BABY YOU'RE MINE

"Find her! " Wala akong ibang maisip kundi ang tumakbo ng tumakbo kahit dumudugo ang paa ko ay hindi ko ininda ang sakit. Bakit nga ba ako napasok sa sitwasyong ito, everything was fine a week ago. Masaya ako at kontento sa buhay ko may trabaho ako at kumikita ng sapat. Pero nagbago ang lahat nang magtagpo ang landas namin ng kakambal ko. She was in mess, begging for my help and as her sister I helped her, pero hindi ko inaasahan na ganito pala kalala ang pinasukan ng kapatid ko. And now the whole Mafia in the country is chasing me with a bounty on my head! Nang makatakas ako sa impiyernong lugar ba iyon ay agad akong tumungo sa apartment na tinutuluyan ko, I know I'm a mess and smells like shit. Alam kong mukha na akong ginahasa dahil sa itsura ko, pero masisis niyo ba kung totoong ginahasa talaga ako. I knock 3 times pero hindi ako pinagbubuksan ng pinto ng kapatid ko, kinakabahan na ako at kinakain ng takot nanginginig din ang tuhod ko na parang di na kayang suportahan ang katawan ko. Then finally bumukas ang pinto pero di ang kapatid ko ang nagbukas ng pinto it was a stranger! My mouth was in 0 shape. Tinignan ko siya mula ulo hanggang paa, and he is half naked tanging ang tuwalya lang ang nagsisilbing takip sa pang ibaba nito. "Honey who's that?" Alam kong ang kapatid ko iyon na kakalabas lang ng banyo at nang magtagpo ang mga mata namin ay isang ngisi ang natanggap ko mula sa kanya, hindi ito ang inaasahan kong reaksyon sa kapatid ko. Kadugo ko siya, kakambal, kapatid ko siya pero bakit ganito parang mas nasisiyahan pa siya sa sitwasyon ko. Then little did I know inangkin na niya ang pagkatao ko. Ang sarili kong kapatid, kadugo, kapamilya ay pinagsarahan ako ng pinto sa sarili kong apartment habang inaangkin ang pagkatao ko. Walang tigil ang mga luha ko sa pagtulo, kumakalam na rin ang sikmura ko dahil sa pagod, wala akong ibang magawa kundi ang umalis at nagtungo sa bahay ng isa kong kaibigan pero tulad ng kapatid ko, tinalikuran nila ako. Habang naglalakad ay napaluhod nalang ako sa simento, at walang tigil na pagtulo ng mga luha ko. Binaboy ako, tinalikuran ng sarili kong kapatid at ngayon wala manlang kahit isang taong tumulong sakin halos tatlong araw na ako dito sa lansangan umaasa sa mga pagkaing tira tira sa mga fast-food. Hanggang sa may nagsalita mula sa likuran ko. " I told you baby. You can ran but you can never hide from me." Halos maduling ang mata ko sa naririnig ko. Bakit siya pa ang taong kumuha sa dangal ko.

ANGELINE_BENIAL · ไซไฟ

Not enough ratings

42 Chs

CHAPTER 21

Nang tuluyan nang makalabas ng kompanya ni Jake si Beatrix ay agad napabilis ang bawat hakbang niya, kumalma lang ito nang tuluyan siyang napapasok sa loob ng kotse na pagmamay-ari ni Hellion. Agad na napahawak si Beatrix sa puso nito para pakalmahin ang sarili pero walang nangyari dahil muling nanumbalik ang malungkot na boses ni Jake na narinig niya bago siya tuluyan makalabas ng opisina nito.

Sisimulan na sana ni Beatrix na paandarin ang kotse nang mapansin nito ang panginginig ng dalawang kamay niya na nakahawak sa manibela, pumikit ito at huminga ng malalim ng dalawa beses. Bago pa man siya dumilat ay pinagsabihan niya ang sarili nito na kumalma.

Pagkatapos ay agad niyang pinaandar ang kotse at bumalik sa OSPITAL, habang tinatahak ng kotse ang daan patungo sa Ospital kung nasaan naroroon ang iba niyang mga kasama ay biglang nagflash sa isip ni Beatrix ang pangyayaring iyon kung saan bigla siyang napapreno dahilan para muntik siyang mabangga ng malaking truck na nakasunod lang sa kanya. Mabuti nalang at mabilis ang aksyon ng driver ng truck kundi naaksidente na si Beatrix. Dahil sa pangyayaring iyon ay nakaligha ito ng traffic sa kalsada kung saan sunod-sunod ang pagbusina ng mga kotse.

