webnovel

เผยตัวตนลับ จับหัวใจเธอ

ด้วยว่าพ่อแม่หย่าร้างกันตั้งแต่ยังเล็ก และ ฉินหร่าน ไม่ใช่เด็กประพฤติดี นอกจากจะไม่ตั้งใจเรียนจนผลการเรียนย่ำแย่แล้ว เธอยังหัวรั้นและก่อเรื่องทะเลาะวิวาทจนโดนพักการเรียนไปเป็นปี แตกต่างจาก ฉินอวี่ น้องสาวที่เป็นนักเรียนดีเด่นผู้แสนเพียบพร้อมราวฟ้ากับเหว ด้วยเหตุนี้แม่ของเธอจึงเลือกพาน้องสาวไปอยู่ด้วยเพียงคนเดียวและทิ้งฉินหร่านเอาไว้ท่ามกลางชนบท ปล่อยให้เธอเติบโตเพียงลำพังในความดูแลของคุณยายวัยชรา สองยายหลานร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมาสิบสองปี จนกระทั่งวันหนึ่งคุณยายเกิดป่วยหนักอาการโคม่าต้องส่งตัวไปยังโรงพยาบาลในเมือง ครอบครัวฉินจึงได้กลับมาพบหน้ากันอีกครั้ง เมื่อคุณยายไม่สามารถดูแลฉินหร่านด้วยตัวเองได้ต่อไปได้อีก แม่ของเธอจึงอาสารับเลี้ยงเธอไว้แทน กระนั้นก็ยังไม่วายเหน็บแนมหญิงสาวอยู่ตลอดว่าอย่าทำตัวน่าขายหน้า ให้เอาอย่างฉินอวี่ผู้เป็นน้องบ้าง กระนั้นกลับไม่มีใครล่วงรู้เลยว่านอกจากฉินหร่านจะมีใบหน้างดงามเกินเด็กอายุรุ่นราวคราวเดียวกันแล้ว เธอยังมีอีกหนึ่งตัวตนปริศนาที่ซุกซ่อนเอาไว้อยู่ เพราะใครกันล่ะที่ทำข้อสอบกากบาททุกข้อแล้วผลคะแนนสอบจะออกมาได้เท่ากับศูนย์ในทุกๆ วิชา เธอโง่จริงๆ หรือว่าตั้งใจกันแน่... เช่นเดียวกับ เฉิงเจวี้ยน หมอหนุ่มประจำโรงเรียนที่แสนธรรมดาคนนั้น ทว่า...เขาเป็นแค่หมอประจำโรงเรียนจริงหรือ เมื่อโชคชะตานำพาให้คนสองคนที่ปกปิดตัวตนของตัวเองเอาไว้ได้มาพบกัน หน้ากากของใครจะถูกกระชากออกมาก่อนนะ

อีลู่ฝานฮวา · ชีวิตในเมือง
Not enough ratings
745 Chs

ตอนที่ 662

ตอนที่ 662 ภาคบอสเฉิน 27 จบ

เหอเฉินพูดตอบคนวัยหนุ่มสาวพลางเดินเข้าไปด้านใน “อือ คนมาครบรึยัง”

“ที่มาสอบรอบสุดท้ายครบแล้ว รอแค่คุณนั่นแหละ” คนวัยหนุ่มสาวช่วยเธอผลักประตูเปิดให้เธอเข้าไป

หลังจากเข้าไปแล้วประตูจึงปิดลง เสียงของคนวัยหนุ่มสาวและเหอเฉินจึงเบาลงเรื่อยๆ

ที่ด้านนอก ผู้คนช่วยนำสอบจำนวนมากและคนที่นั่งอยู่ทางเดินทำความเคารพอยู่สักพัก จึงตอบสนองกลับมาแล้วมองหน้ากัน

“เมื่อกี้พี่อวิ๋นเรียกผู้หญิงคนนั้นว่าบอส” ผู้ชายที่ตัดผมสกินเฮดยังคงมองไปที่ประตูอย่างตื่นเต้น “ใช่เธอรึเปล่า ใช่รึเปล่า…”

ปฏิบัติดีด้วยขนาดนี้ต้องเป็นบุคคลสำคัญของ 129

พี่อวิ๋นรุดหน้าไป นั่นคือผู้อาวุโสทั้งห้า

ผู้อาวุโสทั้งห้า ผู้หญิงคนเดียวที่พวกเขารู้จักคือ ‘นกยามอรุณ’

เมื่อกี้พี่อวิ๋นยังเรียกเธอว่า ‘บอสเฉิน’

129 ปีนี้นำเหอเฉินมาเป็นป้ายโฆษณา

โดยพื้นฐานแล้วเพื่อสร้างความน่าเชื่อถือ

สายตาของทุกคนในสนามหันไปหาฉวีจื่อเซียวด้วยแววตาเป็นประกาย น้ำเสียงตื่นเต้นอย่างปิดบังไม่มิด “รุ่นพี่ คุณรู้จักนกยามอรุณเหรอ”

ฉวีจื่อเซียวยังตกอยู่ในภวังค์อยู่จึงไม่ได้ยินว่าคนข้างๆ พูดอะไร

สายตาเพียงมองไปทางประตู

**

Locked Chapter

Support your favorite authors and translators in webnovel.com