KABANATA 2

KABANATA 2: Reguest

Pagkatapos akong bisitahin kahapon ni Rocky dito sa Bessy beach, ay agad din syang bumalik sa dubai. Oo, inaamin ko na mi'miss ko ang kakulitan niya, ang ngiti niya, ang ka sweetan niya. The way he was so particular all about, and there comes a time that i really realize na masarap kasama si Rocky. Were just friends, but it's more closer that what people think. Anong klaseng friends? Friends with mutual excemption? Naiisip ko palang kong anong meron samin ni Rocky ngayon ay natatawa na ako. Oo, close kami noon, pero ibang-iba ngayon. Closer and I, more than that.

Napailing ako habang nakangisi!

Friends, but were holding hands. Friends, but he always care of me. Friends, but he always kiss me. Cheeks, forehead, and there's a time he kiss my lips. Friend, but he always say how much he really loves me.

Anong klaseng relasyon ang meron kami ni Rocky? It's been in this kind so called "Unofficial Relationship." We act like a couple, but there was never an us. Yes, like one. Hindi ko alam kong anong meron samin ni Rocky ngayon, but i really assure that im so comportable with him. Kahit sinasabi ng iba na may relasyon kami, pero alam namin sa isat-isa na mag-kaibigan lang kaming dalawa. Mas gusto ko pa ang kaibigan, kesa may relasyon. Dahil ang pagkakaibigan ay walang break-up. And that's the thing i will never end up.

Marahan akong pumikit!

I already feel the heat of summer. It was almost 9:30 but i still dreaming huh? Binaling ko ang tingin sa malawak na lobby mula sa veranda. The sunrise is already taking off into a colour blood, the air shimmering the turbines. Yes, malapit lang sa dagat ang bahay ko. I have my own house and it's bigger what you think for now.

8000+ square foot home that includes a dedicated study downstairs, a huge gameroom and a media room upstairs. 2 guest room, and the bigger room which is mine. The area has restaurants, shopping and great grocery stores all a quick 5 minute drive away. I live here and its a great place to live with. The grounds are very well maintained and i have Childrens park wich is, pinatayo ko dahil sa apat kong kaibigan. Naalala ko sila sa tuwing nakikita ko ang park sa gilid ng bahay. Swing, dash borad, slide at kahit anong larong pangbata. Naninikip ang dibdib ko habang inaalala sina Ivony, Grace, Jessica at Erika. Yon ang huli kong paalam sa kanila, ang makipag laro ako sa park kasama sila.

It is beautiful, spacious and move-in ready. But until now, ay nanatili parin ang sakit at hapdi saking puso.

Dahan-dahan akong tumayo saka nagtungo sa salamin. Ang mataas kong buhok ay naging maikli. It was curled into a frizzy profusion, cut shorter so that it came to my shoulder. A layer of curly bangs covered my forehead. Napangiti ako bigla, nagmumukha na yata akong koreana sa buhok kong 'to. I just want to change my view, my profile. That's it!

*Beep*

Bahagya akong napalingon mula sa desk ng tumunog ang phone ko. And i know who is it. Inabot ko ang phone at bumungad sakin ang pangalan ng kaibigan ko. And im not mistaken it's Russel.

Russel: Hey where are you? Im here at your office.

ME: Just woke up. Im sorry, what are you doing in my office?

Russel: Excuse me Mary, baka nakalimutan mong ako ang papalit sayo dito. Ms. Beautiful owner.

ME: Ok haha..Im sorry i just forgot. I'll be there, give me 1 hour..

Russel: 1 hour? baka gusto mong sunugin ko itong kompanya mo?

ME: Go on.. No one stopping you Russel hahaha!

Russel: Kong sakaling mabaliw ako, gagawin ko yan. Anyway, can you please hurry. Im getting boring here.

ME: Ok.. wait me for a while!

Dali-dali akong nagtungo sa banyo at naligo narin. Pagkatapos ay nagbihis narin ako bago bumaba. It's too quiet at mas gusto ko ng tahimik sa buong bahay. Nagpapatawag lang naman ako ng tagalinis every week, and i really love to work on my own house. Dahil nasanay ako sa probinsya. Mag-igib ng tubig? Mag-sibak ng kahoy? maglinis ng bintana? that's the thing i really want to do it, and i really miss it. Pero hindi ko na 'yon magawa-gawa dahil iba na ang stadu ng buhay ko ngayon.

