Chapter 1:

I walk in a hallway, holding my books. I'm going to return it in library. Just like the some University out there. The student who's now in hallway, either walking or just talking, creating their own world, pass and walk.

Some of them whispering. But I don't know if you can call it whisper if you can totally hear it. Joke on them. Spreading rumors without knowing the situation first. Believing in one sided story.

I open the library door and log in. I find the shelf where I can exactly put back the book.

The time I enter the room, the bell ring. Umupo na ako at hindi ko na binigyan ng pansin ang katabi ko at mga kaklase ko. They already used on it. I never pay attention on what they doing. I only talk to them if it is school related. Other than that, I distance myself. I don't want to socialize.

Ms. Alcazar enter the room and greet us an, "Good morning," we did the same things.

"Open your book at page 89. Study the lesson and we'll having a quiz right after." I open the book and start reading.

"I just have an important things to do. I'll be right back for quiz." Then she left the room.

My classmate, instead of studying the lesson, they do the opposite thing. Chitchatting and doing anything they want.

I just focus myself in reading. Just like I expected, I'm one of the highest in quiz. I should. Wala naman akong balak na mawala ang scholarship ko. So, I need to maintain a good grades, a higher grades rather.

When the third bell ring, 'class dismiss'. Iniligpit ko na ang mga gamit ko at tumayo. I have my own lunch box with me, prepared by my mimi. She's one of my ninang pero I prefer to call her Mimi. Instead na sa cafeteria ako pupunta, sa garden ako tumuloy. I prefer to eat in garden, it enlighten my mood.

The garden is more suit for my mode. It's quite and peaceful. I peacefully eat my lunch food when I heard a footsteps. But I just ignored it. Mukhang may naliligaw na namang tumambay dito. Gano'n naman talaga minsan. I can even hear their voice.

"Alam mo Kurt, you should start eating here. Tutal you want a peace of mind when you eat, right?" Rinig kong tanong ni Veronica, if I'm not mistaken.

"So, this place is the right place." Maybe Kurt noded at her. Base on what she reply.

"Ooh may tao pala e." Do'n na nabaling ang tingin ko sa kanila dahil sa sinabi ni Hiro.

Walang hiyang umupo sina Veronica at Maureen sa tabi ko habang ang mga kasama nitong lalaki ay still standing in front of us. "Your Reign, right?" I just nod as a answer sa tanong ni Veronica.

"Is it okay lang namang siguro noh if we join you?" sabay pagpapacute.

"Wow nagtanong ka pa Veronica e nakitabi na nga tayo e." sabat ni Maureen sa kaniya sabay irap.

"Ayos lang naman di'ba?" Hindi na niya pa pinansin ang sinabi si Maureen. I just said, 'yes'. Wala rin naman akong magagawa. Nandito na rin sila. Ang sama ko naman ata kung papaalisin ko pa sila.

"Rinig niyo 'yon? Kaya upo na kayo bilis. Pabilog dapat ah," agad na turan niya na sinunod naman ng mga kasamahan niya kahit nag-aalangan.

"Pagpasensyahan mo na 'yang si Veronica. Nakalimutan niya kasing uminom ng gamot kanina." Bulong ni Maureen sa akin. I just take it as a joke.

"No probs."

"Anong binubulong-bulong mo riyan Maui, ha?"

"Wala. Sabi ko kain na tayo. Ang daldal mo kasi." Inaawat na sila ni Hiro before they can argue.

Nag-uusap-usap lang sila habang ako kumakain ng tahimik. Wala naman kasi akong pake sa pinag-uusapan nila e. Isa pa, hindi ko naman sila kaibigan para makisabat sa usapan nila. Magmumukha lang akong pakialamera. Which is I don't want to happen.

"Ikaw Reign may friends ka ba?" Napaangat ang tingin ko kay Veronica dahil sa tanong niya. Hindi agad ako nakasagot.

"Bibig mo Veronica paki-filter. Bat kasi 'yan ang tanong mo ha?" Napansin yata ni Maureen ang pagiging uneasy ko sa tanong ni Veronica.

"Curious lang kaya ako. Almost 3 years na  tayong magkaklase pero never ko pa siyang nakita na nakipag-bond with her friend."

"None." Natahimik naman sila bigla nang magsalita ako. " I mean, I don't have friends. " Clarify ko.

"If it is okay, excuse me." Tumayo na ako at sinukbit ang bag. Narinig ko pang sinabi ni Maureen kay Veronica, 'Ikaw kasi'.

Bumalik nalang ako agad sa room kahit hindi pa time. I used my remaining time in advance reading. If you wondering why I don't have friends. The answer is simple, I just don't want it. I prefer to be alone. I'm okay to be alone. I don't need any accompanied in me. If in the end, I gonna lose him/her.

When they enter the room, Maureen give me an apologitic smile. I just nodded. There's no hard feelings in Veronica question. I already use on it. Hindi lang naman kasi siya lang ang nagtanong sa'kin no'n. Marami sila. More on, mga nakakasama ko sa groupings.

"Group yourself now. We're going to have an activity." Bungad agad ni Ms. Salarzon pagkapasok niya. Wala man lang , 'good afternoon class'. Kunsabagay ano nga bang bago sa kaniya. Masyadong straight forward si Ms. Salarzon.

Naghanap na ng kaniya-kaniyang grupo ang mga kaklase ko. Habang ako nakaupo lang Pagganitong may pa-groupings or pairing, naghihintay lang ako na may makipag-pair o group sa akin. Pag wala, pinapayagan naman akong magsolo ng mga Prof namin. They understand me so well.

