webnovel

CRUSH KITA ALAM MO BA {Book 1} (COMPLETED)

"Bamby!.." kahit sobrang basa na ako. Nilalamig na dahil kanina pa ako sa ilalim ng malakas na ulan. Nakaya ko pa ring tumayo at harapin ang taong tumawag saking pangalan. Hindi Bamby ang tawag nya sakin eh. Babe!. Bakit biglang nagbago?. Halos hindi ko na sya maaninag. Hapon na kasi kung kaya't madilim na ang paligid. Epekto ng malakas na ulan. Kinuyom ko ang palad nang matanaw kong palapit sya sakin. "Dyan ka lang!.." nanginginig kong sambit. Nag-init muli ang gilid ng mata ko. Hindi ko na kailangan pang magpanggap na hindi umiiyak dahil hindi naman iyon halata sa lakas ng ulan. Para ngang nakikisama sakin ang panahon. Nagdadalamhati rin sa unang pagkabigo ko. Dinadamayan ako. Sinasabing, umiyak ka lang para di masakit. Pero tangina talaga! Kahit anong iyak ko. Masakit pa rin eh. Sobrang sakit ng puso kong makitang unti unting nawawala ang taong pinangarap ko. "Babe?.." basag na rin ang kanyang boses. Isang pulgada pa rin ang agwat naming dalawa. Ngunit sa layo naming iyon, ramdam ko pa rin ang hindi ko maintindihan na presensya nya. Ang gulo. O ako ngayon ang naguguluhan sa lahat. "Di mo naman sinabi sakin na, ang tindi pala ng sikat ng araw sa inyo.." Tumingin ako sa kawalan. Natatawa. Baliw na yata ako. Pinunasan ko ang luhang naglandas saking pisngi. Di pa nga ata luha iyon eh. Kundi tubig ulan. Ganun na ako kalito sa nangyayari. "Ang init nyo masyado.... nakakapaso.." Wala na akong pakialam kung hinde nya maintindihan ang sinabi ko. Ang gusto ko lang ngayon, ay sabihin lahat ng gusto ko... sa huling pagkakataon.. "Babe?.." muli. Gumawa sya ng limang hakbang pero hanggang doon nalang sya dahil ayokong lumapit pa sya. "Dyan ka lang!." mariin kong banta. Natigilan sya. Nagmamakaawa ang kanyang mga mata. Pulang pula na rin ang kanyang ilong. Tanda na umiiyak rin sya. Hell! Wala akong pakialam. "Nangako ka hindi ba?.." suminghot ako. Sa wakas, nagkaroon ng lakas ng loob na tumingin sa kanyang mata. "Nangako ka sa akin?." hindi sya tumango o umiling o kahit na ano. Pinanood nya lang akong humagulgol sa unang pagkakataon. Bumuhos ang luhang kanina ko pa ayaw pakawalan. Hindi ko na kaya. Ang hirap. "Kumapit ako doon.. pinaniwalaan ko..pero anong ginawa mo?.." nanghina ang tuhod ko dahilan para mapaupo ako. At... doon umiyak ng umiyak. "Hindi ko alam..." "Anong hindi mo alam huh?.. Jaden, naniwala ako sa'yo.. bakit mo iyon sinira?.." Hindi sya makapagsalita. Huminga ako ng malaim bago muling tumayo. "Anong pakiramdam huh, masarap ba syang humalik?.." "Bullshit!!." malutong nitong mura. "Hindi ko yun ginusto.." dagdag nya matapos ang ilan pang mura. "Hindi ginusto pero pumayag ka!?.." mahina ngunit madiin ko itong ipinahayag sa kanya. Konting konti nalang, sisigaw na ako. Konting salita pa Jaden. Isa na namang mura ang pinakawalan nya. "Kaya pala hindi mo magawang tugunan ang mga tawag at text ko dahil masyado kang abala.." "Bamby, tama na..." mahinahon nynag himig. Di ko sya pinakinggan. Nagpatuloy lamang ako. "Mas masarap nga naman sya kaysa sakin..." "Sinabi nang tama na!!!.." sa unang pagkakataon. Nakita ko kung paano sya magalit. Ramdam ko ang apoy na nag-aalab galing sa kanyang mata kahit malamig ang bawat patak ng ulan. Galit ang namutawi sa kanya. Wanna read more?. Add this story in your library and see for yourself! You'll loved it!. Please Like, Comment And Share! Thank you!. Keep safe y'all!!!

Chixemo · วัยรุ่น
เรตติ้งไม่พอ
303 Chs

Chapter 9: What the hell

Nasa gate na ako ng school. Papasok. Alam mo kung bakit?. Iniwan lang naman ako ng NAPAKABAIT kong kapatid. Hindi ako hinintay dahil may praktis daw sila ng basketball ngayon. Ang sama nya talaga!. Ano lang sana kung antayin na nya ako ng ilang minuto?. Tsk!. Bwiset!. Umagang umaga, naiinis na ako. Kaya heto, busangot ang mukha at magkadikit ang kilay ko. Wala akong pake sa mga bumabati sakin. Badtrip ako ngayon!.