Ibang-iba sa dati!

I can drive, on my own. I know everthing that i've never been in philippines. Transportation? I have, cars, choppers, yatchs, motors. And take note with "s". Yes with letter "S". Kong anong meron man sakin ngayon ay nang dahil sa tulong sakin ni Rocky at Russel. They help me to reach all of my dreams.

Nag-aaral at the same time, nag tatrabaho. Nag-simula ako sa pag i'invest ng pera sa shop ni Russel, hanggang sa lumago at nakapagpatayo ako ng sarili kong kompanya. Wanna know what is it?

Hotel and Restaurant.

"Goodmorning Ma'am," Bati sakin ng lahat ng mga staff sa hotel. The hotel name by my last name. Montano Hotel, and eventhough the restaurant is also the same.

Isa-isa ko silang nginitian. Wearing my pormal attired during my on duty. Memo on side, and trenscender fitted my back rest. High heels stilleto, colour with red-velvet. Everything me now is change. My looks, eventhough my clothes. Hindi basehan ang pagbabago sa karangyaan. Ito ay basehan nang pag-hihirap at tyaga para maabot ko ang aking pangarap. It's all about how you see yourself!

"Goodmorning Ma'am.." Dali-daling lumapit sakin si Joyce. It's my secretary. Wearing her round glasses, ay napagkikitaan ko ang pagiging isang nerd niya. "Ma'am im very sorry.." Yumuko sya pagkatapos sabihin 'yon.

"Yes, Joyce?" Marahan kong tanong na nakangiti. Ayaw ko ng masyadong harsh pagdating sa mga co-workers sa hotel. Gusto ko ng patas! Walang mahirap, walang mayaman. I want to be fair. Im a good boss, good owner and i have to be good all the time, dahil sa pagiging staff, crew, waitress din ako nag-simula noon.

"Ma'am k-kasi po.." Utal niya. "Hindi po kasi ako nakapagbayad sa apartment ko, kaya napalayas ako kagabi. Im really sorry ma'am if im late." Yumuko ulit sya pagkatapos sabihin 'yon. Ngumiti ako bago sya nilagpasan.

"You can stay in my house Joyce." Tapik ko sa kanyang balikat sabay ng pagbilog ng kanyang mata. Literal syang nagulat. Pwede ko naman syang bigyan ng advance payroll para makapaghanap ng bagong apartment, pero mas gusto ko yatang may tumira sa bahay ko in time i came back to philippines.

"Po Ma'am?" Halos bumilog ang kanyang bibig. Shes loyal and faithful being my secretary kaya kong may problema mansya ay kaya kong sulosyonan.

"Papalag ka pa ba?" Dali-dali syang umayos ng tayo. Nag-kaumbabaga ang kilos ni Joyce habang inaayos ang salamin niya.

"Thank you ma'am Mary, thank you po talaga.." paulit-ulit niyang saad. Dali-dali niyang kinuha sakin ang dala kong porfolio. "Ako na po ma'am.." Hinayaan ko syang dalhin 'yon saka kami nagtungo sa office ko.

Nauna akong naglakad at nasa likuran lang sya. Joyce is so much means to me. Ilang taon niya sa kompanya ay alam kong mabait syang bata.

Pinihit ko ang pintoan at bumungad sakin si Russel na nakaupo sa swivel chair ko. She wore sundress, gathered in at her slender waist and she was tanned. But she wore sandals with heels time.

"Hayy salamat at dumating kana.." Bahagyang tumayo si Russel saka ito lumapit sakin. Hinalikan niya ako sa magkabilang pisnge.

"Bakit ang aga mo dito?" Taas kilay ko na ikinangiti niya. Tumungo ako sa desk, nanatiling nakatayo si Joyce kaya minabuti kong senyasan sya. Dali-dali niyang inilagay ang iilang Portfolio sa kabilang mesa saka ito nag excuse para lumabas.

"You look blooming today," Binaling ko ang tingin kay Russel. Her laugh flowed over me, in the remember way. Kumunot ang noo ko!

"I know what your thinking Russel, and please mali ka ng iniisip.." Sagot ko sa ma awtoridad na tono. Naramdaman ko ang mahina niyang tawa kaya agaran ko syang tinignan ulit. Her laugh make me sense that she think about Rocky.