Napalingon ako sa likod ng may kumalabit sa akin. Sina Veronica at Maureen pala. Tiningnan ko lang sila ng may pagtatanong.

"Gusto mo ba sumali sa groupings namin." Hindi ko na pinag-isipan pa. " Sure." Ngumiti naman silang dalawa sa sagot ko.

Dahil Ms. Salarzon already give us an instructions to form a circle with the group, nakapabilog kami ngayon. Sa right side ko si Maureen at sa left side si Veronica. In their circle dalawa lang silang babae. Pinsan ni Kurt si Veronica while Hiro's cousin si Maureen.

"I think, kila Kurt nalang natin gawin to. Free WiFi, free food, free all kasi do'n e. Kaya wala tayong magiging problem." Suggest ni Veronica.

"Mga palusot mo Nica e. Ginamit mo pa ang project natin para makikain sa pinsan mo." Pang-aasar ni Mau.

"Hindi noh. Free lang talaga kasi do'n lahat." Umirap pa siya kay Maureen. "Ayos lang naman siguro 'yon sa'yo Reign noh?" Nabaling naman ang atensyon nila sa'kin.

"It's fine with me kahit saan. Basta magawa lang."

"Iyon naman pala e. Ayos na 'to. Wala namang problema kila tita at Kurt e. Di'ba Kurt?" Nabaling naman ang tingin ko kay Kurt. Kurt just shrugged his shoulder kaya naman tuwang-tuwa si Veronica.

"Tuwang-tuwa ang gaga." Mahinang bulong ni Maureen. Tanging ako lang ata ang nakakarinig sa sinabi niya.

"Kung wala kayong gagawin, we can start it later. Is it okay?" Tumango namang kaming lahat sa sinabi ni Kurt. Sure naman akong papayagan ako ni Mimi dahil school project naman ang gagawin.

Pagkatapos ng meeting by group mates, bumalik na kami sa kanya-kanya naming upuan. Ms. Salarzon continue the discussion. Nakikinig lang ako in the whole class.

May ibang teacher na nagpapaquiz. Luckily, I still got a high score. Kahit hindi highest. In this class, Kurt is on the top. Sa kanilang magbabarkada, siya ang pinakamatalino kahit hindi mo naman nakikitang nag-aaral. I think natural intelligence, is it?

"Reign sabay ka na sa amin. I'm sure hindi mo pa kabisado kung saan nakatira si Kurt, right? I guess..?"

Nagdadalawang-isip pa si Maureen. Pano ba naman, halos lahat ng student dito alam ang bahay ni Kurt. Ako lang ata ang hindi nakakaalam. Hindi naman ako interesado sa bahay ng iba.

"Sure."

I fix my things at sumabay na kila Veronica sa paglalakad.

"Saan ka sasabay Reign?" I look at Veronica with a question written in my face. " I mean, sinusundo kasi kami ng kaniya-kaniya naming driver. Pwera kila Kurt 'cause they know how to drive." Agad ko namang nagets ang ibig nitong sabihin.

"I don't know."

"Sumabay ka na sa'kin Reign. Para hindi ka masyadong mailang." Tumango nalang ako sa sinabi ni Maureen at sumunod sa kaniya. Ang mga boys pumunta sa parking lot to get their cars. Habang si Veronica sumabay kay Kurt kasi hindi raw siya masusundo ng driver niya.

"You okay?" Biglaang tanong niya. "Oo naman. Why did you ask?"

"Baka kasi naiilang kasi sa amin."

"Hindi naman. Medyo sanay na rin ako pag ganito. Paggagawa ng project by groupings or by pair."

"Buti naman," She smile at me. She check her phone and later on whispering a curse.

"Is there something wrong?" Para kasing pinagsakluban ng langit at lupa ang mukha niya.

"Hindi ako masusundo ng driver namin dahil sinusundo niya si ate sa airport ngayon." May tinype siya sa phone at tinawagan.

"Nakaalis ka na?"

Iniwas ko nalang ang atensyon ko ng may tinawagan siya. Mas binigyan ko ng pansin ang mga student na papauwi na ngayon. Magmumukha lang akong chismosa pag nakinig sa usapan ng kung sino man ang tinawagan niya.

"Let's go Reign. Punta tayong parking lot nando'n pa sila Veronica. Makikisabay nalang tayo."

Tumango nalang ako at nag-umpisang na kaming maglakad. Marami-rami pa rin ang nadadaanan naming student kasi 'yong iba mas piniling mag stay muna sa University o 'di kaya ay manood ng soccer game practice.

"Buti nalang hindi pa kami nakakaalis.,"Bungad ni Veronica ni sa amin. "Where's Kurt?" Tanong ni Maureen ng mapansin na wala sa loob ng sasakyan si Kurt.

"May pinuntahan lang------. Ayan na pala oh." Sabay turo sa direksyon ni Kurt. "Bat nandito pa kayo?" Sumakay na siya sa driver seat at kami ni Maureen ay sa back seat.

"Our driver fetch ate Kairene at airport. Kaya ako ang hindi nasundo." Paliwanag niya.

"Good thing cous hindi pa tayo nakakaalis," Sabat ni Veronica. Mahahalata mo sa boses niya na natutuwa siya.

"Bat nga pala hindi pa kayo umalis?" Pang-iintriga ni Maureen.

"May tinanong lang si coach." Tumango-tango nalang si Maureen at hindi na nagsalita pa.

Kurt and his friends is part of basketball team. Wala pa silang talo sa mga naging laro nila. I admit na magaling silang naglaro. Kahit hindi ko pa 'yon napapanood. Hindi naman sila mananalo kung hindi, di'ba.?