LESSON #4

Arevalo Series #1

"Hindi ko Alam kung hanggang kailan ako dito. Actually pinag-iisipan ko na nga kung mag-istay na ba ko dito for good"

Pinilit kong wag siyang Lingunin, kahit nabother ako sa sinabi niyang iyon. Nakaupo ako ngayon sa passenger seat samantalang nasa likod naman yung magkapatid.

Hindi ko sila nililingon at hindi rin ako kumukibo hanggat hindi nila ako kinakausap.

Ang Rinig ko ay mga ilang araw lang siya sa condo ni Althea dahil baka mahanap siya ng sariling condo.

"Pagkahatid mo samin manong, pwede ka ng umuwi" Bilin ko sa driver namin.

Gusto ko na sanang umuwi kaso baka magmukha akong bitter na hindi pa nakakamove on kapag ginawa ko yun.

Binaling ko nalang ang atensyon ko sa labas ng sasakyan. Bakit biglang tumagal yung byahe?

"Nakakahiya naman kay Caina, baka marami siyang ginagawa sinama mo pa"

Wow! Ngayon ka pa nahiya? Bakit nung niloko mo ako hindi ka nahiya?

"Ok lang, wala akong pasok ngayon kaya wala din akong ginagawa" Sabi ko ng hindi siya binabalingan ng tingin.

Hindi na nagsalita si Althea. Alam kong pinakikiramdaman niya ako.

Buong byahe wala na ulit nagsalita.

Tumingin ako sa Rear Mirror nakita ko si Anton na nakahilig sa upuan at nakapikit. Hawak niya ang isang sentido niya. Natingin naman ako sa reflection ni Althea nakatingin din siya sakin at mapait na ngumiti.

Agad akong nag-iwas ng tingin. Sumandal ako sa kinauupuan ko.

Hindi ko siya kayang titigan ng matagal.

Nang makapasok kami sa parking lot ng building may nahagip ang mata ko na pamilyar na mga tao.

Nung dumaan kami sa gawi nila, nakumpirma Kong kilala ko yung isa. Si Ate Joyce. Ate ni Joshua. Siya yung dating nakatira sa unit ni Joshua ngayon.

Yung isa naman ay hindi ko nakita dahil nakatalikod siya sa gawi ko nakaharap Kay Ate Joyce. Pero kahit di ko makita Alam kong si Sir Franco iyon. Natayo sila sa labas ng Pulang Terra mukhang kararating lang din nila.

Agad akong bumaba ng makapag park kami. Sinulyapan ko sila Ate Joyce na nag-uusap pa din.

Hindi ko alam kung saan ako pupunta. Ayokong lumapit kay Ate Joyce dahil kasama niya si Sir Franco. Ayoko din naman mag-stay na lang dito at magkunwaring hindi apektado.

Hindi naman ako pwedeng umakyat agad dahil hindi pa nga naibababa lahat ng gamit ni Anton. Tulong silang dalawa ng driver ko sa pagbaba ng mga maleta niya. Samantalang si Althea naman ay busy sa katext.

Nilingon ko si Anton na busy sa pag-ayos ng mga gamit niya. Should I help him? No, he can handle that.

I stare at him. Honestly, I'm not sure if the man in front of me now is the same man I use to know before. Mas pumuti siya ngayon, mas na defined din ang katawan niya mukhang hiyang sa Canada. Looking rich at 25 ah.

His an architect so I wouldn't surprise if his rich now.

I watch him talking to my driver with all smile. He look so peaceful now. And here I am. Nothing change. I guess.

If that shit doesn't happened years ago, may be I'm feeling the opposite feels I'm feeling right now.

Imagine, the image of a happy girlfriend dahil finally after a years umuwi na ang boyfriend niya. Pero hindi. Hindi ganun yun.

Paano niya nagagawa yun? Yung Parang wala nalang sakanya yung lahat. Paano niya nagagawa yung ngumiti ngayon samantalang ako heto hindi manlang siya matignan ng diretso. Hindi dapat ako yung nakakaramdam nito. Hindi ko alam kung paano ko siya nahaharap ngayon.

Malinaw pa din, tandang tanda ko pa din kung paano siya umiyak at lumuhod sa harapan ko para humingi ng tawad.

Dyan naman magaling ang mga lalaki, mga hindi marunong makuntento. Laging may reserb, Kapag wala yung isa pupunta sa pangalawa. Mga walang hiya.

Gago sila kapag nagloloko, Santo sila kapag nagsisisi at humihingi nang tawad.