"Really?" Pang-aasar niyang tanong. Nilibang ko ang sarili sa mga iilang papelis na pinipermahan ko. "Kong ganon? anong ginagawa nyo sa kwarto kagabi? nagdadasal?" Mabilis kong tinignan si Russel.

"Russel," Pigil ko. I pointed my mouth kaya natawa sya.

"Alright! Alright!" Russel said in disappointed tone. Napailing ako sa tawa saka binaling ang tingin sa mga papel. Gosh, ano bang iniisip ni Russel. "Pero ano nga bang ginagawa nyo sa kwarto kagabi?" Agad ko syang sinulypan in tiger look. Sobrang lapad ng ngiti ni Russel at tila gusto ng mga kasagotan sa iniisp niya ngayon.

"Russel, kaibigan ko lang si Rocky. Ilang ulit ko bang sasabihin sayo 'yon? KAIBIGAN lang kami." Padabog kong sagot kaya humalakhak sya. Hindi ko talaga maintindihan ang babaeng 'to. Lagi niyang itinutulak sakin si Rocky. Bahagya syang tumayo habang nakataas ang noo! God, Russel is sick.

"Hindi ko lubos maisip na tabi kayong natulog kagabi while hugging each other. Is it amazing?" Namutla ako sa wika niya. Napalunok ako ng ilang ulit! Hinilot ko ang aking sentidu sa kahihiyan. I was crying that time, at ayaw ni Rocky na iwan ako. God, I am drunk at nakalimutan kong pigilang umiyak sa harap niya. Hindi ko na matandaan ang nang-yari dahil nakatulog ako sa bisig ni Rocky while hugging him tight.

"I was drunk," Sagot ko bago sumandal sa swivel chair. Pinapanunuod ko si Russel na pabalik-balik ang lakad sa harap ko. Every walked there was delicate, clicking noise to mark every step of her heel. She tucked one hand under my desk..

"So it means, hindi mo alam ang nang-yari kagabi? Pano kong nag sex pala kayo?" Namilog ang mata ko sa sinabi niya. Sobrang lapad ng ngiti ni Russel. Her eyes were just she remembered how i am really like Rocky before. Deep, steady, gray, the dark eyeslashes framing her beautiful face. Isang magandang babae, pero sobrang chismosa. Natawa ako!

"Baliw kana talaga noh," Napailing ako sa tawa. "Hindi magagawa sakin 'yon ni Rocky. Ikaw talaga Russel, tigilan mo nga ako, kahit saan nalang napupunta yang isip mo." Natatawa kong sagot na ikinanguso niya. Bumalik sya sa pag-kakaupo sa couch.

"Hayy akala ko pa naman ay may nang-yari na." Naningkit ang mata ko sa sinabi ni Russel. Really? she really want to heard it from me?

"W-walang mang-yayaring ganon.." Sagot ko sa kanya. Halos buong storya ng buhay ko ay kwenento ko kay Russel. She can keep my secret anyway. At sobrang mapagkakatiwalaan ko sya!

"Madami nang-yayaring ganyan Mary.. Friends with benefits!" Natatawa niyang sabi. Napanguso ako, i remember Matteo. And that was my very stupid thing i made in mylife.  Nag-simula sa benifits hanggang sa tuluyang naging kami.

"In your case i think," Pagtatama ko sa kanya kaya agad niya akong sinamaan ng tingin. Natawa ako sa reaksyon niya. In the very beggining Russel is witch, but she never been bitch.

Pinatuloy ko ang pag-perma sa mga nag sasa'suggest ng meeting sakin. I don't know if i am interested og their comportant and i have no time for this.

"So, napaghandaan mo na ba ang pagbabalik mo sa pinas?" Napahinto ako sa pag-susulat. Dahan-dahan akong sumandal sa back rest ng swivel chair.

"Yes, definitely. Hinihintay ko nalang ang response ng kompanya nila. If ever they not interested, then i make my choice. Ako na mismo ang pupunta sa office ni Matteo.." Pumalakpak si Russel sa sinabi ko. Napailing sya habang patuloy ang palakpak.

"I can't imagine you can do that. Talaga bang kaya mo syang harapin ulit? Pano kong may feelings ka pa sa kanya?" Natahimik ako sa sinabi ni Russel. Feelings? I don't know, cause it's gone. It's all gone!

Ngumisi ako mula sa gilid ng aking labi.

"I remember the boy, but I don't remember the feelings anymore.." Taas kilay kong sagot na ikinangisi ni Russel.

