UNANG KABANATA:

"Mrs. Romero this is the last warning for your children!" paalala ng principal. "It's possible for your children to be kick out in this school, kaya pagsabihan mo sila."

"Yes ma'am," nahihiyang sagot ni Dina at nangako sa principal."I will make sure na hindi na nila uulit 'to."

Pagkatapos ng pag-uusap nila ay lumabas ito sa principal's office na galit na galit. Dahil sa pangalawang beses ay ipinatawag ulit siya sa school.

"Ano nanaman 'to?" tanong niya sa dalawang anak. "Bakit ba lagi na lang kayong nasasangkot sa mga gulo!?

"But ma!," this time wala kaming kinalaman dito!" Raphael explained, pagtatanggol niya ang kaniyang ate.

"Raphael!, don't lie to me!" sigaw ng mommy niya na sa mga oras na 'yon ay tumataas na ang tono ng boses. "I know what heared mahiya naman kayo, ano pati principal gagawin niyong sinungaling."

"Raphael stop explaining," pagbawal ni Zyra. "She will never listen naman to us, oo nga naman ano nga ba tayo sa kaniya."

Nang marinig iyon ng mommy nila ay mas lalo pang nag-init ang ulo nito kaya hindi na napigilang magsumbat sa kanila.

"Yes I admit, I don't have a lot of time for you,"pag-amin ng kanilang mommy. "But because it's for you good future, kaya 'wag mo kong pagsabihan ng ganiyan.I sacrifice a lot just for you!"

Zyra didn't listen to her mom, kung hindi nagwalk-out ito papunta sa kanilang kotse at pabagsak nitong sinira ang pintuan.

Mabilis namang sumunod ang mommy niya sa kaniya kasama ang kapatid.Pagsaka nito ay tuloy pa din ito sa pagsesermon sa kanila.Sinabi nito sa kanila na kung hindi nila kayang magbago puwes hindi niya din kayang bigyan sila ng another chance.

"You don't have a choice, you will spend your vacation in Pampanga whether you like it or not,"sabi ng mommy nila, nagdesisyon ito para sa kapakanan nila.

"What!?"nagulat na tanong ni Zyra."You can't do that, hindi ako pupunta doon!"

Dahil doon ay binigyan niya sila ng option na pupunta sa Pampanga o mawawalan sila ng allowance,mga gadget kasama ang internet at siyempre grounded sila ng isang buwan.

"But...,"naputol na sabi ni Zyra, wala ng pero-pero isang sagot lang ang hihintay ng kanilang mommy at nasa kanila lang din ang kung anong pipiliin nilang dalawa.

Naki-usap naman si Raphael na piliin na lang nito na magbakasyon sa probinsya dahil hindi naman ito kasali sa ginawa ng ate niya.At sa tingin din niya ay mas maganda na sa province na lang kaysa sa walang allowance at gadgets.

"No! I will never go there,"pagmamatigas pa din ni Zyra.

"What's is your decision?"tanong ng mom nila, kung wala pa ding sumagot sa kanila ay ang desiyon na nito ang masusunod.

Sumuko na lang din si Zyra at pumayag na sa probinsya sila magbabakasyon hindi din naman kasi nito kakayanin mawalan ng mga 'yon.Natuwa ang kapatid niya na pumayag ang ate niya.

"That's right ate,"bulaslas ni Raphael.

"No it's not, I just don't have a choice,"inis na sagot nito."This the most dumb decision I ever done,"she exclaimed, at kinuha ang headset sa bulsa ng bag to listen her favorite song.

Nanataling tahimik sa loob ng kotse,ni isa sa kanila ay talagang walang kibo.Maririnig mo na nga ang tunog ng makina ng sasakyan sa sobrang tahimik hanggang sa makarating na sila sa mansion ay ganoon na sila.

Pagtigil ng kotse ay unang bumababa si Zyra habang nagdadabog ito.Agad binuksan ng mga yaya ang pintuan at dire-diretso lang sa pagpasok paakyat sa kaniyang kwarto sa second floor.

"Arghh..."nagdadabog na sabi niya."This can't be happen,"galit na sigaw niya kasabay ng paghagis niya sa kaniyang bag.

Hindi siya lumabas ng kwarto simula ng dumating sila.Nang sinabi lang na dinner na saka lang siya bumababa.

Pagdating niya sa kanilang dinner table ay pabagsak itong umupo.Naging napaka-tahimik nila na kutsara at tinidor lang ang maririnig sa kanilang pagkain.

Parehong tinignan ni Raphael ang mommy at ate niya.Hindi talaga sila nag-uusap dahil pa siyempre sa nangyari kanina.Hinayaan lang niya ang dalawa at kumuha lang siya ng kumuha ng mga gusto niya.

Naunang natapos si Zyra, at pagkatapos na pagkatapos niya ay tumayo agad siya para bumalik na sa kaniyang kwarto.Hindi pa man siya nakakalayo ay tinawag naman siya ni Raphael dahil sa inaasal nito na hindi man lang nagpapaalam na aalis na siya, kawalan na kasi 'yon ng respeto.

