Apple or Finger

"Here" he gave me the apple. I looked at the guy with charming face. Who is he? Aabutin ko na sana ang prutas na hawak niya ngunit biglaan niyang binawi ito kaya nagtaka ako.

"It's rude kung ipapakain ko sa'yo 'to nang hindi pa nahiwa. Wait a second, kukuha muna ako ng knife sa kitchen." he said while giving me his comforting smile. Ang cute niya mag-smile kaya napa-smile din ako. Nakakahawa!

Hindi nagtagal ay bumalik na siya at malinis nang nakahiwa ang mga mansanas.

I looked at him from head to toe. Why his gesture looks so amazing? The way he walks was just like a hunk model. Ang cool ng get-up niya. He's wearing white sando with black leather jacket and loose black pants. His outfit is just simple pero ang manly ng dating! Model ba siya?

"Sorry kung natagalan, ito na oh. Kain ka." he said while smiling. I felt my face blushing. Why a good looking guy nursing me? Is heaven given me a reward for being a bad girl lately?

I looked outside the window. I assumed that I am still inside the Academy for gangsters.

"Salamat. Nga pala nasaan na 'yong ibang naka-survive?"

Saan na kaya sina Junho at Maze? Sana nasa mabuti silang kalagayan ngayon.

"Ayos lang sila. Nagpapagaling tulad mo. By the way, I'm Chase Clifford Wadsworth, one of the students of Pandemonium Roial Academy. Just call me Chase for short." He smiled.

He's a student here!

Baka kilala niya si Brown Eyes? Di parin naka-register sa utak ko na nakita kong muli si Brown Eyes. Di naman siguro ako nag-i-illusion di 'ba? Mapaglaro talaga ang tadhana, kahit si Junho ay di nakaligtas.

"I'm Chloe Rosencrantz." pagpapakilala ko kay Chase saka ngumiti sa kanya.

"Nice to meet you Chloe. Nga pala, sabi no'ng kasama mong lalaki kanina na maraming pasa ay kukunin ka niya. Haha! Akalain mo 'yon. May tapang pala siya na pandilatan si Zen? How amazing! Even me can't glare at Zen! He's damn scary!" malakas naman siyang tumawa.

"Swerte mo daming nag-aalala sayo." He added.

Napayuko ako at pinagmamasdan ang sugat ko sa kamay. Di ko maintindihan, bakit sila gano'n? We just barely know each other.

"Caring for someone brings a lot of trouble." wala sa sarili kong wika. Masasaktan ang isang tao pag---

"Don't get it wrong Chloe. They cared for you because you're important to them and it's necessary to be a human. Trust and love others might get you into trouble but think about it, only their LOVE could accompany you everywhere, even if you are inside the sepulcher." he said while smiling sincerely.

He's right. I might be selfish but I always wanted to be protected by someone. Napakaswerte ko dahil may nagpoprotekta sa akin, dapat maging masaya ako.

"Ang haba ng sinabi mo Chase pero ni isa ay wala akong maintindihan." nagulat ako nang may nagsalita bigla.

Paano siya nakapasok dito? I didn't notice him! He was good in hiding his own presence! Is he Kuroko Tetsuya?!

Pasimple siyang nakaupo sa bintana. Inangat niya ang kaliwang paa sa bintana at marahang ipinatong ang braso niya sa kanyang tuhod.

Cool din ng isang 'to. He has a cold eyes. He glared at me intensely. I just looked away. Bakit parang nakakaramdam ako ng nostalgia sa nangyayari?

I looked at the scary guy again. Nanliliit ako sa sarili ko. Mukhang nakakapangit pag nasa paligid mo ang mga nagagandahang lalaki. Mas maganda pa sila sa akin, eh!

"Ang sama mo Zen! Di mo talaga maiintindihan kasi puro sapakan lang ang alam mo! I am disappointed. You have a high IQ but low EQ. tsk. tsk."

I just looked at them while arguing. Naaalala ko bigla si Kuya. We both arguing like that until we both pulling each others' hair. I still can't remember everything in the past but my memories are slowly returning. Isa na doon ang memories about my brother.