"Talaga lang huh? Aasahan ko yan. And make sure, you will do this for your revenge. Not for bring him back to your life, Mary." Tinaasan ko sya ng kilay sa sinabi niya. No way, hindi ako desperada para gawin 'yon.

"Trust me Russel! Trust me.." Kindat ko na ikinangiwi niya. Napadpad ang mata niya sa isang brown envelop sa tabi ko.

"Edelbario profit?" Inabot niya ang brown envelop sa gilid ko. Binuksan niya 'yon at sabay ng pag kinang ng kanyang mata. "O-h kaya pala hindi ka nakapag move on.." Sulyap niya sakin na nakangiti.

"Excuse me, correction nakapag move on na ako!" Pagtatama ko kaya mas lalo syang natawa. Pinakita niya sakin ang larawan ni Matteo. Nasa profile iyon ng kompanya nila.

"Ang gwapo-gwapo pala ng Ex-boyfriend mo.." Turo niya sa larawan ni Matteo, natawa ako. Kahit isang pitik ng puso ko ay wala akong nararamdamang kalbog para kay Matteo. Just like what i said, I already move on.

"Tsss.." Ngiwi ko saka nag-iwas ng tingin. Natawa si Russel habang binabasa ang profile ng Edelbario Company. Ang kanyang ngiti ay tila may iniisip ulit na kabaliwan.

"You'll never find anyone like him.." Iling na saad ni Russel. Naningkit ang mata ko sa sinabi niya.

"That's the point," Sagot ko sa iritasyong tono. Gumuhit ang malaking question mark sa mukha ni Russel.

"So, hindi ka nga makakahanap ng katulad kay Matteo?" Agaran ko syang tinawana. That's not what i mean.

"Hindi na ako magpapabihag ulit sa mga taong katulad niya, Russel. That's the point, at hindi na ako mag-hahanap ng lalake na katulad niya." Kalmado kong sagot na ikinatahimik ni Russel. Narinig ko ang buntong hininga niya.

"Dahil nahanap muna ang lalakeng mamahalin mo ulit? tama ba?" Ngayon ay gumuhit ang ngiti sya kanyang labi. I nodded, expressionless. I can't look Russel for now, ayaw ko sa iniisip niya ngayon. "At si Rocky diba?" Ulit niya sa nang-aasar na tono.

Sinamaan ko sya ng tingin.

"I don't know,  Im just confused how i feel about him." Sagot ko bago napasinghap. Hindi naman siguro masama kong sweet kami sa isat-isa kahit walang kami, hindi kami, at mas lalong hindi naging kami.

Sumulyap ako kay Russel habang nakatitig parin ito sa papel.

"You're not confused about how you feel about him, but you're confused about how he feels about you, Mary. You're wondering why you guys aren't official yet. Why hasn't he asked you to be his officially girlfriend. What his holding him back?" Natamaan ako sa sinabi ni Russel. Tila parang sinampal ako sa katotohanang hindi ko katang tang-gihan. Ano nga ba ang pumipigil kay Rocky kong bakit hindi niya ako nililigawan? alam kong may gusto sya sakin dahil nakikita ko 'yon sa mga kilos niya. Araw-araw niyang pinaramdam sakin kong gano ako kaganda. In his eyes im a princess, but his heart im just friend.

Pero ito lang talaga ang naiisip ko!

"Ayaw niyang masira ang pagkakaibigan namin..." Sagot ko na ikinanguso ni Russel. Ayaw niya talagang tang-gapin na kaibigan lang kami ni Rocky.

"Pero naglalandian kayo?" Namilog ang mata ko sa sinabi niya. Tataponan ko sana sya ng ballpen pero agad itong tumayo. Tawang-tawa sya sa sinabi niya. "Diba, totoo naman? Ang sweet-sweet nyo sa isat-isa pero hindi naman kayo. Ano yan? M.U? malanding ugnayan?" Dugtong niyang tawa. Ganito kami araw-araw sa office. Nang-aasar si Russel habang ako ay lubog na sa iritasyon.

"Magkaiba ang naglalandian sa naglalambingan, Russel. Please stop it!" Naramdaman ko ang pamumula saking pisnge. Hindi kami naglalandian, Correction! Rocky is my bestfriend and nothing change for that.

