas sya ng tingin sakin.

Humalukip-kip ako sa titig niya.

"Food is ready," Sambit niya saka ako tinalikuran. Sumunod ako sa kanya na walang imikan.

Pagdating namin sa dinning area ay unang naamoy ko ang kare-kare na luto niya. Pine apple juice, and sweet banana cake naman ang pang-himagas. Imenuwestra niya ang upoan na hinila niya para sakin.

"Thank you," Marahan kong sambit. Umupo sya sa kabila at nag-simula ng galawin ang niluto niya at saka niya nilagyan ng kanin at ulam ang pinggan ko. Sa totoo lang ay nahihiya na ako kay Rocky ngayon. It's maybe dahil sa titig niya sakin. "Mukhang masarap ah!" Putol ko sa katahimikan.

"Try this one," Nagulat ako ng bigla niyang isinubo sakin ang maliit na kapirasong karne. Kinain ko yon ng dahan-dahan. Ang kanyang titig sakin ay nanatiling malalim.

"Ang lambot huh. Saktong-sakto sa pagkaluto. Pwede ka ng mag-asawa Rocky," Nabigla ako sa sinabi ko. Bakit ko nga ba nasabi 'yon? Dahil 'yon naman ang laging katagang sinabi ng matatanda diba? kong marunong kana sa mga bagay-bagay ay pwede ka ng mag-asawa. Common word, Exactly.

"Soon," Napawi ang ngiti ko sinabi niya. "She is not ready, I think." Dahan-dahan kong binitawan ang kobyertos sa plato. Naramdaman ko ang pag bagsak ng aking magkabilang balikat. Ang swerte naman ng babae.

"G-ganon ba? bakit raw?" Tanong ko na wala sa sarili. Natawa sya!

"Secret," Ngisi niya na ikinanguso ko.

"Gusto ko syang makilala," Biglaan kong nabitawan ang salitang yan. Nakagat ko ang aking labi.

"You know her already," Namilog ang mata ko. Kong ganon kilala ko? sino? pero hindi ko nga alam kong may girlfriend ba sya o wala. Dahil sa tuwing tinatanong ko sya ay tinatawan niya lang ako.

"H-uh? kilala ko? Sino? si Russel?" Pag-bibiro kong sagot. Nag-tawanan kaming dalawa at mukhang nasisiyahan pa sa topic namin. Dahan-dahan kaming tumigil sa kakatawa. "So sino nga? si Russel?" Ulit ko. Naging seryoso ang kanyang titig.

"Just forget it! Let's finish our dish," Iba niya sa usapan. Nagkibit ako ng balikat at nag-patuloy sa hapag .

Panay sulyap ko kay Rocky at kanina pa sya ngumingiti habang iling ng iling. Kong si Russel man ang babaeng pinupunto niya ngayon, ay walang problema sakin. Pero ang daming boyfriend ng babaeng 'yon.

Siguro ay mali ako!

Continue...