ตอนที่ 277 โอกาส
ฉินหร่านไม่พูดอะไรมาก ทั้งไม่สนใจสายตาที่จับจ้องมาที่เธอ ก่อนถือบัตรเดินขึ้นชั้นสอง
คราแรกเถียนเซียวเซียวก็มองฉินหร่านด้วยสายตาราบเรียบ
เธอเป็นคนอับโชคมาโดยตลอด มิเช่นนั้นการที่เธอเดบิวต์เป็นดารามาตั้งแต่เด็ก เข้าวงการมาไม่รู้กี่ปี ก็เป็นแค่ดาราปลายแถว อยู่อีกหรือ
ทว่าตอนนี้…
เถียนเซียวเซียวหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาทันที ก่อนส่งข้อความหาผู้จัดการประโยคหนึ่งอย่างเงียบๆ
[เหมือนว่าฉันจะได้โชคก้อนใหญ่โดยบังเอิญนะ]
ผู้จัดการตอบกลับอย่างรวดเร็ว
[เธอช่วยตื่นจากฝันหน่อย เธอน่ะเป็นตัวอับโชคมานานแล้วนะ (อิโมจิยิ้ม)]
เถียนเซียวเซียว [...]
เธอตามหลังฉินหร่านไปติดๆ ก่อนชะงักอยู่ครู่หนึ่งเมื่อพบว่าผู้ชายที่อยู่ข้างตัวเองคือวังจือเฟิง
ทั้งสองมองหน้ากันแต่ไม่มีใครพูดอะไร จากนั้นตามฉินหร่านไปอย่างรู้ใจกันอัตโนมัติ
ใครจะไปรู้ ฉินหร่านอายุแค่นี้แต่อยู่ระดับห้า คงมีอาจารย์ในสมาคมไม่น้อยอยากแย่งเธอมาเป็นศิษย์ ถึงเวลานั้นอาจารย์คงยกฉินหร่านเป็นศิษย์คนโปรดไปแล้ว…
อีกทั้งยังงทำให้สองคนได้ทำความรู้จักกับบุคคลชั้นนำได้
ฉินหร่านเดินเข้าไปในลิฟต์ ก่อนรูดบัตรของตัวเอง จากนั้นกดชั้นสอง
Support your favorite authors and translators in webnovel.com