บทที่ 57 พ่อแม่
บทที่ 57 พ่อแม่
หลังจากที่กู้จิ่นอวี้๋ออกจากโรงหมอแล้ว ก็มุ่งหน้าไปยังร้านน้ำชาแห่งหนึ่ง ฮูหยินโหวกำลังนั่งรออยู่
กู้จิ่นอวี้๋เดินเข้าไปในร้าน โผเข้ากอดฮูหยินโหวและเอ่ยเรียกท่านแม่
ฮูหยินโหวกอดบุตรสาวที่ไม่ได้เจอหน้ากันมาหลายวันอย่างแนบแน่นพลางเอ่ย “โตเป็นสาวเป็นแซ่ ยังติดกอดแม่เช่นนี้อีก ไม่อายเขาบ้างรึ”
พอได้ยินมารดาของตนเอ่ยดังนั้น กู้จิ่นอวี๋ก็ยิ่งกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้นกว่าเดิม พลางอ้อน “ยังไงข้าก็เป็นเด็กน้อยของท่านพ่อและท่านแม่อยู่ดี ไม่เห็นมีอะไรต้องอายเลยนี่นา”
ฮูหยินโหวยื่นมือหยิกจมูกเล็กๆ ของลูกสาว “ก็เพราะเจ้าเป็นแบบนี้ไง พ่อเจ้าถึงหวงเจ้าสุดๆ !”
กู้จิ่นอวี๋ทำแก้มตุ๊บป่อง “ใครใช้ให้ท่านพ่อมีลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนแค่คนเดียวละเจ้าคะ”
ฮูหยินโหวหัวเราะน้ำตาเล็ด “ว่าแต่ ไปจ่ายค่าตอบแทนที่หุยชุนถังมาเป็นอย่างไรบ้างราบรื่นดีไหม”
พอเอ่ยถึงเรื่องนี้ กู้จิ่นอวี๋ก็รีบหลบตาทันควัน
ฮูหยินโหวจับท่าทีของนางได้จึงเอ่ยถาม “มีเรื่องอันใดรึ หรือว่าหุยชุนถังไม่พอใจกับค่าตอบแทนที่ให้ไป”
ตอนที่ถูกล็อกไว้
สนับสนุนนักเขียนและนักแปลคนโปรดของคุณใน webnovel.com