ตอนที่ 105 คุณให้ฉันเรียนไวโอลินกับใครนะ
“แซ่เฉิง” ในความทรงจำของหลินฉีไม่มีคนที่นามสกุลเฉิง แต่เขาก็ยังคงพูดว่า "ให้เขาเข้ามา"
ในอดีตมีผู้คนมากมายเข้ามาหาหลินฉี แต่ฉินอวี่และหลินจิ่นเซวียนก็ไม่แปลกใจอะไร
จนกระทั่งมีชายหนุ่มใบหน้าเย็นชาคนหนึ่งเดินเข้ามา
“คุณหลิน คุณชายของเราบอกว่านี่คือคนที่พวกคุณต้องการ” เฉิงมู่ทำหน้ามึนงง ก่อนที่จะปล่อยมือผู้หญิงที่อยู่ข้างหลัง แล้วหันไปพยักหน้าให้หลินฉีและคนอื่นๆ “คนมาถึงที่แล้ว งั้นผมก็ขอตัวก่อน”
หลินฉีเห็นว่าเป็นเด็กผู้หญิงอายุรุ่นราวคราวเดียวกันกับฉินอวี่
เขายืนขึ้นขมวดคิ้วและพูดอย่างเคร่งขรึม "คุณครับ มีอะไรผิดพลาดหรือเปล่า....."
หลินฉีไม่ได้พูดอะไรสักคำ ฉินอวี่ที่นั่งอยู่ตรงข้ามเขาลุกพรวดขึ้นมา “อู๋เหยียน ทำไมเธอต้องตัดสายไวโอลินฉัน ฉันทำอะไรไม่ดีกับเธอหรอ”
ฉินอวี่มองอู๋เหยียน กลั้นความเย็นชาและความโกรธบนใบหน้าของเธอไว้ เธอบีบนิ้วมือตัวเอง บังคับให้ตัวเองใจเย็น
อู๋เหยียนทำแค่มองฉินอวี่แล้วยิ้มเยาะ และไม่ได้พูดอะไร
“สายไวโอลินอะไร” หลีนฉีแทรกขึ้นมา พร้อมกับน้ำเสียงอ่อนโยน “ฉินอวี่ ไวโอลินของลูกพังแล้วหรอ”
Support your favorite authors and translators in webnovel.com