Napansin naman ni Chase na di pa ako nakakain ng mansanas. "Damn! Hindi ka pa pala makakagamit ng kanang kamay. I'm sorry. Susubuan na lang kita. Ayos lang ba?"

Napalaki naman ang mata ko sa gulat. Di ko alam kung anong ire-react ko.

"Don't worry, really. Kaya ko pa naman. May kaliwang kamay pa naman ako." I insist.

"Don't be shy. Here, open your mouth baby." Oh shit! Ang init ng mukha ko. May nanunuod pa namang ibang tao! Nakakahiya! I remember Maze because of him. Nahawa ba siya sa pagiging flirt ni Maze?

I didn't bother to open my mouth, "Sige na, Chloe. Nangangayayat na braso ko, oh!" pagmamakaawa niya.

"Te-teka nakakahiya sa kanya." turo ko sa lalaking pasimpleng nakaupo sa bintana.

"Hayaan mo siya. Rebulto ang lalaking 'yan, believe me!"

I just sigh in defeat.

Kinain ko na lang ang mansanas na nasa kamay niya. Holy shit! Ba't ba kasi nakakamay siya! Nahihiya ako kasi nahahawakan niya minsan ang labi ko.

"Oy Chase! Namumula na 'yang pasyente mo, may lagnat ata." sarkastikong wika ng lalaki. Kyaah! Napaka-insensitive ata ng lalaking nasa bintana! Pakyu!

"Haha! Tumahimik ka Zen! Mamaya na tayong magbarilan sa labas. Panira ka ng moment." Dumagdag pa 'tong isa! Gusto atang masapak, eh!

Tahimik na kami pagkatapos no'n pero wala atang balak na huminto sa kakasubo sa akin itong si Chase.

"Ito pa, last na 'to." Chase said while giving me the last slice of apple. Kakagatin ko na sana ang last apple sa kamay niya ng...

*kreeeck!*

Someone opened the door at iniluwa doon ang taong di ko gustong makita kaya imbis na apple ang kakagatin ko ay ang kamay na mismo ni Chase.

"OUCH!" Chase shouted.

"Waah! Sorry Chase! Hindi ko sinasadya!" taranta kong sabi. Sabay kuha ng kamay ni Chase and I blew it na parang napaso.

"Sorry talaga! Masakit pa ba?"

"Haha. Ayos lang Chloe, wag kang mag-alala, wala lang 'to kumpara sa hampas ni King." nerbyos na wika ni Chase at parang nakabalot sa mukha ang takot. Di mapakaling binawi ni Chase ang kamay niya.

"Your taste is getting weird. Di ko akalain na nangangain ka na pala ngayon ng kamay?" Malamig na wika ng lalaki.

It's brown eyes, ano ba ang sasabihin ko sa kaniya? Bakit siya nandito? Di nga talaga ako nagha-hallucinate. Si brown eyes nga talaga ang nagligtas sa akin!

I looked away nervously. Di ako makalingon sa kanya!

"Gutom kasi ako kaya di ko namalayan na pati pala ang kamay ni Chase ay kinain ko na. Haha!" sinabayan ko na lang ang hirit niya. Shete! Ang awkward! Parang timang ako dito.

"Look at me when you're talking." he asked. Ghaa! This is frustrating me like hell! Tumalikod ako sa kanya para di n'ya makita ang mukha ko at ayoko ring makita ko siyang nakatitig sa'kin. Kung kayo ang nasa posisyon ko ay gano'n din gagawin niyo!

Brown eyes has the power to make your jaw drop. His aura could make anyone kneel with nervousness!

"Ba-bakit bawal ba?" Naku! nautal pa 'ko! I really need to hide from this guy!

"Iwan niyo muna kami dito." Brown eyes commanded the two guys.

"Wait! Huwag kayong umalis!" I shouted. Huminga ako ng malalim bago nagsalita, "Isama niyo 'ko sa pag-alis niyo." I added.

"Sorry Chloe pero mas priority ko ang buhay ko!" takot na wika ni Chase sabay takbo palabas. Langya! Tinakbuhan ako ng loko! Paano 'to?! Dalawa na lang kami dito!

What should I do?!