376

ตอนที่ 376 คุณแต่งเรื่องเก่งขนาดนี้เลยเหรอ?

เฉียวยวี่หว่านไม่อยากจะยุ่งเกี่ยวกับมู่เฉิงเหยียนแล้วด้วยซ้ำ แต่จะว่าไปเธอก็อยากจะฟังว่ามู่เฉิงเหยียนตอน “ดิ้นรนเฮือกสุดท้าย” ว่าเขาอยากจะพูดอะไรอีก

เพราะความอยากรู้เธอจึงหยุดเดินแล้วหันไปมองมู่เฉิงเหยียนด้วยสายตาเย้ยหยัน

“ถ้าอยากจะมาขอร้องให้ฉันช่วยพูดกับเฉิงฉีตงล่ะก็ อย่าหวังเลย ฉันไม่มีทางช่วยแน่นอน นี่คือสิ่งที่คุณติดค้างฉันไว้” เฉียวยวี่หว่านพูดออกมาตรงๆ มู่เฉิงเหยียนต่างหากที่เป็นฝ่ายติดค้างเธอ วันนี้ที่เขามาก็ถือเป็นการชดใช้สิ่งที่เขาติดค้างเธอในงานแข่งคราวนั้น และเธอจะไม่พูดขอบคุณอย่างแน่นอน ส่วนเรื่องที่จะให้ช่วยพูดกับเฉิงฉีตงนั่นยิ่งเป็นไปไม่ได้

บนโลกนี้หากติดค้างอะไรไว้ย่อมต้องชดใช้

“ยวี่หว่าน ผมมาขอโทษคุณ วันนี้ที่ผมมาถือเป็นการชดใช้ให้คุณ หากคุณจะมีท่าทีแบบนี้กับผมผมก็จะไม่พูดอะไรสักคำ” มู่เฉิงเหยียนขมวดคิ้วนิดหน่อย น้ำเสียงแฝงไปด้วยการขอโทษ

“รู้ก็ดี” เฉียวยวี่หว่านก้มมองนาฬิกา “คุณยังมีเวลาอีกหนึ่งนาที”