"Oh!. Bamby, bakit ganyan ang mukha mo?. Ang aga nyan ha.." Si Winly. Inuunahan na akong maglakad. As usual, di ko sya pinansin.

Nagpatuloy lang ako sa paglalakad hanggang sa marating ang room namin.

"Good--.. Oh?. Anyare sayo?.." salubong sakin ni Joyce. Nag-aayos sya ng kanyang bag. Mukhang nagkasunod lang kami. Di ko rin sya sinagot.

Talagang kapag naiinis ako. Wala kang makukuha na sagot sakin. Kahit isa. Kagaya ngayon.

"Badtrip to. Halata.." bulong ni Joyce kay Winly na parehong nakaharap na sakin.. Di ko alam kung anong sinagot ni Winly sakanya. Lumabas ako para maglinis. Sana. Kahit walang dalang gamit na panlinis. Ganunpaman, dumiretso pa rin ako sa likod ng room. Dun kami nakaassign ngayong linggo.

Mabilis lang din lumipas ang unang linggo namin. Parang isang kindat lang ganun. Kada recess ko na nga lang nakikita si Jaden. Syempre magkaiba kami ng room. Nasa section one sya at nasa pangalawa naman ako. Tuwing uwian naman, sabay kami ni Kuya Lance. Madalas ko pa syang hintayin dahil abala ito sa pag-eensayo. Kahit unang linggo palang ng pasukan. Di ko nga alam kung nag-aaral pa ba sya o puro laro nalang ang inaatupag nya. O baka. Pafamous o papansin. Papansin?. Kanino naman sya magpapapansin?. Tsk. Ewan. Bahala sya dyan! Palibhasa, may itsura. Naku! Sarap sapakin ang mukha tuwing pinagloloko ako nito. Tulad nalang ngayon. Juiceko!. Yung blood pressure ko umaakyat na hanggang ulo. Titirisin ko talaga sya!.

"Bamby, sinong nantrip sayo?.." tanong pa rin ni Joyce. Kasama ko sya sa area dahil pareho ang linya ng upuan namin.

"Ah. Alam ko na. Si Jaden no?." panghuhula nya. Nakataas pa ang isang kilay. Inuusisa ako.

Kung ako, na kapag nainis e, di nagsasalita. Kabaligtaran ko naman si Joyce. Madaldal. Makulit at palabiro.

Paano naman napunta sa usapan ang pangalan nya?. Ginugood time na naman ako neto. Ibig sabihin, wala akong takas sa bunganga nyang di papipigil.

"Narinig ko kasi--..."

pinutol ko agad ang sinasabi nya.

"Na ano?."

"Narinig ko kasi sa mga taga ibang section na nililigawan na raw nya si Denise.."

Nalaglag agad ang panga ko sa narinig. What the hell!. Agad agad?. Si Denise?. Ang transferee galing sa isang pribadong paaralan. Maganda. Maputi. Matangkad. At kaklase pa nya. Nililigawan na nya?. E wala pang isang buwan ang pasukan ah.

Shet!.

What is happening?.

Bakit ganito ang araw ko ngayon?. Puno ng kamalasan. Sana hindi nalang ako pumasok. Itinulog ko nalang sana ang kamalasang ito.

Relax Bamby. Baka haka haka lang yang narinig mo. Think positive!

Walang humpay na mura ang sinasambut ng nagpupuyos kong damdamin kahit pilit binubulong ng isip kong maging positibo pa rin ako. Ang hirap sundin ang dalawang panig. Kumplikado at di ko maipaliwanag.

"Bamby, uy?. Wag kang umiyak.." alo nito sakin bago niyakap. Di ko alam kung bakit nalang akong naiyak. Dahil siguro sa halo halong damdamin na nararamdaman ko ngayon. Eto lang rin ang alam kong paraan para maibsan ang bumibigat kong pakiramdam.

"Ssssh... Tahan na. Baka may makakita satin dito.." pinunasan agad nito ang tumulong luha sa may pisngi ko. Humihikbi pa rin ako. Nakakahiya!.

"Yaan mo na sya te. Hanap nalang tayo ng iba. Yung mas gwapo pa sa kanya.." sabay nito ng kanyang mahinang tawa. Tumango naman ako kahit labag sa kalooban ko.

Paano ko gagawin yun kung di ko man lang magawang tumingin sa iba?. Paano ko gagawing maghanap ng iba kung sya lang ang gusto kong hanapin?. Paano ko sya papalitan kung sya at sya lang rin ang gusto ko, wala ng iba?.