To clear her mind, Beatrix move her head from side to side at malakas na inuntog ang ulo nito sa manibela kung saan nakaramdam siya ng sakit dahilan para mawala ang atensyon niya sa alala ng nakaraan na gusto niyang ibaon sa limot dahil kinakain na nito ang konsensya niya para kay Jake at ang konsensya niya para kay Hellion dahil sa tinatago nitong sikreto na makakapagpabago ng pakikitungo ni Hellion sa kanya.

"Eyes on the road Beatrix!" Sigaw nito sa sarili habang inuuntog ng ilang ulit ang noo nito sa manibela, lumipas ang ilang mga minuto ay pinagpatuloy ni Beatrix ang pagmamaneho at wala itong pakialam kung dahil sa kanya ay nagkaroon ng traffic. This is Philippines normal na ang traffic sa bansang ito, kahit siguro nasa bingit ka ng kamatayan hindi mawawala ang traffic sa kalsada ng bansang ito kahit itaga niyo sa bato.

Pagdating ni Beatrix sa Ospital ay agad niyang nakita sila Hellion at Elliot, mukhang kanina pa nila hinahanap ang sasakya ni Hellion. Agad siyang tumigil sa harapan ng dalawa at binaba ang bintana para makita siya.

"Beatrix? Your the one who stole my car?" Pagbibiro ni Hellion sa kasintahan na bagong dating. Naparoll eyes nalang si Beatrix sa sinabi ng kasintahan, minsan napapaisip rin si Beatrix may pagkamaarte talaga si Hellion.

"More like I didn't stole it. I just borrowed it, binisita ko lang ang isang anghel," that b*tch Callisto!

Napailing nalang si Hellion bago sumakay sa kotse nito, samantalang sa backseat si Elliot.

"Let's go home." Sabi ni Hellion kay Beatrix bago hawakan ang kamay nito. Napatingin si Beatrix sa nakahawak na kamay ni Hellion sa kanya,bago siya sinalubong ang mga titig nito.

"Urgh..Let's go home lover birds!!! Quit staring at each other like it's the end of the world. Your creeping me out." Reklamo ni Elliot sa likod bago sumandal ito at napapikit. "And no talking." Pagpapatuloy niya na ikinangiti ng dalawa sa harapan.

"Okay then," sagot ni Hellion sa kapatid nito sa likod. "Drive now sweetie." Sabi ni Hellion kay Beatrix, agad namang sinunod ni Beatrix ang sinabi ni Hellion. Liliko pa sana sila sa kalsada papunta sa mansyon ni Dhom nang mabilis na tinapakan ni Hellion ang brake kaya biglang napahinto ang sasakyan.

"Sweetie when I said home, not to Dhominic's mansion. What I mean is to my home where Elliot and I lives." Sabi ni Hellion kay Beatrix.

"But-!"

"No buts sweetie, starting today you will live with me." Sabi ni Hellion kay Beatrix at sinenyasan niya itong magpalitan sila ng pwesto. Agad namang nakuha ni Beatrix iyon kaya umalis siya ng drivers seat lumiko sa harapan ng sasakyan para maupo siya kung saan nakaupo si Hellion kanina samantalang si Hellion ay naupo naman sa drivers seat.

Habang tinatahak nila ang medyo malayolayong daan patungo sa mansyon nila Hellion ay hindi mapigilan ni Beatrix na makonsensya dahil hanggang kailan niya iyon itatago kay Hellion. Hanggang kailan niya masisikmuraang umarte na parang wala siyang ginawang kasalanan habang walang malay na nakahiga si Hellion sa hospital bed. Iniisip niya palang iyon ay sumasakit na ang ulo nito, gusto niyang sabihin pero may pumipigil sa kanya. Maraming pagkakataon pero maspinipili niyang huwag sabihin dahil sa oras na sabihin niya ang kasalanang nagawa niya ay tuluyan nang mag iiba ang paningin nila Elliot, Wyatt, Dhom, Billie at lalong-lalo na ang kasintahan niyang si Hellion. Sa kadahilanang natatakot siyang iwan nito pag nalaman nito ang kasalanang pilit niyang binabaon sa limot pero sa bawat araw na dumadaan ay maslalo naman siyang kinakain ng kosensya niya.

I'm so sorry Hell that I can't bring myself to tell you the truth. I want to but I can't find the perfect words to reason you out. I'm just to scared that I might lose you for good.

