CHAPTER 8

YUL

"Here's your coffee sir."

Hindi nakaligtas sa aking mga mata ang pasimpleng paghawak ni Luigi sa kamay ni Jewel habang tinatanggap ang tasa ng kape. Sinamaan ko siya ng tingin but it was useless dahil nakapako ang mga mata niya sa bagong sekretarya. Jewel on the other hand remains courteous though I feel that she's aware too of the unnecessary touch.

"Thank you Lily," Luigi smiled with full of admiration in his eyes. I can't blame him. I was once a victim too of the beauty in front of him. Ang pagkakaiba lang namin ay halos dalawang taon ko munang kinimkim ang paghanga ko samantalang etong aking pinsan ay unang araw pa lang ay diretsahang inaanunsiyo na. Knowing both of their abilities to hurt people, hindi ko tuloy malaman kung sino ang dapat kung pag-ingatin sa kanilang dalawa.

"You're welcome sir. Pasensiya na po kung magsasalita ako pero gusto ko lang pong sabihin na kanina pa kay nagkakamali ng tawag sa akin. Jewel ang pangalan ko, hindi po Lily," she spoke softly and naturally. No sign that she's bothered by his gazes.

"It doesn't matter what your real name is. For me you're my very own Lily," he said with perverted smile while looking at her from head to toe.

Napatitig na rin ako kay Jewel. Hindi nakapagtataka na ma-attract sa kanya si Luigi. Despite of her age and the hardship she went through, hindi nabawasan ang kagandahan niya sa halip ay tila mas nagkaroon pa ng karakter ang ganda niya nang nagkaedad at nagmatured. She lacks glam unlike before but her simplicity now gives her different appeal. I just hope that the hidden cruelty behind her admirable face had gone too. Yes, I forgive her but I don't completely trust her yet. I'm still gambling right now over my decision to hire her.

I was in pain for a long time because of her. Di masukat ang kaligayahan ko nung araw na ikinasal kami. Wala akong kaalam-alam na magiging miserable na pala ang buhay ko kinabukasan din. I thought she's mine for the rest of our lives. Even though she didn't marry me for love I planned to do everything to make her love me. Hinintay ko siya nang matagal na muling magpakita pero napagod na rin akong umasa hanggang sa tuluyan nang naglaho ang natitira pang pagmamahal ko sa kanya. I used to hope that one day she'd find me because of the marriage contract yun pala ay wala siyang kaalam-alam na may papel ang kasal namin.

Ngayon ay hindi ko lubos maisip na pagtatawanan ko na lang ang karanasan kong yun. Na sa sunod pala naming pagkikita ay parang isang ordinaryong kakilala na lamang ang turing ko sa kanya. I thought I couldn't forgiver her but now a single sorry is enough to give closure to everything.

"I'll take a leave now. Sorry po sa istorbo Sir YUl," she uttered with apologetically.

Luigi grasped her wrist. "Pwedeng mamaya na pagkatapos kong inumin tong kape," he requested with flirty smile.

I become uneasy while staring at the hand that holds her. I don't really care kung gaano kahilig sa babae ni Luigi pero pagdating sa sarili kung opisina, I have limitation taking his flirtatious acts. Pagsasabihan ko na sana siya pero walang pag-aalinlangang tinanggal ni Jewel ang kamay na nakahawak sa kanya.

"Sir Luigi, hindi po komportable ang boss ko na nasa opisina niya ang isang bagong staff na gaya ko. And I care more about what he feels than what you feel. Pinagtimpla po kita ng kape hindi dahil sa gusto niyo kundi dahil inutos ni Sir Yul. Ngayong nagawa ko na ang utos niya, I have no reason to stay in his office," nakangiting paliwanag niya pero bakas sa mukha na medyo nagtitimpi siya.

Tumingin sa akin si Luigi. "Yul tell her to stay."

Jewel smiled at me. Waiting for another order but her eyes were telling me not agree with the nonsense request of my cousin. I cleared my throat and looked at the files on my table. "Go back to your table." I told her.

"Yes sir." She turned her back without removing the smile on her face. Tuwid na naglakad siya palabas ng pintuan.

"Ah Jewel tell Lorraine to bring me coffee," utos ko bago siya tuluyang makaalis.

"Yes Sir Yul. Hot or cold sir?"

"Cold."

"Okay sir."

"Grabe ka naman insan. How can you hurt my ego in front of your new staff?"sumbat agad sa akin ni Luigi.

Bumuntong hininga ako nang malalim at inumpisahan ang pagbabasa ng mga nakahilerang papeles sa mesa ko. "Go back to your office too. Wala akong panahong kunsintihin yang mga kalokohan mo dito sa opisina. Pati ba naman sarili kong tao ay bibiktimahin mo. Kabago- bago lang ay binibigyan mo na agad ng trauma."