Ang akala ba nila nakakadagdag sa gandang lalaki ang madaming babae? Hindi ba nila naisip na masakit iyon sa parte ng mga babae. Sana hindi nalang nanligaw kung lolokohin lang din pala sa huli.

Cheating?

Hindi katanggap tanggap yung bagay na yun. Hindi ko yun matanggap kaya siguro hanggang ngayon eto pa din ako.

I know that things happened years ago and I should be moved on now but! The hell! I'm so frustrated!

Nag-iwas na ako ng tingin dahil feeling ko anytime sasabog na ako.

Nagpalinga-linga na lang ako at nagkunwaring may hinahanap pero agad din akong napayuko ng napansin kong nakatingin sa side ko si Sir Franco.

Napahawak ako sa tyan ko, parang bigla atang sumama ang pakiramdam ko.

Oh God why are you putting me in this kind of situation. Double kill.

Binalik ko ang tingin kay Sir Franco na nakatingin pa din sakin. Nagdadalawang isip ako kung kakaway ba ako o hindi... Ngumiti na lang ako. Ngumiti din siya pero halatang pilit.

I looked away.

I can sense that they're walking toward us, so I move a bit closer to Althea. Kanina pa ako hindi kumportable and I just want to go home!

I heard Ate Joyce call us. "Althea" "Caina"

Nilingon ko si Ate Joyce na papunta nga samin behind her is Sir Franco and I don't know if it's just me but he look so serious and tired.

His wearing a Red button down polo shirt and a black pants with his white sneakers, kumikinang din ang silver watch niya. Mukhang kagagaling niya lang sa school. I don't know if it's me again he really looks so good. hindi talaga halatang nasa mid twenties na siya.

"Ate Joyce Kailan ka pa nakauwi?" Nangingiting tanong ni Jane.

"Last Wednesday lang, saan kayo galing? "

I remind silent. I don't know why but I felt nervous lalo na ngayong nararamdaman ko ang tingin ni Sir Franco.

"This is Franco my cousin, bihira lang 'to sumana sa amin ngayon lang namin napilit, Franco this is Althea and Ciana, and over there is Althea's brother. Sa tapat na unit sila ni Joshua" Pakilala sa amin ni Ate Joyce, Sir Franco held out his hand to Althea while he nodded to Anton. He didnt gave any reaction to me, I did the same.

Bumalik ang atensyon ko kay Anthony na ngayon ay nasa gawi na din namin ang tingin. Nagtama ang tingin namin. He smile weakly to me, I didn't smile back.

I heard them talking about Anton kaya pumunta sila sa bandang likod kung nasaan siya.

I left here alone.

"What's wrong?"

Nagulat ako at napatingin sa side ko.

"Sir, wala po" umiling pa ako para maconvince siya lalo, ngumiti din ako pero di ko sure kung kapani-paniwala ba yung ngiting iyon.

"Sure? You look bothered"

Hindi agad ako nakapagsalita, nag-iisip ng idadahilan sa kanya.

"Inaantok lang ako sir, nagmovie Marathon kasi kami kagabi"

May sinabi siya pero hindi ko nadinig dahil pabulong niya lang iyong sinabi.

"Po?" I ask because I didn't heard what he said.

Umiling lang siya at tumingin sa mga taong kalalabas lang ng Elevator.

"You live here?"

"No sir, bestfriend ko po nakatira dito. I just came here to visit her"

Tumango lang siya at hindi inalis ang tingin sa elevator kahit wala naman nang Tao doon at nakasara nalang iyon.

"You don't have class today?" He asked

Tumango lang ako. Wala na ulit nagsalita.

"Magkakilala kayo ni Joshua" Hindi ako sigurado kung nagtatanong ba siya dahil parang statement ang sinabi niya.

I nodded in response.

"Is he your boyfriend?" Gulat akong napalingon kay Sir. What? Did I heard it wrong?

"No" I deny.

"Parang nadidinig ko sa school,So I thought it was true because you were here"

Hindi ako makapaniwala. Nakita lang kaming mag-kasama kahapon boyfriend na agad?

"They conclude that you two are dating. You were together yesterday, other students saw you holding hands. That's what I heard"

Hindi ako makapagsalita. Nilingon ko si Althea nakausap pa din sila Ate Joyce. Patay ako kapag nakarating 'to sa kanya.

Binalik ko ang tingin kay Sir. His looking at me too. I cannot read his expression.

"That's not true. He is my friend. Namisunderstand lang nila yung nakita nila. Sinamahan ko lang siya kasi hinahanap ka niya." Depensa ko. Nagsasalubong ang makapal niyang kilay. Para siyang iritado.

