602

ตอนที่ 602 ฉันก็ไม่มีความหวาดกลัว ไม่ลำบาก ไม่ไร้ที่พึ่งอีกต่อไป

เสิ่นเฉินพูดอย่างระมัดระวัง หากจะว่ากันตามจริงเธอเองก็เดาใจเจียงมู่ถิงไม่ถูก ก่อนแต่งงานเธอก็ได้เตรียมใจไว้แล้วว่าถ้าจะใช้ชีวิตที่เหลือกับเจียงมู่ถิงคงต้องคิดถึงปัญหาต่างๆ ที่ตามมามากมาย

“เจียงมู่ถิง ฉันอยากถามคุณมาตลอดว่าทำไมอยู่ๆ ถึงอยากใช้ชีวิตกับฉันต่อไป” เสิ่นเฉินคิดสักพักจึงถามออกมา อันที่จริงเธอรู้ว่าคำถามลักษณะนี้ไม่ควรถามขณะที่ใช้ชีวิตสมรสด้วยกันจะดีกว่า แต่เธอก็ไม่อยากใช้ชีวิตแต่งงานที่สงบสุขท่ามกลางความเคลือบแคลงใจ

ชีวิตสมรสแบบนี้ดูไม่มีความหมายอะไร

มันสงบสุขแต่ไร้ซึ่งความรัก

“ไม่ใช่อยู่ๆ แต่ผมคิดทบทวนมาอย่างดีแล้ว”เจียงมู่ถิงตอบ ลมยามเย็นพัดผ่าน เสิ่นเฉินเอามือลูบแขนตัวเอง เธอรู้สึกสดชื่น

“คิดทบทวนเหรอ ทำไมฉันถึงไม่รู้สึกว่าคุณคิดอะไรได้เลยล่ะ” เสิ่นเฉินหัวเราะ “ฉันรู้สึกว่าคุณไม่ได้จริงจังกับมัน”

“แต่ละวันมีเวลาคิดไม่เยอะ งานค่อนข้างยุ่งน่ะ” เจียงมู่ถิงฉลาดตอบ

เสิ่นเฉินเลียริมฝีปาก “แล้วคุณคิดอะไรได้บ้างเหรอคะ”

“ต่อไปผมจะค่อยๆ บอกคุณเอง” สิ่งที่เจียงมู่ถิงคิดได้นั้นมากมายกว่าที่เสิ่นเฉินคาดการณ์ไว้