ตอนที่ 385 แต่เฉียวยวี่หว่านกลับคิดว่า ลูกชายของคุณหน้าตาดีนะ
เฉียวยวี่หว่านได้ยินเวินจิ่นชมแบบนี้ก็รู้สึกภูมิใจ ใครล่ะจะไม่ชอบให้คนชม
เธอยิ้มออกมาเล็กน้อยพลางยื่นมือไปลูบคอเจ้าพีนัท มันรู้สึกสบายที่โดนทำแบบนี้จึงนั่งนิ่งๆ ให้เธอลูบ
“ขอบคุณค่ะ”
เวินจิ่นสูดลมหายใจเข้าลึกๆ จนเส้นเลือดที่ขมับปูดขึ้นมา ดูไปแล้วก็น่ากลัวอยู่บ้าง เฉียวยวี่หว่านหลบตาไม่อยากไปมองหล่อน ไม่รู้ว่าอีกเดี๋ยวเวินจิ่นจะพูดอะไร
“จริงๆ ฉันก็รู้สึกว่าตัวเองคิดผิดนะ ตั้งแต่ก่อนหน้านี้แล้ว” ดวงตาสองข้างของเวินจิ่นมีหยาดน้ำตาคลออยู่
มือที่ลูบคอเจ้าพีนัทหยุดชะงักลง เฉียวยวี่หว่านหันไปมองเวินจิ่น ไม่รู้ว่าเธอกำลังหมายถึงอะไร
แต่เวินจิ่นยังคงพูดออกมาต่อ เฉียวยวี่หว่านจึงเข้าใจว่าเวินจิ่นกำลังระบายออกมากับตัวเองมากกว่าที่จะพูดให้เธอฟัง......
Support your favorite authors and translators in webnovel.com