Tumango siya at nag-iwas ng tingin. Gusto kong magsalita. Hindi ko alam kung bakit feeling ko kailangan kong magpaliwang sa kanya.

I glaced at him. Malayo ang tingin niya at mukhang malalim ang iniisip.

Hindi talaga ako mapakali.

Nakahinga ako ng maluwag nang magpaalam si Sir para pumunta sa kotse niya na nakaparada lang di kalayuan samin.

"We need to go, may pupuntahan pa kami ni Franco" paalam ni Ate Joyce

Napagdesisyonan ko na umuwi rin agad kaya hindi rin ako nagtagal kila Althea nagstay lang ako sandali at nagpaalam na din.

Gusto ko sanang kausapin si Althea kaso busy pa siya sa Kuya niya. Hindi ako makasingit sa kanilang dalawa. Isa pa nandyan si Anthony.

Kinakabahan ako. Once na makarating iyon kay Althea baka kung anong isipin niya.

Pagkauwi ko hindi ko alam kung ilang oras akong natulala sa ceiling ng kwarto ko.

Ang dami kong iniisip ngayon.

Kinuha ko ang phone ko at binasa ulit ang laman ng text na nareceive ko kanina.

-

Thanks for the ride :)

This is Anthony, save my number.

-

Di na yun nasundan dahil di rin naman ako nagreply, why would I? And for the record, I'm not apektado, I don't need to reply. Required ba na mag you're welcome? Hindi naman di ba.

Pumikit ako napapailing nalang ako sa mga pumapasok sa isip ko.

I should stop thinking too much, I'm done with those sleepless night, I broke myself and fix it alone, yes i am not completely healed, but i know i will slowly. At hindi ang taong nagdulot ng sakit ang gagamot nito.

Kung iniisip mo na ikaw ang binalikan niya, nagkakamali ka.

Hindi ikaw ang binalikan niya.

Hindi ikaw Caina.

So stop thinking! It's already done.

Dumagdag pa sa iniisip ko si Althea. Napakadami naman kasing chismosa sa mundo. Ang swerte ko pa at ako ang nagawan ng kwentong barbero!

I need to talk to Althea or even Joshua.

Pilit kong inalis sa utak ko ang mga nangyari ngayon araw. Niyakap ko ang unan sa aking tabi.

Buong gabi ako binagabag ng mga iniisip ko, hindi ko na alam kung anong oras na ako dinalaw ng antok.

The next morning maaga ako pumasok sa school.

Nakaupo ako ngayon dito sa isa sa mga bench sa quadrangle maya maya pa ang klase ko kaya nagpapalipas muna ako ng oras.

Later I'll talk to Althea. I texted her and she agreed to go to her place.

Pinaglaruan ko ang ballpen na hawak ko. Gusto ko sana mag-advance study kaso walang pumapasok sa utak ko.

Natutulala lang ako sa libro na nasa harap ko.

Binaba ko ang Libro at umayos ng pagkaka-upo.

Pinanood ko ang mga estudyanteng naglalakad sa gitna ng quadrangle ang iba ay nakapayong dahil mainit ang panahon ngayon, ang iba naman ay walang pakialam sa init ng araw.

Mabuti nalang at nakasilong ako sa ilalim ng puno kaya hindi ako naiinitan.

Malamang isa sa mga estudyanteng ito ang nagkalat sa issue na yun. Masyado silang naniniwala sa mga naririnig nila.

Nahinto ang tingin ko sa isang taong naglalakad sa corridor. Agaw pansin siya kahit na naglalakad lang naman siya ng seryoso. May dala siyang libro. Nakakasilaw sa puti ang suot niyang long sleeve na nakatupi hanggang siko. Katulad nga nang sabi ko noon kung hindi ka pamilyar sa eskwelahan na ito mapagkakamalan mo siyang estudyante.

Sumulyap siya sa gawi ko at nagtagal pa ang tingin. Madaming estudyante naglalakad at nakaupo sa bandang likod ko kaya ayokong mag-isip na sakin siya nakatingin. Isa pa seryoso lang siyang nakatingin at hindi manlang ngumiti.

Nabawi lang ang atensyon niya nang may estudyangteng bumati sa kanya. Dirediretso na siyang naglakad at umakyat sa second floor ng building.

I hold my breath for a second. Napahawak ako sa dibdib ko dahil sa nararamdaman na kaba.

What's wrong with me?

My whole day is a mess.

True, there are rumors about me. Rumors said I already have a boyfriend and I brought him here in school!