"Sinong may sabing bibiktimahin ko yun? Yul unang kita ko pa lang sa kanya sa elevator ay tinamaan na ako."

Tinawanan ko nang nakakaloko ang sinabi niya. "Gaya nang kung paano ka tinamaan sa bawat magagandang empleyadang nakarelasyon mo dito? How long it will last? A week? Two weeks or a month? Luigi I maybe quiet about it for a long time pero kahit gaano ako kabusy ay nakakarating pa rin sa akin lahat ng di magagandang tsismis tungkol sayo. Stop dragging your image down at payo ko sayo kung ayaw mong makahanap ng katapat, lubayan mo yan si Jewel."

"Paano mo naman nasabing si Lily ang magiging katapat ko? I assure you magiging girlfriend at mapapaibig ko yang bagong secretary mo," mayabang na sagot nya.

Ngumisi ako. "Huwag kang pakakasiguro. Baka sa bandang huli, ikaw lang din ang mapaglaruan."

"At paano ka rin nakakasigurado? Kilala mo ba ang pagkatao ni Lily?"

"Luigi andirito ako ngayon sa posisyon kong ito dahil magaling ako magbasa ng tao."

"Eh di ikaw na ulit ang magaling. Kung makapagmalaki ka parang katas lahat ng pagod at galing mo ang tagumpay ng CGC. Kaya ka nasa posisyon mo ngayon dahil napapaikot mo lang si Lolo," napipikon nang wika niya.

"Kung gusto mong pagkatiwalaan ka rin ni Lolo ayusin mo ang trabaho mo. Hindi yung pag-apak mo pa lang sa opisina ay babae na agad ang laman ng utak mo," pikon na ring sagot ko.

"Ikaw din naman ah. Basta pagdating kay Stella binibitawan mo lahat ng trabaho mo. Marami lang ang mga babae ko pero ang suma total pareho lang tayong priority ang babae kesa sa mga trabaho natin."

Nagpanting ang tenga ko sa sinabi niya. "Don't you dare compare her with your cheap women!"

Nora entered my office holding a glass of coffee. Parehas kaming biglang nanahimik ni Luigi. Pinakiramdaman niya ang kakaibang katahimikan. Although my cousin and I fight most of the time, we don't show the worse part in front of outsiders. Yun ang kabilin-bilinan sa amin ng lolo. Ang away sa pamilya ay mananatiling sa loob lamang ng pamilya.

"Sir may problema ka po ba?" she asked.

"Wala," maiksing sagot ko sabay inom sa kape.

"Eh kasi nanghingi kayo ng kape kaya nag-aalala ako."

"He's anxious protecting your new secretary," Luigi said. Tumayo siya at gigil na lumabas nang pintuan. Kung kahoy lang yun tiyak na bumulagsak na.

"Nagtalo na naman ho ba kayo ni Sir Luigi?" Nora asked.

"What do you expect? Alam mo namang hindi ko kayang makipag-usap sa kanya nang higit pa sa limang minuto."

"Ano po ba ang ginawa niya kay Jewel?"

"He harassed her. How is Jewel? Is she okay?"

"Wala naman hong kakaiba sa kanya. Masigla pa ring pinag-aaralang mabuti ang trabaho niya."

Nakahinga ako nang maluwag. Akala ko ay may bago na naman akong isesettle na harrassment case ng napakatino kong pinsan.

JEWEL

It's 6:15pm already. Wala na ang mga kasama ko at ako na lang ang naiiwang naglilinis. I volunteered to do it since maghapon na silang busy habang ako ay naghihintay lang ng iuutos nila sa akin. Masyado silang abala na halos wala rin naman silang oras para utusan ako. Cleaning is the only big contribution I can give now. Maybe in thirty minutes ay matatapos na rin ako. I'm done wiping all the tables. Nahugasan ko na rin ang mga pinagkapehan at ang tinatapos ko na lang ay ang pagma-mop ng sahig.

Hindi naman ako natatakot dahil marami pa naman akong natatanaw na mga bukas na opisina. Ang pinangangambahan ko lang ay baka biglang sumulpot na naman ang abnormal na pinsan ni Sir Yul. Naku pag tsinansingan pa talaga ako ay mapapalo ko na siya nitong mop. Nagpipigil lang talaga ako alang-alang sa trabaho ko pero kung hindi malamang napilayan ko na siya. Napakapresko! Akala naman lahat ng babae ay masisilaw sa kagwapuhan at yaman niya! Lily ng Lily. Sino ba kasi ang lintik na Lily na yan. Baka first love niya o baka naman ang babaeng hindi niya makuha-kuha kaya ako ang napagbubuntunan.