"Ok...Titigil na ako, pero may tanong sana ako sayo na hanggang ngayon ay hindi mo parin sinasagot. Grumaduate na tayo sa college, pero hindi mo parin inaamin sakin ang lahat.." Bumalik sya sa couch. She really interested about it huh? Maybe it's time to answer her. "I want to know, if you are a Virgin or not?" Napahagik-ik ako sa katanongan niya. Her ask impatiently took my voices to spoke. But this time, parang may bumara sa lalamunan ko at tila ayaw akong pasalitain. "Hey, answer my question Mary.." She pointed her mouth again.

"Tsss, iwan ko sayo Russel." Tumayo ako saka nagtungo sa kabilang desk. Inayos ko ang nagulong mga papel. Russel still looking at me with her poker face.

"Sa panahon ngayon, coconut oil nalang ang Virgin," Napalingon ako sa sinabi niya. "So i think your silence is better than what i think. Don't worry Mary hindi ka nag-iisa.." Napailing ako sa tawa ni Russel. Sa pagkakataong ito ay hindi ko na sya kaylangang sagotin pa. "Ok we should back to your plan. Sigurado ka bang magpapatayo ka ng shop sa manila? Hanggang ngayon ay gumugulo parin sa isip ko kong bakit naisip mong magpatayo. You owe the most famous hotel here, you already have your own resto, Mary. Then, why you should have to used that for easier?" Hinayaan kong mag-salita si Russel. Bumalik ako sa swivel chair bago sya tinignan na may ngiti. "There'll usually be a period when you're investing lot's of time, effort and money before you start a making profit. Are you sure with this?" Pa-alala niya sakin ulit. Kahit gumastos pa ako ng malaking pera, it doesn't mean for me. When you have everthing you can do whatever you want. Now i know, why rich people manupolate poor.

"I am sure with this, Russel. Huwag kang mag-alala i can handle everything. Basta't ikaw muna ang bahala dito.." Pa-alala ko rin sa kanya na ikinatawa niya.

"Walang problema sakin yan. Im just worried about you, what if--"

"What if mahulog ako ulit kay Matteo?" Putol ko sa sinabi niya. Tumango sya bilang sagot. "Hindi yan mang-yayari Russel, dahil sa gagawin kong 'to ay sya ang mahuhulog sakin. Let just say, Sweet revenge. Hindi lahat ng pag-hihigante ay dinadaan sa galit." Literal na natahimik si Russel. Alam na alam niya ang plano ko at hinahayaan niya lang ako. If i hurt? will i make sure they hurt first.

"So, you will seduce him?" Si Russel sa na e'excite na tono. It's kinnda like that!

"Iba akong mag-higante, Russel. Idadaan ko sa tamis at lambing.." Ngisi ko.

"Bongga, aabangan ko yan huh? Sounds really exciting!" Palakpak niya sabay ng pag-tunog ng kanyang phone. Pinapanunuod m ko syang hinalungkat ang bag niya. "O-h it's my yummy boyfie.." Kaway niya sa kanyang phone at ipinakita ito sakin.

Natawa ako!

"Go on, answer him.." Booring kong sagot. Dali-dali syang lumbas ng office ko. Binalotan ako ng katahimikan! Bumagsak ang kamay ko na nakapatong sa desk. Naalala ko pa kong gano ako naghirap para maabot ang posesyon ko ngayon. Hinimas ko ang aking kamay. I spread my hands on the tabletop. My fingernails glistening with clear polish, my nails shape and delicate bones.

Napadpad ang mata ko saking loptop. Until now, Edelbario Company won't response about my reguest. I know they have lot's of client to entertain, but this time ay kaylangan kong mag-pakilala para masiguradong makukuha ko ang atenyon ng kompanya nila. I need their supplies to build my shop soonest, i need Edelbario company to work with me.

Gano kaya katigas ang simento nila? Katigasan ba ito katulad ng abs ni Matteo? Well, let me see how hard is it, and im so excited to work with them.

I open my email then message them again. Nag-simula na akong mag type.

Dear marketing manager,

Our company, (Plaza Montano Alemania), would like to request a meeting with you to discuss some issues about our company. I need to ask some cement supplies, and construction workers, and materials for my structures. I really love to work with your boss.

Please contact me with an opening in your schedule so that we can arrange meeting.

Sincerely:

Marylyn Alemania Montano.

Dahan-dahan akong sumandal sa swivel chair. See you soon Matteo, i wanted you to meet the new Mary. Hindi mo man napapansin ang request ko, i will assure you that i will be in your office if you refuse my proposal now.

Continue...