ตอนที่ 415 เป็นเด็กสามขวบเหรอ
การมาของพีนัททำให้จี้ซ่าวตกใจ ช่วงที่ผ่านมาเพราะเขางานยุ่งมาก จนแทบไม่ได้มาบ้านนี้เลย ครั้งก่อนที่เขาเจอพีนัทตัวมันไม่ได้ใหญ่ขนาดนี้......
ปากของมันใหญ่ขึ้น พีนัทจ้องจี้ซ่าวขณะที่น้ำลายไหลยืด จี้ซ่าวหน้านิ่วพลางจ้องเฉิงฉีตง แล้วพูดกับเขาอย่างร้อนรน “รีบบอกให้ลูกชายนายไปไกลๆ เลย ทำไมโตมาแล้วกลายเป็นแบบนี้เนี่ย”
พีนัทเหมือนฟังออกว่าจี้ซ่าวกำลังว่า มันจึงเห่าใส่เขาหลายที บวกกับหน้าตาของมัน ทำให้จี้ซ่าวรู้สึกกลัวอยู๋ไม่น้อย
เฉิงฉีตงรู้สึกประสบความสำเร็จ เขาจึงก้มลงไปลูบหัวเจ้าพีนัท “ไปกินข้าวไป”
พีนัทจดจำคำพูดต่างๆ ได้บ้าง เช่น นั่งลง กินข้าว เป็นต้น พอได้ยินเฉิงฉีตงพูดดังนั้นมันก็รีบวิ่งไปทันที เรื่องขู่คนมีหรือจะสำคัญกว่าเรื่องกินข้าว
ซานซานพอเห็นจี้ซ่าวยืนอยู่บนโซฟาก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา “คุณเฉิงคะ เข้าใจแกล้งคนนะคะ คุณหมอจี้กลัวสุนัขยังแกล้งได้ลงคออีก”
ซานซานกำลังเช็ดปากให้น้ำเต้าหู้ ตั้งแต่เข้าบ้านมาน้ำเต้าหู้กับเต้าหู้น้อยก็กินโจ๊กด้วยกัน ตอนนี้ปากเล็กๆ เปรอะไปด้วยโจ๊ก
Support your favorite authors and translators in webnovel.com