ตอนที่ 437 สายตาของจี้ซ่าวทอดไปยังเรือนร่างที่เปียกชื้นของกู้เหอโดยที่เขาไม่รู้ตัว
กู้เหอได้ฟังที่จี้ซ่าวพูดก็ไม่รู้จะพูดอะไรต่อดี เธอชินแล้วกับคนๆ นี้ที่แต่ไหนแต่ไรมาชอบทำอะไรตามใจตัวเอง
“งั้นวันนี้คุณก็ไม่ควรตามฉันมาที่นี่ เด็กๆ จะทำให้คุณหนวกหู”
จี้ซ่าวสูดลมหายใจเข้า พลางสะบัดมือให้แห้ง “แล้วคุณไม่รำคาญเหรอ”
สายตาของเขามองไปที่หน้ากู้เหออย่างเป็นธรรมชาติ หมู่นี้เขารู้สึกว่าตัวเองตัวเองชอบถามกู้เหอ ดูเหมือนกู้เหอเองก็ไม่ได้มีท่าทีที่จะไม่ตอบ.....มันทำให้เขารู้สึกแปลกใจอยู่เหมือนกัน
“ไม่เลย” กู้เหอเช็ดมือจนแห้ง
“ผมจำได้คุณเคยบอกว่าชอบเด็ก หรือเป็นเพราะคุณแต่งงานกับพ่อผมแล้วรู้ว่ามีลูกไม่ได้ เลยมาทำดีกับเด็กๆ ที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้านี่ใช่ไหม” จี้ซ่าวเป็นคนที่กล้าพูดออกมาหมดทุกสิ่งอย่าง น้ำเสียงของเขาพูดออกมาแบบสบายๆ คำถามใดก็ตามที่เขาสงสัยก็จะถามออกมาทันที ส่วนจะได้คำตอบหรือไม่นั้น ก็เป็นเรื่องของอีกฝ่าย
“คุณนี่คำถามเยอะจริง” กู้เหอเหล่ตามองจี้ซ่าว น้ำเสียงไม่ได้แสดงถึงความไม่พอใจ เธอพูดออกมาตามปกติ
Support your favorite authors and translators in webnovel.com