"Why should I respect her?"mataras na sabi niya at saka tinignan ang mommy niya na noon at patayo na din paalis sa lamesa.

"Ate, that's enough,"pagbawal ni Raphael sa ginagawa ng kapatid, alam nitong masama ang loob niya pero hindi naman dapat ganoon.

Pareho na itong umalis at naiwan siyang mag-isa sa lamesa.Kumain pa din siya dahil sayang naman ang pagkain, bahala na sila basta siya ay mabubusog siya.

"Edi sa akin na lahat 'to,"sabi niya sa sarili.

Pagkatapos niyang kumain ay hindi naatim na puntahan ang kaniya ate kaya umakyat ito sa kaniyang kwarto.Nadatnan niya ito na naglalaro ng computer.

"Oh ginagawa mo dito?"matamlay na tanong ng ate na alam ni Raphael kung bakit ganoon siya ngayon.

"Wala lang bakit bawal ba?"sabi naman ni Raphael at saka ito nilapitan.

Paglapit nito ay pinaki-usapan siya ni Zyra na kung pwede ay huwag na silang ipadala sa province.Nagulat naman si Raphael sa sinabi ng ate dahil hindi naman ito ganoon dahil sa totoo lang ay lagi itong masungit.

"If only I can ate, why not,"sagot ng kapatid, pare-pareho naman nilang alam na kapag nagdesisyon ang mommy nila ay wala ng atrasan at paninindigan niya 'yon.

"Sabihin mo na lang kasi na ayaw mo!"sigaw niya sa kapatid.

Ayun na nga bumalik na ulit siya sa pagiging beast mode.Para siyang robot na kayang magpalit-palit ng mood sa isang iglap. Kanina mabait tapos biglang galit nanaman.

Lumabas na lang si Raphael, alam niyang masama lang ang loob ng ate kaya hahayaan muna niya itong magpalamig. Naisip din niya na kung kakausapin niya ang mommy nila ay baka mas lalo pa itong magalit dahil hindi magbabago pa ang desisyon nito.

"Why!?"tanong ni Zyra sa sarili niya."Ang daming lugar dito bakit sa province pa!"

Kinabukasan, pagkatapos ng klase nila ay sinabi ni Zyra na aalis sila ng mga kaibigan niya.Tumango na lang si Raphael dahil siguradong hindi niya ito mapipigilan.

"Enjoy muna ang city life,"biro nito sa ate bago sumakay sa kotse, at nauna na siyang umuwi sa mansion.

Zyra just snob her.

"Why he said that?"nagtakang tanong ng kaibigan ni Zyra na marinig ang sinabi ng kapatid.

"It's nothing, tara na nga,"sagot naman ni Zyra sa kanila.

Nagpunta sila sa isang coffee shop para kunwari magreview pero ang totoo gusto lang nilang gumala.Agad silang umorder para makakuha sila ng upuan malapit sa may aircon.

Habang naghihintay sila ay nagkwentuhan muna sila kung anong gagawin nila sa bakasyon.Si Sarah (kaibigan ni Zyra) ay pupunta daw ng America.Samantalang si Francine (isa pa niyang kaibigan) naman ay sa Japan sila.

"How about you Zyra?" magkasabay na tanong ng kaibigan niya.

"We don't know pa ehh,"kinabahan na sabi nito, nang marinig niya ang mga lugar na pupuntahan ng mga kaibigan ay nahiya itong sabihin na sa Pampanga lang sila.

Tumango ang mga kaibigan niya na naniwala naman sa sinabi niya.Bigla naalala ng ni Sarah na nakita niya ang mommy nito na galing sa school kaya naitang na din nito kung bakit ito pumunta, hindi naman kasi pumupunta ang mommy nito sa school.

"Of course, susundin kami,"sagot nito, pilit na nililigaw ang usapan para hindi malaman ng mga ito.

"How about the vacation? Is it true na sa province lang kayo,"intriga ni Francine, isa pa niyang kaibigan.

"Mga chismosa talaga kayo ehh no,"sabi niya sa mga ito."Where did you hear ba yang mga 'yan?"

"On your post,"sagot naman ng kaibigan.

Wala na ding nagawa pa si Zyra para itago sa kanila kaya inamin na lang nito ang totoo at kinuwento sa kanila ang nangyari at kaya sila magbakasyon sa province.

Nasabi naman ng kaibigan niya na masaya sa province dahil na-experience na niya ang ganoon noong nagbakasyon siya sa province last christmas.

Tumutol naman agad si Zyra.

"Hindi kaya, for me it is the worst vacation ever,"sabi ni Zyra sa kanila.

Nagsuggest na lang ang isa niya pang kaibigan na punta na lang sila ng mall para kahit papaano ay mawala ang stress niya. Pumayag naman si Zyra dahil sakto ay naubos na ang kaniyang mga skincare kaya kailangan na nitong bumili ng bago.