webnovel

ถนนเป็นหลุมเป็นบ่อมีน้ำขัง: รถพัง คนเจ็บ 

"นายก็นอนไม่หลับเหมือนกันเหรอ"

จำได้ว่าเขาชื่ออะไรนะ 'วิลเลี่ยม'

เด็กชาย นั่งอยู่ดาดฟ้าที่มีแสงจันทร์สาดส่องลงมา เขาใช้มือปัดหน้าจอแท็บเล็ตเพื่อพลิกหน้าใหม่

[สำนักข่าวทันจักรวาล]

[รายการข่าวเสี้ยววินาที]

'หล่อราวกับปูนปั้น' บดินทร์สะบัดศีรษะไล่ความคิดชั่ววูบออกไป 'ผู้ชายอะไร ผู้ชายเหมือนกันยังมองว่าหล่อ แต่ติดตรงที่เขาไม่ค่อยพูดหรือจะเรียกว่าไม่พูดเลยดีกว่า'

"สวัสดี ฉันดิน, นายชื่อวิลเลี่ยมใช่ไหม ให้ฉันเรียกว่าวิลดีไหม ฟังเป็นกันเองกว่านะ"

เงียบ

"นายมาจากที่ไหน"

เงียบ

"คนคุยด้วยก็ให้ความร่วมมือหน่อยสิ"

ตามคาด วิลเลี่ยมทำท่านิ่งๆ แววตาเรียบเฉย

"เพราะอะไรถึงอยากคุยกับฉันล่ะ" วิลเลี่ยมถามในที่สุด พลางพลิกหน้าหนังสือในแท็บแล็ตไปหน้าถัดไป

"เพราะเราเรียนห้องเดียวกันไง"

วิลเลี่ยมชะงักกับคำพูดของบดินทร์ เขารู้สึกว่าอะไรบางอย่างที่เขาไม่เคยเข้าใจเริ่มจะค่อยๆ กระจ่างชัดขึ้นมา

"ว้าว นายดูเมืองที่กว้างใหญ่ไพศาลนี่สิ" บดินทร์มองไปที่วิวสวยๆ แบบพาโนราม่า และอยู่ในบริเวณรับลมที่มีอากาศเย็นสบาย ขณะวิลเลี่ยมกดแป้นพิมพ์ของคอมพิวเตอร์เชื่อมต่ออินเทอร์เน็ตใช้ในการติดตามข่าวสารความทุกข์ร้อนของประชาชน

[ถนนเป็นหลุมเป็นบ่อมีน้ำขัง ทำให้รถจักยานยนต์ รถยนต์เก๋งตกลงไป มีคนได้รับบาดเจ็บหลายรายและมีรถที่ยาง โช๊ค และลูกหมาก เกิดปัญหาระยะยาวหลายคัน]

[ห้องแชท มนตรี]

'เป็นคนใหม่วันนี้ ขอบคุณคนเดิมเมื่อวาน'

[อาครับ พรุ่งนี้ผมจะโดดเรียนไปที่ (ปักธง) นะครับ]

'เคยเป็นเด็กมาก่อน'

[นักเรียนออกนอกบริเวณโรงเรียนในระหว่างเวลาเรียน?]

[โทษสถานหนักสำหรับเชื้อพระวงศ์?]

[อาแจ้งหน่วยงานที่เก็บภาษีรถบรรทุกน้ำหนักเกินกฎหมายกำหนด]

[นำงบประมาณซ่อมบำรุงออกนอกคลังแล้ว]

[พรุ่งนี้ หน่วยงานที่เกี่ยวข้องเริ่มดำเนินการซ่อมบำรุง]

[ทราบแล้วเปลี่ยน]

การสร้างสรรค์งานเป็นเรื่องยาก ส่งกําลังใจให้กันด้วยนะ!

KLAI_KANG_WONcreators' thoughts