Sa kwento ng iba may boyfriend daw ako. Hindi naman ako na-inform. Sa dinami daming pwedeng iboyfriend sa akin si Joshua pa talaga ang nakita nila.

Pwede namang si...Wala, Wala pa!

Kanina habang nasa gitna ng klase nakareceived ako ng text mula kay Althea. Hindi na siya pwede mamaya dahil may lakad sila ng Kuya niya.

I feel so guilty.

Si Joshua naman ay walang kaalam-alam. Nag chat ako sa kanya sa Facebook kanina nung nakita ko siyang Online. Kinuwento ko sa kanya sa kung paano siya nagkaroon ng instant girlfriend nung nagpunta siya dito sa school. Wala nga talaga siyang alam dahil nagulat siya sa nalaman.

Sabi ko ay mag-usap kami dahil once na makarating ang maling balita sa bestfriend ko. Ayoko lang mag overthink si Althea.

Nagkasundo Kami na ako na ang pupunta sa kanya. After that, I'll just wait for Althea. I can't afford to miss this day without telling her everything. Feeling ko talaha need ko sabihin sa kanya. Masyado ako preoccupied kahapon at hindi ko na nabanggit kay Althea. Though I told her na nagkita kami ni Joshua.

"Hayaan mo na Caina, Lilipas din ang issue na yan" Irene said.

I wish it were just that easy.

Hindi ko naman masisi si Joshua dahil ang totoong pinunta niya lang naman dito ay si Sir Franco. Wala naman ng iba.

Nagpaalam na ako kay Irene.

"I need to go Irene"

6:30 na malamang makakarating ako sa building nila ng 7. Siguro naman ay by 8 ay naroon na si Althea.

Di na ako nag-effort pang magcommute. Nagpasundo ako sa driver namin at nagpaghatid sa condominium nila Joshua.

When I arrived, I immediately saw Joshua waiting in his parked Ford Ranger outside the building.

"Hi my girlfriend... How's your day?" Bati niya ng makalapit ako sa kanya. Umakto pa siyang yayakap at kukunin ang mga gamit kong dala. I glared at him.

"Are you going somewhere?" I pointed his orange car

"Dyan lang sa tabi-tabi" He chuckled.

Nilingon ko ang entrance ng building dahil parang nakakita ako ng pamilyar na tao.

I was stunned to see who was coming out of the building. He was still wearing the familiar white long sleeve he had worn earlier when I saw him this morning.

He looked so good as he walked out of the building that even the staff inside couldn't help but stare at him.

His eyes immediately turned in my direction. Then he turned his attention to Joshua.

Hindi naalis ang tingin niya kay Joshua nang makalapit siya samin.

Hindi ko alam kung bakit ako kinabahan. It was like I just wanted to leave and never come back.

I heard Joshua say thank you to Sir Franch. Sir just nodded and pointed his car. He looked at me first before walking to his car.

It wasn't too far so I could still see him from here. I turned to Joshua, he was talking to me but I didn't understand what he was saying. It was as if my mind had been swept away. It went to the handsome man still standing in the parked car just near us.

I forced my attention back to Joshua. Ang naintindihan ko lang sa mga sinabi niya ay siya na daw ang bahala kay Althea.

I just nodded at everything he said.I cannot concentrate on him because I could still see Sir Franco outside his car.

He was fixing his hair on the side mirror of the car. Is he real?

"Caina?" Singhal ni Joshua. Nakita ko ang pagkunot ng noo niyang nang sundan niya ng tingin ang tinititigan ko.

"You don't have to worry" Joshua said.

Nagpaalam si Joshua sakin. He even offered to take me to my condo but I refused. I said I'll wait for Althea here.

I saw Sir walking in my direction when Joshua's left. I could see his jaw moving because of annoyance for some reason that i cannot name.

Sir Franco Arevalo standing in front of me with full of authority and annoyance on his face. Nanlalamig ang kamay ko dahil sa kaba. Wala naman akong ginagawa masama. Sa pagkakatanda ko ay nakasabay naman ako sa klase niya kanina kaya hindi ko alam kung bakit parang naiinis siya. And why is he still here? Kanina pa dapat siya nakaalis. And why the hell is he here.

He looked at his watch before looking back at me.

"Why are you here? Seeing your boyfriend?"

I was surprised at his question, was he mad because he thought I just met my boyfriend here? What?

Umiling ako. Sinabi ko na sa kanya na hindi ko boyfriend si Joshua!

"I was here because I talked to, Joshua.And I also plan to meet..my friend"

He was not convinced. He looked at me with the same expression.