377

บทที่ 377 บทบาท

เจียงเซ่อไม่ได้เงยหน้าขึ้น แต่เธอก็สัมผัสได้ว่าจางจิ้งอานและคนอื่นๆ กำลังมองเธออยู่แน่ๆ

ณ ตอนนี้ สติสัมปชัญญะและสัญชาตญาณของเธอกำลังฉุดยื้อกันไปมา

ในสติ เธอรู้ว่าตอนนี้ตัวเองกำลังแคสติ้งตัวละครหนังอยู่ เรื่องในอดีตมันได้ผ่านไปนานแล้ว และตอนนี้ไม่มีใครที่จะมาทำร้ายเธอได้อีก แต่สัญชาตญาณกลับยังจดจำความเจ็บปวดเหล่านั้นได้อย่างชัดเจน

ในสถานการณ์แบบนี้ ทางการแพทย์เขาเรียกว่า PTSD หรือเรียกง่ายๆ ว่าความเครียดหลังจากเหตุการณ์สะเทือนใจ ตอนที่เธอยังเป็นเด็ก เธอต้องไปรักษาบำบัดกับจิตแพทย์อยู่เป็นประจำ พอโตขึ้นมาแล้วก็ได้อ่านหนังสือมากมายที่เกี่ยวกับทางด้านนี้

เธอคิดว่าตัวเองได้ลืมเลือนเรื่องราวและความหวาดกลัวที่ตัวเองมีไปแล้วเสียอีก นี่ก็ผ่านมาตั้งหลายปีแล้ว เจียงเซ่อก็คิดว่าการที่ตัวเองจะมาถูกมัดเอาไว้ มันจะต้องผ่านไปและไม่เกิดขึ้นอีก

แต่เมื่อได้กลับมาสัมผัสกับสถานการณ์ที่คลับคล้ายกันในตอนนี้แล้ว เธอก็เพิ่งจะได้รู้ว่าความเจ็บปวดเหล่านั้นยังคงหลงเหลืออยู่