webnovel

เผยตัวตนลับ จับหัวใจเธอ

ด้วยว่าพ่อแม่หย่าร้างกันตั้งแต่ยังเล็ก และ ฉินหร่าน ไม่ใช่เด็กประพฤติดี นอกจากจะไม่ตั้งใจเรียนจนผลการเรียนย่ำแย่แล้ว เธอยังหัวรั้นและก่อเรื่องทะเลาะวิวาทจนโดนพักการเรียนไปเป็นปี แตกต่างจาก ฉินอวี่ น้องสาวที่เป็นนักเรียนดีเด่นผู้แสนเพียบพร้อมราวฟ้ากับเหว ด้วยเหตุนี้แม่ของเธอจึงเลือกพาน้องสาวไปอยู่ด้วยเพียงคนเดียวและทิ้งฉินหร่านเอาไว้ท่ามกลางชนบท ปล่อยให้เธอเติบโตเพียงลำพังในความดูแลของคุณยายวัยชรา สองยายหลานร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมาสิบสองปี จนกระทั่งวันหนึ่งคุณยายเกิดป่วยหนักอาการโคม่าต้องส่งตัวไปยังโรงพยาบาลในเมือง ครอบครัวฉินจึงได้กลับมาพบหน้ากันอีกครั้ง เมื่อคุณยายไม่สามารถดูแลฉินหร่านด้วยตัวเองได้ต่อไปได้อีก แม่ของเธอจึงอาสารับเลี้ยงเธอไว้แทน กระนั้นก็ยังไม่วายเหน็บแนมหญิงสาวอยู่ตลอดว่าอย่าทำตัวน่าขายหน้า ให้เอาอย่างฉินอวี่ผู้เป็นน้องบ้าง กระนั้นกลับไม่มีใครล่วงรู้เลยว่านอกจากฉินหร่านจะมีใบหน้างดงามเกินเด็กอายุรุ่นราวคราวเดียวกันแล้ว เธอยังมีอีกหนึ่งตัวตนปริศนาที่ซุกซ่อนเอาไว้อยู่ เพราะใครกันล่ะที่ทำข้อสอบกากบาททุกข้อแล้วผลคะแนนสอบจะออกมาได้เท่ากับศูนย์ในทุกๆ วิชา เธอโง่จริงๆ หรือว่าตั้งใจกันแน่... เช่นเดียวกับ เฉิงเจวี้ยน หมอหนุ่มประจำโรงเรียนที่แสนธรรมดาคนนั้น ทว่า...เขาเป็นแค่หมอประจำโรงเรียนจริงหรือ เมื่อโชคชะตานำพาให้คนสองคนที่ปกปิดตัวตนของตัวเองเอาไว้ได้มาพบกัน หน้ากากของใครจะถูกกระชากออกมาก่อนนะ

อีลู่ฝานฮวา · สมัยใหม่
Not enough ratings
745 Chs

ตอนที่ 742

ตอนที่ 742 ภาคแสงจันทร์ในดวงใจ

“หมิงเย่ว์ ทั้งหมดนี้คือ...” ลุงกับป้ายังไม่รู้จักพรรคพวกของพานหมิงเย่ว์

วันนี้ตอนที่มาถึงบ้านตระกูลลู่ พวกเขาก็ตกใจจนหัวใจเต้นรัว ตอนเย็นเมื่อมาหาพานหมิงเย่ว์ก็ไม่พบความผิดปกติใดๆ

จนกระทั่งเห็นคนของตระกูลโจวส่งกล่องเครื่องประดับมีค่ามาให้และตัวแทนของซุปตาร์ฉินนำกล่องให้จำนวนหนึ่ง สมองของทั้งสองก็เริ่มประมวลผลไม่ได้

ท้ายที่สุดกล่องเล็กที่จระเข้ยักษ์มอบให้ทำให้ทั้งสองถอนหายใจอย่างโล่งอก

“หนูก็ไม่รู้” พานหมิงเย่ว์วางกล่องที่จระเข้ยักษ์ส่งให้ลงบนโต๊ะ จากนั้นจึงหันไปมองลุงกับป้า แต่ก็ไม่พูดอะไร

ลุงกระแอม : “ถ้าเป็นแบบนี้ ลุงกับป้าก็ไม่ต้องกังวลแล้ว”

เพราะสิ่งเหล่านี้ต้องใช้เป็นสินสอด

พานหมิงเย่ว์ไม่มีความคิดเกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้ สาเหตุหลักเป็นเพราะฉินหร่านกับเฉิงเจวี้ยนให้ของกับเธอมากเกินไป

เธอเพียงแค่นั่งยองๆ กับพื้น และมองดูกล่องด้วยความปวดหัว

ป้าเม้มปากแล้วยิ้ม : “เย็นนี้พวกเราไม่ต้องไปเดินเล่นที่มหาวิทยาลัยหรอก มานับของกันดีกว่า ความรู้สึกดีๆ ต้องจำไว้ หมิงเย่ว์ไปหาสมุดกับปากกา”

Locked Chapter

Support your favorite authors and translators in webnovel.com