ห้องนอน 109
"พวกเขาประจำอยู่ชั้นละ 2 คน เผื่อมีคนแปลกหน้าเข้ามาก่อเหตุสะเทือนขวัญ หรือมีคนข้างในแอบออกจากหอพักตอนที่น่าจะหลับ นายอ่านกฎข้อห้ามของการอยู่หอพักแล้วใช่ไหม"
บดินทร์หันมองอเล็กซานเดอร์ กระทั่งสองเพื่อนต่างยักไหล่
"เชื่อพวกนายเลย"
เด็กๆ เดินตามมนุษย์กระต่ายในชุดเกราะ
วิลเลี่ยมกำลังสงสัยอยู่พอดีว่าต้องเดินต่อไปอีกไกลแค่ไหน พวกเขาก็หยุดกึก
จูกวน เตียว พาพวกเขาเดินผ่านช่องประตูที่ซ่อนตัวอยู่หลังกำแพงหินซึ่งมีภาพวาดมังกรกับหงส์
ทันทีที่กำแพงเลื่อนออกไป ทั้งหมดก็พบว่าพวกเขาเข้ามาอยู่ในโถงทางเดินยาวไม่เห็นปลายทาง
"คุณ 5 คนพักอยู่ห้องนี้ครับ"
ด้านหน้าของประตูห้องนอน จะมีป้ายแขวนรูปหน้าการ์ตูนของเจ้าของห้องทั้ง 5 คน
บัตรประจำตัวนักเรียน (คีย์การ์ด) ถูกหยิบออกมาจากกระเป๋าของบดินทร์ เมื่อจูกวนเห็นสมาชิกห้อง 109 เปิดประตูเข้าห้องเรียบร้อยแล้ว เขาถึงพาเด็กคนอื่นๆ เดินต่อไป
หอพักเทพนักรบ [ห้องนอน: 109]
[กฎ]
[ไม่อนุญาตให้นำบุคคลภายนอกเข้าบริเวณอาคารที่พัก]
[ยกเว้น ได้รับอนุญาตเป็นกรณีพิเศษ]
"ดูสิ การตกแต่งของที่นี่ช่างดูสบายตา ดูอบอุ่น ภาพวาดอักษรพวกนี้ก็ดูแปลกตา ไม่ล้าสมัย"
"เหนื่อยยยยยยยย" อเล็กซานเดอร์ เพื่อนสุดเซอร์ทิ้งตัวลงนอนบนเตียงพลางตะโกนเสียงดังลั่นห้อง
เตียงนอนเป็นเตียงสี่เสาห้าเตียงเรียงกัน แต่ละเตียงมีผ้าคลุมและแขวนม่านสีขาวปักตราสัญลักษณ์ประจำบ้านแต่ละหลัง
บดินทร์เบิกตากว้างมองดูผนังห้องโดยรอบซึ่งเป็นแผนที่ทางอากาศแสดงถึงพื้นที่หมู่บ้าน แม่น้ำ ภูเขา และป่าของสถานที่ต่างๆ ทั่วโลกอย่างละเอียด
หัวใจของเขาพลันเหมือนตกอยู่ที่ตาตุ่ม เมื่อเห็นว่าห้องพักกว้างใหญ่กว่าที่คิด และมีนักเรียนทั้งชั้นปีที่ 1 ยืนอยู่ 'ห้องละ 5 คน' โดยมีกำแพงระดับคอกั้นตรงกลางแยกระหว่างสองห้อง พวกเขาสามารถยืดคอเพื่อส่งข่าวหรือแลกเปลี่ยนสิ่งของซึ่งกันและกันได้
อเล็กซานเดอร์หัวเราะชอบใจ แวบแรกเขาเองก็ตกใจ มีเพียงห้องเดียว แต่มีประตูทางเข้า-ออกหน้า-หลังแบบเดียวกับทางหนีไฟ
มีความเห็นเกี่ยวกับนิยายเรื่องนี้ใช่รึเปล่า คอมเมนต์มาได้เลยไรต์อยากฟัง