Napahinto ako sa pagma-mop when I realized something.

Is it because of Lily Collins? When I was in America there were few incidents that people asked me for pictures thinking I was the actress. Don't tell me he's a fan too. Hmp! May kamalasan din palang hatid ang pagiging kamukha ko ng artistang yun.

Nag-ring ang landline. Tumigil ako sa aking ginagawa at mabilis na sinagot ang telepono. "CGC CEO office how may I help you?"

"Who's this? Jewel ikaw ba yan?"

"Yes ma'am."

"Si Ma'am Nora mo to. Where's Joanna or Lorraine?"

"Nakauwi na po sila ma'am. Ako rin ho pauwi na rin tinatapos ko na lang ho ang pagkuskos ng sahig."

"Teka muna. Don't go home yet."

"Bakit po ma'am may iuutos pa ba kayo?"

"Meron at pasensiya ka na kung kauumpisa mo pa lang ay mag-oovertime ka na."

"Okay lang po yun ma'am." I don't mind it at all. Mas natutuwa pa nga ako dahil ibig nitong sabihin ay pinagkakatiwalaan na ako ng trabaho.

"Please check the left top drawer of my table. May nakalagay dun na black folder."

"Teka po ma'am titingnan ko." Lumapit ako sa kanyang mesa at binuksan ang tinutukoy na drawer. Nakita ko agad ang folder. "Nakita ko na po Ma'am."

"Okay. The documents inside need the signature of Sir Yul. Kailangan yan bukas bago mag 9am nang marketing. It's an endorsement contract of a famous celebrity. Biglang nagbago ang oras ng meeting kasi nag-adjust sa schedule ng endorser kaya kailangang makuha mo ang pirma ni Sir Yul ngayong gabi."

"Nasaan po ba Ma'am si Sir?"

"Nasa Lux Club Sports Complex. Mag-grab ka na lang papunta dun para di ka maligaw. I'll refund to you the fares tomorrow. Alam na ni sir na may pupunta. He's playing basketball. Huwag mo siyang iistorbohin. Hintayin mong matapos bago kunin ang pirma."

"Okay ma'am. Pagkatapos po niyang pirmahan, ibabalik ko ba agad dito sa office yung documents?"

"No need. Pwede mong iuwi basta ingatan mo lang. Pumasok ka na lang bukas nang maaga."

"Okay mam. I clearly understand your instructions."

Bago umalis, tinapos ko muna nang mabilisan ang paglilinis. Binalik ko sa tamang lalagyan ang mop. Nag-retouch ako nang kaunti ng makeup saka siniguradong safe ang folder sa loob ng aking tote bag.

Sinunod ko ang payo ni Ma'am Nora na mag-grab dahil wala rin akong ideya kung paano puntahan yung sports complex.

The place is located inside a gulf course. Muntik na ngang hindi papasukin ang sinasakyan ko sa loob not until I mentioned the name of Sir Yul and showed my CGC ID. Pati sa mismong sport complex ay hirap pa rin akong papasukin. Kinapkapan akong mabuti at halos isa-isahin na ng guwardiya ang laman ng bag ko bago ako payagang makapasok.

Lounge pa lang ay masyadong intimidating na. Nakakatakot madumihan ng mumurahin kong sapatos ang makintab at marmol na sahig. Mukhang ang mga pumupunta lang dito ay ang mga may minimum 8 digits sa kanilang bank account.

"Miss nasaan ang basketball court? I'm the secretary of Mr. Yul Dela Vega." I asked the woman in the reception area.

After mentioning my boss name, she instantly becomes hospitable. Malugod na sinamahan pa ako patungo sa court na nasa bandang dulo nang first floor. Inalalayan niya ako hanggang makaupo ako sa bleacher.

Sir Yul is still playing. Tahimik akong nanood. Meron siyang lima pang kalaro. All of them are so engrossed in the game. Napapangiti ako kapag nakaka-score ang aking amo. The sight is quite nostalgic. Naalala ko bigla ang college days ko sa Hillcrest University. Yung mga panahong isinasama ako sa panonood ng mga kaibigan kong baliw na baliw kay Sir Yul. I wasn't his fan pero nakikitili rin ako kapag nakaka-score siya. Everytime he was on court, the energy of the whole gymnasium went crazy.

Magaling at maliksi pa rin siya gaya nang dati. Mas gwapo pa ring tingnan kapag nasa court. I'm glad to know that despite of his career now he hasn't forgotten his passion in basketball.