webnovel

1 San nagsimula lahat

— FlashBack —

Nakita ni Ezra na May isang babaeng mag isa sa swing. Nilapitan niya siya,at tinanong yung pangalan niya.

Ezra:Hi anong pangalan mo

???:Pangalan ko ay Lyka Angela S. Diaz pero pwede mo ako tawaging LA ,anong pangalan mo

Ezra:Ezra James B. Gomez pero pwede mo ko tawaging EJ ilan taon ka na ?

Lyka:8 years old , Ilan taon ka na?

Ezra: 8 years old din ako,bakit mag isa ka Lang dito?

Lyka: ayaw kase nila akong kasama

Ezra:bakit ayaw nila

Lyka:masyado daw kase akong bata

Ezra:ako nalang maging kaibigan mo

Lyka:sige!

Ezra:slide tayo

-3 months later-

Naglalaro sila ng may nangyaring di maganda.

Ezra:halika uwi na tayo

Lyka:intayin nalang natin yung sundo natin hindi ako marunong tumawid

Ezra:marunong ako

Lyka:halika na

Tumakbo si Lyka papunta sa road. Pumunta si Lyka sa pedestrian line kaso nabangga siya.

Ezra:LYKA!!!!

Nahulog si Lyka at pumikit siya.

Ezra:tulong!!!!!

Pumunta yung sundo ni Lyka para buhatin si Lyka. Sunundan lang Ito ni Ezra habang umiiyak. Wala siyang ginawa kung di umiyak.

Pumunta sila sa ospital at iniwan lang nila si Ezra sa bahay nila. Umuwi si Ezra na umiiyak.

Pumunta siya sa parents niya at sinabi na gusto niyang makita si Lyka kaso di siya pinayagan at hindi kase nila alam kung saan ospital si Lyka,kaya lalong umiyak si Ezra.

2 month na ang nakalipas at naghihintay parin si Ezra na pumunta si Lyka sa playground kaso hindi na siya bumalik. Kaya pumunta siya sa bahay nila. Bata palang siya pero alam niya na mabuhay mag-isa. Kumatok siya sa pintuan nila Lyka. May nag bukas ng pinto na babae pero di niya kilala kung sino yun.

Ezra:hello po nasan po si Lyka

???:Sino yun?

Ezra:nakatira po sila dito

???:ahhhh yun umalis na kase sila last month pa

Biglang tumakbo si Ezra habang umiiyak. Umuwi siya sa bahay nila at ni lock Ang sarili niya sa kwarto. Di siya makatigil kakaiyak. Kinuha niya yung picture nilang dalawa. Tinitigan niya Lang ito habang umiiyak.

Ezra:ikaw yung first crush ko at pagtanda ko di ako titigil hanggang mahanap kita. Dahil MAHAL NA KITA

-end of flashback-