Sabi ni Beatrix sa sarili habang nakatingin kay Hellion na nakafocus sa pagmamaneho agad napansin ni Hellion ang mga titig ni Beatrix sa kanya at may napansin siya sa paraang kung paano siya tinititigan ng kasintahan. Regrets and guilt but for what reason, pero hindi na naitanong ni Hellion siguro sa ibang araw nalang now is not a good time. He doesn't want to spoil the moment ngayong titira na sila ni Beatrix sa iisang bubong.

Sa Ospital naman kung nasaan nagpaiwan ang dalawang si Dhom at Wyatt para bantayan si Billie, pero wala pang isang oras si Wyatt nang simulan siyang gambalain ni Dhom. Pilit niya itong pinapalayas pero dahil sadyang mapilit si Wyatt, dahil ayaw umalis si Wyatt ay kinuha nito ang necktie niya at tinali ang kamay nito sa kamay ni Dhom.

"Yan para hindi mo na ko papalayasin dito, wala naman akong balak na masama gusto ko lang bantayin si Billie. Hindi lang naman ikaw ang nag-aalala. Dahil isa rin ako sa nag-aalala sa kanya. Billie has a special place in my heart so I can't just leave her alone." Sabi ni Wyatt.

"How special is my wife to you, and she's not alone she has me. I can perfectly take care of her without you."

Napatawa naman ng mahina si Wyatt sa sinabi ni Dhom sa kanya.

"Special nga, basta special wag kang chismoso di bagay sayo," natatawang saad ni Wyatt. "Don't get me wrong Dhom it's not that I like your wife or something. Naalala ko lang kasi sa kanya ang nakakabata kong kapatid. May pagkakapareho kasi sila ng pag uugali, mga gusto at mga hindi gusto. Kung noon hindi ko naprotektahan ang nakakabata kong kapatid this time I will protect Billie in her place because she's special to me. She's my friend's wife and also my friend." Sabi ni Wyatt bago salubungin ang titig ni Dhom. " Don't look at me like that baka pagkamalan kitang crush mo ko, alam ko namang gwapo ako pero di ako pumapatol sa mga lalaking may asawa na." Pagbibiro ni Wyatt para basagin ang seryoso usapan nila, kasi hindi siya komportable kapag seryosong usapan.

Noon kasi hindi siya ganito kahappy-go-lucky na tao, he is more like a second replica of Dhominic Demetrius MacCoughlan. Pero nagbago siya simula nung namatay ang kapatid nito, more like her sister committed suicide because of bullies. Hindi nito masabi-sabi sa nakakatanda nitong kapatid na si Wyatt. Yes their were siblings pero para silang estranghero sa Isa't isa kahit na mahal na mahal ni Wyatt ang kapatid nito ay hindi nito magawang malapitan o makausap tulad ng normal na magkapatid. Because back then Wyatt Malcolm is a very hard man to approach, pero nagbago siya nang nagpakamatay ang kapatid niya. Wyatt was full of regrets, kung sana madali siyang lapitan ay sana may nagawa pa siya para sa kapatid niya, sana buhay pa ito pero ang pagsisisi talaga ay nasa huli. That's the reason behind Wyatt's Happy-go-lucky Attitude, kahit na korni ang mga jokes niya ay pinipilit niyang maging approachable na tao dahil ayaw niyang mangyari sa ibang tao ang nangyari sa kapatid niya. That's why he is the person you can lean on sa oras ng mga problema mo not because he is handsome as hell but he will surely understand you.

Sa wakas sa tatlong araw na paghihintay nila Wyatt at Dhom kay Billie ay nagkaroon na ito Ng malay.

Pagmulat ni Billie sa kanyang mga mata ay dalawang pamilyar na mukha ang nakita nila. Makikita mo sa kanila ang saya dahil gising na si Billie ang ginhawang pakiramdam at ang pag aalala narin na hindi mawalawala.

"Hey baby..." Sabi ni Dhom kay Billie at nginitian ito ng pagkatamistamis. Habang si Wyatt naman ay pinatong niya ang baba niya sa kamay ni Billie habang hawak ito.

Sasagot na sana si Billie kay Dhom nang biglang nanlaki ang mga mata niya nang may maalala ito. Agad siyang napabangon at kahit nananakit ng sobra ang sugat niya sa bandang likuran ay tiniis niya para lang masiguradong meron pa sa kanya ang anak nila ni Dhom.

PREV INDEX Next